Jerónimo Grimaldi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: poprawiam wywołania szablonu {{Władca}} |
|||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
W 1776, po wielu konfliktach, między innymi spowodowanych fiaskiem wyprawy na [[Algier]] w [[1775]] roku usunięto go z urzędu i mianowano ambasadorem w [[Rzym]]ie. Przyznano mu [[Order Złotego Runa]] i tytuł granda Hiszpanii. Został księciem Grimaldi, w uznaniu swych zasług dla korony. |
W 1776, po wielu konfliktach, między innymi spowodowanych fiaskiem wyprawy na [[Algier]] w [[1775]] roku usunięto go z urzędu i mianowano ambasadorem w [[Rzym]]ie. Przyznano mu [[Order Złotego Runa]] i tytuł granda Hiszpanii. Został księciem Grimaldi, w uznaniu swych zasług dla korony. |
||
{{ |
{{Władca |
||
| ⚫ | |||
|kolor=#000000 |
|||
|grafika=Bandera_de_España_1760-1785.svg |
|grafika = Bandera_de_España_1760-1785.svg |
||
|rozmiar=50 |
|rozmiar = 50 |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
|lata=[[1763]]-[[1776]] |
|lata = [[1763]]-[[1776]] |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
}} |
}} |
||
Wersja z 15:56, 28 wrz 2016
Pablo Jerónimo Grimaldi y Pallavicini (ur. ok. 1720, zm. 30 października 1789) – markiz i książę de Grimaldi – włosko-hiszpański dyplomata i polityk.
Grimaldi służył Ferdynandowi IV i Karolowi III jako minister-plenipotent w Szwecji i Parmie, a potem jako ambasador w Holandii. Karol III uczynił go ambasadorem w Paryżu, gdzie razem z francuskim sekretarzem stanu Étienne François, księciem de Choiseul negocjował trzeci Pakt Familijny między obu krajami. Spowodowało to pomoc hiszpańską dla Francji przeciwko Brytyjczykom w 1762 roku. W 1763 podpisał w imieniu Hiszpanii Pokój Paryski.
We wrześniu 1763, po ustąpieniu Ricardo Walla został pierwszym sekretarzem stanu, którym był do 1776. Jako posłańca między nim a królem wybrał młodego i obiecującego dyplomatę, którym był Domingo de Iriarte y Nieves Ravelo.
Grimaldi był reformatorem, członkiem grupy zwanej: golillas. Razem z Leopoldo de Gregorio, markizem Esquilache, pomógł stłumić zamieszki z 1766 roku, wywołane polityką Esquilache’go. Jego dom został w ich czasie zniszczony. Był członkiem rady, która doprowadziła do wygnania Jezuitów z Hiszpanii w 1767 roku.
W 1776, po wielu konfliktach, między innymi spowodowanych fiaskiem wyprawy na Algier w 1775 roku usunięto go z urzędu i mianowano ambasadorem w Rzymie. Przyznano mu Order Złotego Runa i tytuł granda Hiszpanii. Został księciem Grimaldi, w uznaniu swych zasług dla korony.