Strefowa liczba falowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
popr
Linia 9: Linia 9:
* <math>\varphi</math> – szerokość geograficzna.
* <math>\varphi</math> – szerokość geograficzna.


Strefową liczbę fal określa się zazwyczaj na mapach [[Wysokość geopotencjału|geopotencjału]] górnych poziomów atmosfery (np. 500mb) poprzez identyfikację liczby [[Zatoka niskiego ciśnienia|zatok niskiego ciśnienia]] oraz [[Klin wysokiego ciśnienia|klinów wysokiego ciśnienia]].
Strefową liczbę fal określa się zazwyczaj na mapach [[Wysokość geopotencjału|geopotencjału]] górnych poziomów atmosfery (np. 500 [[bar (jednostka)|mb]]) poprzez identyfikację liczby [[Zatoka niskiego ciśnienia|zatok niskiego ciśnienia]] oraz [[Klin wysokiego ciśnienia|klinów wysokiego ciśnienia]].


Fala o strefowej liczbie falowej 1 („fala numer 1”) ma jeden klin i jedną zatokę dookoła Ziemi. Fala „numer 2” ma 2 kliny i dwie zatoki wokół Ziemi.
Fala o strefowej liczbie falowej 1 („fala numer 1”) ma jeden klin i jedną zatokę dookoła Ziemi. Fala „numer 2” ma 2 kliny i dwie zatoki wokół Ziemi.

Wersja z 17:21, 2 sty 2019

Wysokość geopotencjału w metrach na powierzchni 500 mb (około 5 km nad Ziemią) pomiędzy 9-21 października 2010. Widoczne są fale Rossby’ego ze strefową liczbą falową 4. Wiatr geostroficzny wieje równolegle do linii stałego geopotencjału

Strefowa liczba falowa (zonalna liczba falowa, liczba fal) – w meteorologii bezwymiarowa liczba opisująca liczbę długości fal mieszczących się wzdłuż równoleżnika na danej szerokości geograficznej wokół Ziemi[1].

gdzie

  • λ – długość fali,
  • r – promień Ziemi,
  • – szerokość geograficzna.

Strefową liczbę fal określa się zazwyczaj na mapach geopotencjału górnych poziomów atmosfery (np. 500 mb) poprzez identyfikację liczby zatok niskiego ciśnienia oraz klinów wysokiego ciśnienia.

Fala o strefowej liczbie falowej 1 („fala numer 1”) ma jeden klin i jedną zatokę dookoła Ziemi. Fala „numer 2” ma 2 kliny i dwie zatoki wokół Ziemi.

Strefowa liczba falowa 0 odpowiada przepływowi strefowemu (wiatry wiejące z zachodu na wschód lub ze wschodu na zachód). Taki przepływ jest z definicji symetryczny wokół osi Ziemi. Fale 1 - 5 klasyfikuje się jako długie fale planetarne (długość powyżej ok. 4000 km) i są utożsamiane w literaturze meteorologicznej z planetarnymi falami Rossby’ego. Fale z liczbami strefowymi większymi niż 5 są falami krótkimi i mają długość od 1000-4000 km[2]. Krótkie fale poruszają się często wokół zatok i klinów długich fal[3].

Patrz także

Przypisy

  1. Glossary of meteorology [1] (hasło angular wavenumber)
  2. Glossary of meteorology [2] (hasło long wave)
  3. Glossary of meteorology [3] (hasło short wave)