Strateg (Grecja): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m red. |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
W [[Sparta|Sparcie]] strategoi byli mianowani na czas wojny i mogli w zastępstwie króla objąć stanowisko głównodowodzącego. |
W [[Sparta|Sparcie]] strategoi byli mianowani na czas wojny i mogli w zastępstwie króla objąć stanowisko głównodowodzącego. |
||
W [[Ateny|Atenach]] od czasów [[Klejstenes]]a był to stały urząd – rokrocznie ''eklezja'' (zgromadzenie ludowe) wybierała 10 strategoi, po jednym z każdej [[fyla|fyli]]; każdy z nich dowodził oddziałem [[Hoplici|hoplitów]] wystawianych przez odpowiednią fylę. O urząd można było się ubiegać wielokrotnie. |
W [[Ateny|Atenach]] od czasów [[Klejstenes]]a był to stały urząd – rokrocznie ''[[eklezja]]'' (zgromadzenie ludowe) wybierała 10 strategoi, po jednym z każdej [[fyla|fyli]]; każdy z nich dowodził oddziałem [[Hoplici|hoplitów]] wystawianych przez odpowiednią fylę. O urząd można było się ubiegać wielokrotnie. |
||
Do roku [[487 p.n.e.]], gdy zniesiono urząd ''[[archont]]a polemarcha'' strategoi byli jego pomocnikami, później urząd stratega stał się jednym z ważniejszych. |
Do roku [[487 p.n.e.]], gdy zniesiono urząd ''[[archont]]a polemarcha'' strategoi byli jego pomocnikami, później urząd stratega stał się jednym z ważniejszych. |
||
Początkowo w wypadku wojny wyruszali na nią wszyscy strategoi, sprawując dowództwo codziennie na zmianę, po [[Starożytna Grecja#Wojny perskie|wojnach perskich]] wysyłano nie więcej niż trzech, a czasem jednego stratega. Od tego też czasu pojawiła się funkcja pierwszego stratega i urząd zaczął nabierać znaczenia politycznego. W latach [[443 p.n.e.|443]]-[[429 p.n.e.]] nieprzerwanie funkcję tę sprawował [[Perykles]], który praktycznie kierował w tym okresie polityką Aten. |
Początkowo w wypadku wojny wyruszali na nią wszyscy strategoi, sprawując dowództwo codziennie na zmianę, po [[Starożytna Grecja#Wojny perskie|wojnach perskich]] wysyłano nie więcej niż trzech, a czasem jednego stratega. Od tego też czasu pojawiła się funkcja pierwszego stratega i urząd zaczął nabierać znaczenia politycznego. W latach [[443 p.n.e.|443]]-[[429 p.n.e.]] nieprzerwanie funkcję tę sprawował [[Perykles]], który praktycznie kierował w tym okresie polityką Aten. Wprowadzone za jego rządów wynagrodzenie za sprawowanie urzędów i ich losowa obsada, nie obejmowała urzędu stratega, dlatego mogły go obejmować jedynie osoby zamożne. |
||
Funkcję ''strategosa autokratora'' (o nieograniczonej władzy) sprawował w [[407 p.n.e.]] [[Alkibiades]]. |
Funkcję ''strategosa autokratora'' (o nieograniczonej władzy) sprawował w [[407 p.n.e.]] [[Alkibiades]]. |
||
Wersja z 07:47, 20 maj 2005
Strateg (gr. strategos, l.mn. strategoi) – w starożytnej Grecji wysoki rangą dowódca w armii lub flocie.
W Sparcie strategoi byli mianowani na czas wojny i mogli w zastępstwie króla objąć stanowisko głównodowodzącego.
W Atenach od czasów Klejstenesa był to stały urząd – rokrocznie eklezja (zgromadzenie ludowe) wybierała 10 strategoi, po jednym z każdej fyli; każdy z nich dowodził oddziałem hoplitów wystawianych przez odpowiednią fylę. O urząd można było się ubiegać wielokrotnie.
Do roku 487 p.n.e., gdy zniesiono urząd archonta polemarcha strategoi byli jego pomocnikami, później urząd stratega stał się jednym z ważniejszych.
Początkowo w wypadku wojny wyruszali na nią wszyscy strategoi, sprawując dowództwo codziennie na zmianę, po wojnach perskich wysyłano nie więcej niż trzech, a czasem jednego stratega. Od tego też czasu pojawiła się funkcja pierwszego stratega i urząd zaczął nabierać znaczenia politycznego. W latach 443-429 p.n.e. nieprzerwanie funkcję tę sprawował Perykles, który praktycznie kierował w tym okresie polityką Aten. Wprowadzone za jego rządów wynagrodzenie za sprawowanie urzędów i ich losowa obsada, nie obejmowała urzędu stratega, dlatego mogły go obejmować jedynie osoby zamożne.
Funkcję strategosa autokratora (o nieograniczonej władzy) sprawował w 407 p.n.e. Alkibiades.
Urząd ten występował także w innych państwach greckich poza Spartą i Atenami – funkcję tę pełnił na przykład Dionizjos Starszy, tyran Syrakuz – a także w państwach hellenistycznych.