Literatura stosowana: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 13:12, 16 lut 2020

Literatura stosowana (literatura użytkowa) – termin teoretycznoliteracki utworzony w 1932, potem upowszechniony, przez Stefanię Skwarczyńską.

„Literatura stosowana” (w ujęciu Skwarczyńskiej) to teksty (pisane lub ustne) o charakterze praktycznym i użytkowym, w odróżnieniu od, tradycyjnie pojętej, „literatury pięknej”, która służy czystemu pięknu. Koncepcję tę Skwarczyńska włączyła po latach w obręb swej uniwersalnej teorii literatury, głoszącej, że „dzieło literackie to każdy sensowny twór słowny” (pisany lub ustny).

Koncepcja ta otwierała pole badań rozległego obszaru tekstów, zarówno pozbawionych wyraźnej organizacji estetycznej tworzywa, jak i wysoce kunsztownych. Skwarczyńską interesowały gatunki literatury stosowanej, rozpatrywane nowatorsko poza tradycją genologiczną wysnutą z Arystotelesa, a opisywane niejako od podstaw, jak (traktowane jako gatunek): ewangelia, kazanie, dziennik, rozmowa i bardzo wiele innych. W 1937 wydała monografię Teoria listu, obszernie przedstawiającą gatunek literatury stosowanej.

Wobec użytkowo nakierowanej literatury stosowanej odmiennym zespołem dzieł jest, tradycyjnie pojęta, literatura piękna, w której przeważa funkcja estetyczna tekstu. Literatura stosowana i literatura piękna składają się na całość literatury, jako, w ujęciu Skwarczyńskiej, wszelkich „sensownych tworów słownych”.

Bibliografia

Stefania Skwarczyńska: O pojęcie literatury stosowanej. W: Szkice z zakresu teorii literatury. Lwów 1932
Stefania Skwarczyńska: Teoria listu. Wyd. 2. Białystok 2005
Stefania Skwarczyńska: Wstęp do nauki o literaturze. Warszawa 1954-1965, tomy I-III
Słownik rodzajów i gatunków literackich. Red.: Grzegorz Gazda i Słowinia Tynecka-Makowska. Kraków 2006
Antoni Czyż: Stefania Skwarczyńska i ZRL. W: Andrzej Borkowski, Marcin Pliszka: Bibliografia zawartości „Zagadnień Rodzajów Literackich”. Siedlce 2003
Stanisław Dąbrowski: Literatura i literackość. Kraków 1977

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 [[Plik:Dokładne opisanie zakładu wodnego w Grefenbergu i metody leczenia Prysnica wraz ze sposobem gruntownego leczenia przeszło siedemdziesięciu najzwyczajniejszych chorób ... a to według metody grefenbergskiéj, przez... (65995127).jpg|thumb|190px|Literatura stosowana]]
-'''Literatura stosowana''' ('''literatura użytkowa''') – termin [[teoria literatury|teoretycznoliteracki]] utworzony w [[1932]], potem upowszechniony przez [[Stefania Skwarczyńska|Stefanię Skwarczyńską]].
+'''Literatura stosowana''' ('''literatura użytkowa''') – termin [[teoria literatury|teoretycznoliteracki]] utworzony w 1932, potem upowszechniony, przez [[Stefania Skwarczyńska|Stefanię Skwarczyńską]].
-„Literatura stosowana” (w ujęciu Skwarczyńskiej) to teksty (pisane lub ustne) o charakterze praktycznym i użytkowym, w odróżnieniu od, tradycyjnie pojętej, „[[Literatura piękna|literatury pięknej]]”, która służy czystemu pięknu. Koncepcję tę Skwarczyńska włączyła po latach w obręb swej uniwersalnej teorii literatury, głoszącej, że „dzieło literackie to każdy sensowny twór słowny” (pisany lub ustny).
+„Literatura stosowana” (w ujęciu Skwarczyńskiej) to teksty (pisane lub ustne) o charakterze praktycznym i użytkowym, w odróżnieniu od, tradycyjnie pojętej, „[[Literatura piękna|literatury pięknej]]”, która służy czystemu pięknu. Koncepcję tę Skwarczyńska włączyła po latach w obręb swej uniwersalnej teorii literatury, głoszącej, że „[[Utwór literacki|dzieło literackie]] to każdy sensowny twór słowny” (pisany lub ustny).
-Koncepcja ta otwierała pole badań rozległego obszaru tekstów, zarówno pozbawionych wyraźnej organizacji [[estetyka|estetycznej]] tworzywa, jak i wysoce kunsztownych. Skwarczyńską interesowały [[gatunek literacki|gatunki]] literatury stosowanej, rozpatrywane nowatorsko poza tradycją [[genologia|genologiczną]] wysnutą z [[Arystoteles]]a, a opisywane niejako od podstaw, jak (traktowane jako gatunek): [[ewangelia]], [[kazanie]], [[dziennik (literatura)|dziennik]], [[dialog (literatura)|rozmowa]] i bardzo wiele innych. W roku [[1937]] wydała [[monografia|monografię]] ''Teoria listu'', obszernie przedstawiającą gatunek literatury stosowanej.
+Koncepcja ta otwierała pole badań rozległego obszaru tekstów, zarówno pozbawionych wyraźnej organizacji [[estetyka|estetycznej]] tworzywa, jak i wysoce kunsztownych. Skwarczyńską interesowały [[gatunek literacki|gatunki]] literatury stosowanej, rozpatrywane nowatorsko poza tradycją [[genologia|genologiczną]] wysnutą z [[Arystoteles]]a, a opisywane niejako od podstaw, jak (traktowane jako gatunek): [[ewangelia]], [[kazanie]], [[dziennik (literatura)|dziennik]], [[dialog (literatura)|rozmowa]] i bardzo wiele innych. W 1937 wydała [[monografia|monografię]] ''Teoria listu'', obszernie przedstawiającą gatunek literatury stosowanej.
 Wobec użytkowo nakierowanej literatury stosowanej odmiennym zespołem dzieł jest, tradycyjnie pojęta, literatura piękna, w której przeważa funkcja estetyczna tekstu. Literatura stosowana i literatura piękna składają się na całość [[literatura|literatury]], jako, w ujęciu [[Stefania Skwarczyńska|Skwarczyńskiej]], wszelkich „sensownych tworów słownych”.