Henryk Rakowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m bot poprawia martwe linki zewnętrzne |
link może być zewnętrzny albo wewnętrzny, ale nie taki i taki naraz |
||
Linia 38: | Linia 38: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* {{Cytuj stronę|url=http://www.wbc.poznan.pl/publication/47164|tytuł= |
* {{Cytuj stronę|url=http://www.wbc.poznan.pl/publication/47164|tytuł=Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych|data dostępu=2016-02-15|odn={{odn/id|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr}}}} |
||
* {{Cytuj książkę|odn={{odn/id|Rocznik Oficerski|1923}}|tytuł=Rocznik Oficerski 1923|wydawca=[[Ministerstwo Spraw Wojskowych]]|miejsce=Warszawa|data=1923|url=http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=119157}} |
* {{Cytuj książkę|odn={{odn/id|Rocznik Oficerski|1923}}|tytuł=Rocznik Oficerski 1923|wydawca=[[Ministerstwo Spraw Wojskowych]]|miejsce=Warszawa|data=1923|url=http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=119157}} |
||
* {{Cytuj książkę|odn={{odn/id|Rocznik Oficerski|1924}}|tytuł=Rocznik Oficerski 1924|wydawca=[[Ministerstwo Spraw Wojskowych]]|miejsce=Warszawa|data=1924|url=http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59165}} |
* {{Cytuj książkę|odn={{odn/id|Rocznik Oficerski|1924}}|tytuł=Rocznik Oficerski 1924|wydawca=[[Ministerstwo Spraw Wojskowych]]|miejsce=Warszawa|data=1924|url=http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59165}} |
Wersja z 03:44, 15 mar 2019
Henryk Rakowski (ur. 14 lipca 1883, zm. ?) – podpułkownik uzbrojenia inżynier Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 14 lipca 1883[1]. Był synem Władysława. Ukończył studia z tytułem inżyniera.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia majora uzbrojenia ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[2], a następnie do stopnia podpułkownika uzbrojenia ze starszeństwem z 1 lipca 1923[3][4][5]. W 1923, 1924 jako oficer nadetatowy Okręgowego Zakładu Uzbrojenia Nr I służył jako kierownik referatu w Departamencie III Artylerii i Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych[6][7]. W 1928, 1932 był oficerem Instytutu Badań Materiałów Uzbrojenia[8][9]. Z dniem 31 sierpnia 1935 roku został przeniesiony w stan spoczynku[10].
Po wybuchu II wojny światowej 1939, kampanii wrześniowej iagresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. Po 1940 był osadzony w obozie jenieckim NKWD w Griazowcu[11][12].
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi - 10 listopada 1933 roku „za zasługi w dziedzinie przemysłu wojennego”[13]
Przypisy
- ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2016-04-18].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1363.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1244.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 502.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 295.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 18, 1351.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 18, 1233.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 440.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 847.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 87.
- ↑ Jerzy Turski: Lista jeńców z obozu w Griazowcu. W: Zdzisław Peszkowski: Wspomnienia jeńca z Kozielska. Warszawa: Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej, 1989, s. 74. ISBN 83-85015-66-3.
- ↑ Lista jeńców Kampanii Wrześniowej 1939, umieszczonych w obozie w Griazowcu. raportnowaka.pl. s. 27. [dostęp 2016-04-20].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 listopada 1933 roku, s. 290.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.