Maszyna do pisania: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Historia: itp |
m Wycofano edycje użytkownika 89.230.176.8 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to JADYSLAW. |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
W [[1714]] roku brytyjski inżynier [[ |
W [[1714]] roku brytyjski inżynier [[Henry Mill]] uzyskał [[patent]] na projekt przyrządu ''który potrafi drukować oddzielne litery na tyle czyste i dokładne, że można je pomylić z tymi z drukarni''. Za twórcę praktycznej maszyny do pisania uważany jest Amerykanin, [[Christopher Latham Sholes]], który (przy współpracy [[Carlos Glidden|Carlosa Gliddena]] i [[Samuel Soule|Samuela W. Soule’a]]) skonstruował w [[1867]] roku jej pierwszy użyteczny model. |
||
Urządzenie powstało zupełnie przypadkowo. W trakcie prac nad skonstruowaniem automatu numerującego strony książek Sholes pomyślał, że po niewielkich modyfikacjach maszyna mogłaby służyć do pisania tekstu. Zbudowane przez niego urządzenie miało klawisze, taśmę nasyconą atramentem oraz poziomą metalową płytkę z nałożoną na nią kartką papieru. Maszyna była uruchamiana przez naciskanie pedałami, ponieważ Sholes zastosował podobny napęd, jak w ówczesnych maszynach do szycia. |
Urządzenie powstało zupełnie przypadkowo. W trakcie prac nad skonstruowaniem automatu numerującego strony książek Sholes pomyślał, że po niewielkich modyfikacjach maszyna mogłaby służyć do pisania tekstu. Zbudowane przez niego urządzenie miało klawisze, taśmę nasyconą atramentem oraz poziomą metalową płytkę z nałożoną na nią kartką papieru. Maszyna była uruchamiana przez naciskanie pedałami, ponieważ Sholes zastosował podobny napęd, jak w ówczesnych maszynach do szycia. |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
Po dalszych udoskonaleniach swej maszyny do pisania (w czym korzystał z pomocy laboratorium [[Thomas Alva Edison|T. A. Edisona]]), Sholes rozpoczął w roku [[1873]] jej produkcję we współpracy ze znaną amerykańską wytwórnią broni [[Remington Arms|Remington]] w [[Ilion (USA)|Ilion]] w [[Nowy Jork (stan)|stanie Nowy Jork]], gdzie od [[1876]] roku wytwarzano ją już seryjnie. Już wtedy powstał do dziś stosowany [[układ klawiatury]] „QWERTY”, który miał za zadanie uniknięcie blokowania się czcionek. |
Po dalszych udoskonaleniach swej maszyny do pisania (w czym korzystał z pomocy laboratorium [[Thomas Alva Edison|T. A. Edisona]]), Sholes rozpoczął w roku [[1873]] jej produkcję we współpracy ze znaną amerykańską wytwórnią broni [[Remington Arms|Remington]] w [[Ilion (USA)|Ilion]] w [[Nowy Jork (stan)|stanie Nowy Jork]], gdzie od [[1876]] roku wytwarzano ją już seryjnie. Już wtedy powstał do dziś stosowany [[układ klawiatury]] „QWERTY”, który miał za zadanie uniknięcie blokowania się czcionek. |
||
Jednym z pierwszych użytkowników maszyny do pisania był [[ |
Jednym z pierwszych użytkowników maszyny do pisania był [[Mark Twain]], który od [[1876]] roku pisał na niej swe utwory (pierwszym napisanym na maszynie była powieść „Przygody Tomka Sawyera”); kupił ją w Bostonie za 125 dolarów. Spośród wybitnych pisarzy europejskich pierwszy używał maszyny do pisania [[Lew Tołstoj]] (w [[lata 80. XIX wieku|latach 80. XIX wieku]]), a z polskich [[Bolesław Prus]] (od [[1897]] roku). |
||
Pierwszą maszynę do pisania pozwalającą na kontrolowanie na bieżąco pisanego tekstu, skonstruował w [[1890]] roku [[Stany Zjednoczone|Amerykanin]] [[Herman Wagner|Herman L. Wagner]]. Produkcję tych maszyn do pisania rozwinął [[Amerykanie|Amerykanin]], [[ |
Pierwszą maszynę do pisania pozwalającą na kontrolowanie na bieżąco pisanego tekstu, skonstruował w [[1890]] roku [[Stany Zjednoczone|Amerykanin]] [[Herman Wagner|Herman L. Wagner]]. Produkcję tych maszyn do pisania rozwinął [[Amerykanie|Amerykanin]], [[John Underwood|John T. Underwood]]. |
