Frak

Rycina poglądowa fraka

Frak jako strój dworski, czyli jedyna możliwość założenia go w ciągu dnia.

Frak – najbardziej elegancki męski strój wieczorowy, używany tylko przy szczególnie uroczystych okazjach, jak np. ślub lub uroczysty bal. Nie należy mylić go z żakietem (jaskółką).

Składa się z charakterystycznej marynarki o długich połach, porównywanych z ogonem jaskółki. Pomimo że ma z przodu równoległe rzędy guzików, frak nie jest z przodu zapinany. Wyłogi fraka są ozdobione błyszczącą satyną. Do fraka nosi się spodnie bez mankietów, z dwoma lampasami ozdabiającymi szew boczny. Ważnym elementem stroju jest biała kamizelka z pikowej bawełny i biała usztywniona z przodu koszula z zagiętymi rożkami kołnierzyka. Całość uzupełniać powinna biała muszka, również z pikowej bawełny, czarne lakierki i długie, czarne skarpetki. Do fraka nosi się zegarek na łańcuszku. W kieszonce marynarki biała poszetka.

Zwyczajowo fraki noszą dyrygenci, zawodowi tancerze podczas turniejów tańca towarzyskiego oraz kelnerzy w eleganckich restauracjach (dla odróżnienia od gości używają czarnych muszek).

Około roku 1740 frak stanowił ubiór dzienny, był rozwinięciem ubioru żołnierskiego i angielskiej mieszczańskiej peleryny sukiennej. Od połowy wieku XIX szyje się go niemal wyłącznie z czarnego sukna, od tego czasu frak stał się wyłącznie strojem wieczorowym. Jedynym wyjątkiem kiedy można założyć frak w ciągu dnia jest użycie go jako stroju dworskiego podczas audiencji u króla, królowej, papieża lub na gali orderowej.