Jerzy Felicjan Sapieha: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m Jerzy Felicjan przeniesiono do Jerzy Felicjan Sapieha: familii zabył... |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
[[Stanisław Leszczyński|Stanisława Leszczyńskiego]] w przeciwieństwie do większości rodu [[Sapiehowie|Sapiehów]] początkowo nie poparł, dopiero po zniszczeniu jego dóbr przez wojska szwedzkie pod koniec [[1707]] przyłączył się do braci, przebywając ze starszym bratem [[Jan Sapieha|Janem Kazimierzem]], podówczas już [[Hetman wielki litewski|hetmanem wielkim]] cały szlak bojowy do końca [[1709]] r. |
[[Stanisław Leszczyński|Stanisława Leszczyńskiego]] w przeciwieństwie do większości rodu [[Sapiehowie|Sapiehów]] początkowo nie poparł, dopiero po zniszczeniu jego dóbr przez wojska szwedzkie pod koniec [[1707]] przyłączył się do braci, przebywając ze starszym bratem [[Jan Sapieha|Janem Kazimierzem]], podówczas już [[Hetman wielki litewski|hetmanem wielkim]] cały szlak bojowy do końca [[1709]] r. |
||
Uzyskawszy amnestię nie angażował się przez kilka lat w sprawy polityczne. Posłował na sejm w latach [[1720], [[1724 |
Uzyskawszy amnestię nie angażował się przez kilka lat w sprawy polityczne. Posłował na sejm w latach [[1720]], [[1724]], [[1729]], [[1732]] i [[1733]]. |
||
W elekcji [[1733]] opowiedział się ponownie za [[Stanisław Leszczyński|Stanisławem Leszczyńskim]], przy którego boku działał do zajęcia [[Gdańsk|Gdańska]] w [[1734]]. Należał do najbardziej zaufanych ludzi [[Stanisław Leszczyński|Leszczyńskiego]]. Aresztowany w obozie rosyjskim w [[Pruszcz Gdański|Pruszczu]]. Po zwolnieniu uznał [[August III Sas|Augusta III]] nawołując do jego uznania zwolenników [[Stanisław Leszczyński|Leszczyńskiego]], argumentując dalszy opór jako beznadziejny i przynoszący same straty. |
W elekcji [[1733]] opowiedział się ponownie za [[Stanisław Leszczyński|Stanisławem Leszczyńskim]], przy którego boku działał do zajęcia [[Gdańsk|Gdańska]] w [[1734]]. Należał do najbardziej zaufanych ludzi [[Stanisław Leszczyński|Leszczyńskiego]]. Aresztowany w obozie rosyjskim w [[Pruszcz Gdański|Pruszczu]]. Po zwolnieniu uznał [[August III Sas|Augusta III]] nawołując do jego uznania zwolenników [[Stanisław Leszczyński|Leszczyńskiego]], argumentując dalszy opór jako beznadziejny i przynoszący same straty. |
||
Wersja z 17:17, 10 sie 2006
Jerzy Felicjan Sapieha herbu Lis - (ur. 1680- zm. 3 września 1750 w Skrzeszowie nad Bugiem), starosta wilkowski, wojewoda mścisławski.
Był synem Franciszka Stefana, bratem Jana Kazimierza i Józefa Franciszka.
Prawdopodobnie towarzyszył bratu w zagranicznych podróżach edukacyjnych w latach 1697-1701.
Stanisława Leszczyńskiego w przeciwieństwie do większości rodu Sapiehów początkowo nie poparł, dopiero po zniszczeniu jego dóbr przez wojska szwedzkie pod koniec 1707 przyłączył się do braci, przebywając ze starszym bratem Janem Kazimierzem, podówczas już hetmanem wielkim cały szlak bojowy do końca 1709 r.
Uzyskawszy amnestię nie angażował się przez kilka lat w sprawy polityczne. Posłował na sejm w latach 1720, 1724, 1729, 1732 i 1733.
W elekcji 1733 opowiedział się ponownie za Stanisławem Leszczyńskim, przy którego boku działał do zajęcia Gdańska w 1734. Należał do najbardziej zaufanych ludzi Leszczyńskiego. Aresztowany w obozie rosyjskim w Pruszczu. Po zwolnieniu uznał Augusta III nawołując do jego uznania zwolenników Leszczyńskiego, argumentując dalszy opór jako beznadziejny i przynoszący same straty.
Posłował na sejm 1738. W 1742 otrzymał Województwo mścisławskie.
Był prawdopodobnie autorem powiedzenia "Polska nierządem stoi", wypowiedzianym na sejmie roku 1748.
Zmarł 3 września 1750 w Skrzeszowie nad Bugiem.