||
W [[1914]] roku J. Smather opracował maszynę do pisania napędzaną silniczkiem elektrycznym. Elektryczne maszyny do pisania pojawiły się na rynku około [[1920]] roku, a od [[1906]] znajdują się w sprzedaży [[maszyny walizkowe]]. Dopiero w lutym [[1957]] roku ukazała się pierwsza maszyna będąca połączeniem maszyny elektrycznej z maszyną walizkową. Sprzedawał ją [[Smith Coron]]a z [[Syracuse (Nowy Jork)|Syracuse]] w [[Nowy Jork (stan)|stanie Nowy Jork]]. |
W [[1914]] roku J. Smather opracował maszynę do pisania napędzaną silniczkiem elektrycznym. Elektryczne maszyny do pisania pojawiły się na rynku około [[1920]] roku, a od [[1906]] znajdują się w sprzedaży [[maszyny walizkowe]]. Dopiero w lutym [[1957]] roku ukazała się pierwsza maszyna będąca połączeniem maszyny elektrycznej z maszyną walizkową. Sprzedawał ją [[Smith Coron]]a z [[Syracuse (Nowy Jork)|Syracuse]] w [[Nowy Jork (stan)|stanie Nowy Jork]]. |
||
Wersja z 10:04, 3 mar 2015
Maszyna do pisania – urządzenie mechaniczne o napędzie ręcznym lub elektrycznym, posiadające klawisze, które naciskane powodują wydrukowanie metodą typograficzną określonych znaków na umieszczonym w maszynie podłożu drukowym (najczęściej papierze). Urządzenie może być również wspomagane modułem elektronicznym umożliwiającym zapamiętywanie wpisywanego tekstu.
Historia
W 1714 roku brytyjski inżynier Henry Mill uzyskał patent na projekt przyrządu który potrafi drukować oddzielne litery na tyle czyste i dokładne, że można je pomylić z tymi z drukarni. Za twórcę praktycznej maszyny do pisania uważany jest Amerykanin, Christopher Latham Sholes, który (przy współpracy Carlosa Gliddena i Samuela W. Soule’a) skonstruował w 1867 roku jej pierwszy użyteczny model.
Urządzenie powstało zupełnie przypadkowo. W trakcie prac nad skonstruowaniem automatu numerującego strony książek Sholes pomyślał, że po niewielkich modyfikacjach maszyna mogłaby służyć do pisania tekstu. Zbudowane przez niego urządzenie miało klawisze, taśmę nasyconą atramentem oraz poziomą metalową płytkę z nałożoną na nią kartką papieru. Maszyna była uruchamiana przez naciskanie pedałami, ponieważ Sholes zastosował podobny napęd, jak w ówczesnych maszynach do szycia.
Po dalszych udoskonaleniach swej maszyny do pisania (w czym korzystał z pomocy laboratorium T. A. Edisona), Sholes rozpoczął w roku 1873 jej produkcję we współpracy ze znaną amerykańską wytwórnią broni Remington w Ilion w stanie Nowy Jork, gdzie od 1876 roku wytwarzano ją już seryjnie. Już wtedy powstał do dziś stosowany układ klawiatury „QWERTY”, który miał za zadanie uniknięcie blokowania się czcionek.
Jednym z pierwszych użytkowników maszyny do pisania był Mark Twain, który od 1876 roku pisał na niej swe utwory (pierwszym napisanym na maszynie była powieść „Przygody Tomka Sawyera”); kupił ją w Bostonie za 125 dolarów. Spośród wybitnych pisarzy europejskich pierwszy używał maszyny do pisania Lew Tołstoj (w latach 80. XIX wieku), a z polskich Bolesław Prus (od 1897 roku). Pierwszą maszynę do pisania pozwalającą na kontrolowanie na bieżąco pisanego tekstu, skonstruował w 1890 roku Amerykanin Herman L. Wagner. Produkcję tych maszyn do pisania rozwinął Amerykanin, John T. Underwood.
W 1914 roku J. Smather opracował maszynę do pisania napędzaną silniczkiem elektrycznym. Elektryczne maszyny do pisania pojawiły się na rynku około 1920 roku, a od 1906 znajdują się w sprzedaży maszyny walizkowe. Dopiero w lutym 1957 roku ukazała się pierwsza maszyna będąca połączeniem maszyny elektrycznej z maszyną walizkową. Sprzedawał ją Smith Corona z Syracuse w stanie Nowy Jork.
