Melanocyty

Melanocyty, melanofory (z gr. melas, melanos - czarny + kytos - komórka) to komórki pigmentowe wytwarzające w procesie melanogenezy ciemny barwnik - melaninę. Występują w tkance łącznej skóry (zlokalizowane w warstwie naskórka), a także w tęczówce i naczyniach oka. Ilość melanocytów w naskórku różnych ras ludzi jest podobna, różnią się intensywnością syntezy melaniny. Pod wpływem ultrafioletowego promieniowania słonecznego melanocyty mogą przekształcić się w komórki nowotworowe czerniaka.

Melanocyty posiadają charakterystyczne długie liczne wypustki cytoplazmatyczne, w których znajdują się owalne ciałka zawierające pigment - melanosomy (tzw. ciałka melaninowe). Melanosomy gromadzone są w cytoplazmie i przekazywane są do komórek warstwy kolczystej.

Melanocyty są wposażone w mikrofilamenty aktynowe i w mikrotubule. Struktury te umożliwiają ruch melanosomów.

Komórkami macierzystymi dla melanocytów są melanoblasty, powstające z ektodermalnych (listki zarodkowe) komórek grzebieni nerwowych. Melanocyty występują też w naczyniach opon miękkich. Pełnią w organizmie funkcje ochronne, zabezpieczając narządy wewnętrzne przed nadmiernym nasłonecznieniem i promieniami UV.

Zobacz też:

• enterocyty, limfocyty, trombocyty
• przegląd zagadnień z zakresu biologii