Zbigniew Horodyński

Zbigniew Horodyński herbu Korczak (ur. 19 lutego 1851 w Zbydniowie, zm. 19 czerwca 1930 w Krakowie), syn Bogusława Rocha (1802-1866), powstańca i spiskowca i Zofii Tekli z Wierzbickich (1825-1900). Ziemianin, wojskowy, marszałek powiatu tarnobrzeskiego.

Zbigniew Leon Horodyński (1851-1930)

Po ukończeniu gimnazjum w Krakowie i odbyciu stażu na Politechnice w Pradze studiował we Francji, gdzie ukończył prestiżową uczelnię wojskową Saint-Cyr. Potem był oficerem kolejno w 10-tym i 4-tym pułku ułanów; prowadził także kursy jazdy konnej dla kawalerii w austriackich szkołach kadeckich.

Po ojcu odziedziczył majątek ziemski Zbydniów w zaborze austriackim. Oprócz wzorowego prowadzenia gospodarstwa prowadził działalność społeczną. Był powszechnie szanowanym marszałkiem (prezesem Rady powiatowej) powiatu tarnobrzeskiego (przez 30 lat) i wójtem honorowym w gminie Zbydniów.

O jego zasługach jako marszałka tak pisał Jan Słomka w "Pamiętnikach włościanina": "Dla powiatu szczególnie zasłużony jest Zbigniew Horodyński ze Zbydniowa, długoletni marszałek, który przyczynił się wybitnie do lepszego zagospodarowania i podniesienia powiatu, a nadto odznaczał się wielką szlachetnością i godnością w postępowaniu."

Dzięki jego staraniom została założona w 1899 r. Powiatowa Kasa Oszczędności, udzielająca długoterminowych pożyczek na inwestycje. Był Horodyński również prezesem i założycielem Okręgowego Towarzystwa Rolniczego.

Z małżeństwa z Marią Podleską (1861-1933), córką Wincentego, pułkownika w wojsku austriackim, miał dzieci: Zofię (1884-1949) za Aleksandrem Skibniewskim, Marię (1885-1943) za Stanisławem Kowerskim, Zbigniewa (1887-1943) oż. z Zofią Giecewicz i Dominika Antoniego (1889-1915).

Bibliografia

Jan Słomka, "Pamiętniki włościanina", Warszawa 1983, s. 195