Około 1960 roku, amerykański koncern IBM opracował nowego typu maszynę do pisania, w której czcionki osadzone na osobnych dźwigniach zastąpiono specjalną głowicą obrotową. W późniejszym okresie elektryczne maszyny do pisania wypierały swoje mechaniczne odpowiedniki. Nowsze maszyny (około 1990 r.) miały możliwość zapisywania i późniejszej edycji tekstu.
Obecnie maszyny wyparte są przez komputery, wyposażone w edytory lub procesory tekstu i drukarki. Ostatnią fabrykę maszyn do pisania zamknięto w marcu 2011 roku w Indiach[1].
Elementy konstrukcyjne
Pomimo że poszczególne maszyny mogą zawierać części charakterystyczne wyłącznie dla danej wersji, istnieje ogólna terminologia dotycząca nazw poszczególnych elementów.
Obudowa
Wszystkie elementy maszyny są utrzymywane przez metalową ramę. Zewnętrznie od niej znajduje się plastikowa lub metalowa obudowa, która decyduje o wyglądzie maszyny. Górna część osłony, nazywana pokrywą, zapewnia dostęp do mechanizmu taśmowego i jest łatwo zdejmowalna.
Nóżki wyposażone są zazwyczaj w gumowe podkładki, zapewniające stabilność urządzenia oraz tłumienie hałasu.
Wózek
Wózek to ruchoma część maszyny przesuwająca się po wprowadzeniu każdego znaku. Większość maszyn posiada dodatkowe mechanizmy:
- powrotnik ręczny (dźwignia wierszaka) – przesuwa wózek do wyjściowej pozycji i jeden wiersz niżej.
- wyzwalak wózka – zwalnia mechanizm stabilizujący wózek co umożliwia ustawienie go w dowolnej pozycji.
Zamek
Mechanizm blokujący przesuwanie się wałka po wydrukowaniu znaku. Zapewnia przesunięcie wałka tylko o jeden znak.
Materiały do pisania
Zależnie od potrzeb, na maszynie można pisać na papierze zwykłym, papierze przebitkowym, kalce maszynowej lub innych materiałach (formularze, koperty etc.). Przy tworzeniu materiałów do wielokrotnego powielania używano specjalistycznych przedmiotów, takich jak papier kredowany, kalka hektograficzna, matryce oraz taśmy autograficzne. Do pisania potrzebna jest również taśma barwiąca, w większości wypadków wielokrotnego użytku. Niektóre maszyny elektryczne wymagały taśmy barwiącej jednokrotnego użytku.
Korekcja błędów
Błędy można poprawić używając papieru korekcyjnego, taśm korekcyjnych, gumki maszynowej, białej farby lub żyletki.
Identyfikacja
 |
Ta sekcja od 2010-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Ze względu na różnice produkcyjne i zmiany powstające podczas eksploatacji, dokumenty tworzone za pomocą maszyn do pisania można stosunkowo łatwo powiązać z konkretnym urządzeniem. Odbywa się to przede wszystkim przez pomiar różnic w położeniu czcionek i analizę ich kształtu. Reżimy totalitarne często korzystały z tego faktu, by orzekać o winie dysydentów zaangażowanych w nielegalną działalność publicystyczną. Analiza taka była też przydatnym narzędziem śledczym w dochodzeniach kryminalistycznych dotyczących pogróżek, fałszerstw itp.
Produkowane w Polsce
Konstruktorem pierwszej polskiej maszyny do pisania był Władysław Paciorkiewicz (1903). W 1921 r. uruchomił pierwszą polską wytwórnię maszyn do pisania w Bydgoszczy[2].
Polskie modele maszyn do pisania:
- Idea (Polska Fabryka Maszyn do Pisania, Bydgoszcz)
- Iskra (Polska Fabryka Maszyn do Pisania, Bydgoszcz)
- Orzeł (Stanisław Skóra i S-ka, Poznań, al.Marcinkowskiego 23)
- FK (EFKA) (Fabryka Karabinów w Warszawie)
- Predom, Predom-Łucznik, Łucznik (Łucznik w Radomiu)
- ↑ Henryk Mruk: Marketing: satysfakcja klienta i rozwój przedsiębiorstwa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 42. ISBN 978-83-01-16967-1.
- ↑ Błażejewski Stanisław, Kutta Janusz, Romaniuk Marek: Bydgoski Słownik Biograficzny. Tom II. Bydgoszcz 1995. ISBN 83-85327-27-4, s. 108-109.