Liczba falowa
Liczba falowa (kątowa liczba falowa) – w fizyce parametr opisujący fale harmoniczne, określający oscylację fali w przestrzeni, zdefiniowany wzorem[1]:
gdzie:
- – liczba falowa
- – długość fali
- – częstość fali
- – prędkość fali w
Użycie liczby falowej w miejsce długości fali oraz częstości w miejsce okresu upraszcza zapis równania falowego. Przykładowo zapis fali harmonicznej:
Uogólnieniem liczby falowej dla równania opisującego falę na płaszczyźnie lub w przestrzeni jest wektor falowy.
W spektroskopii[edytuj | edytuj kod]
W spektroskopii liczbą falową nazywa się często odwrotność długości fali:
i mierzy się ją zwykle w centymetrach odwrotnych.
Wówczas, dla odróżnienia, liczbę falową używaną w równaniu fali nazywa się kątową liczbą falową.
Przedstawienie widma absorpcji lub widma emisji w jednostkach liczb falowych jest wygodniejsze, ponieważ skala ta jest proporcjonalna do energii i z widm można bezpośrednio odczytać informację o rozkładzie (odległościach w jednostkach energii) stanów elektronowych.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Frank Crawford: Fale. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 73.