Elektrofil: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, poprawa linków, int.
m int.
Linia 1: Linia 1:
'''Elektrofil''' – to [[cząsteczka]] lub [[grupa funkcyjna|grupa]] która, jak sama nazwa wskazuje, "lubi" [[elektron]]y, czyli sama posiada ich niedomiar i w odpowiednich warunkach jest w stanie je przyjąć, czyli być ich akceptorem.
'''Elektrofil''' – to [[cząsteczka]] lub [[grupa funkcyjna|grupa]] która, jak sama nazwa wskazuje, "lubi" [[elektron]]y, czyli sama posiada ich niedomiar i w odpowiednich warunkach jest w stanie je przyjąć, czyli być ich akceptorem.


Elektrofilami są wszystkie [[kwasy]], zarówno te zgodne z definicją Brønsteda, jak i te zgodne z definicją Lewisa. Oprócz tego mogą to być jednak cząsteczki, które nie wykazują żadnych kwasowych własności, lecz tylko mają "zwykły" deficyt elektronów - pojęcie elektrofila jest więc szersze od pojęcia kwasu.
Elektrofilami są wszystkie [[kwasy]], zarówno te zgodne z definicją Brønsteda, jak i te zgodne z definicją Lewisa. Oprócz tego mogą to być jednak cząsteczki, które nie wykazują żadnych kwasowych własności, lecz tylko mają "zwykły" deficyt elektronów pojęcie elektrofila jest więc szersze od pojęcia kwasu.


W odróżnieniu od kwasów, które można uszeregować wg ich "mocy", elektrofile dzieli się raczej na "twarde" i "miękkie".
W odróżnieniu od kwasów, które można uszeregować wg ich "mocy", elektrofile dzieli się raczej na "twarde" i "miękkie".
Linia 9: Linia 9:
Miękki elektrofil to na odwrót cząsteczka duża, z rozmytym "centrum elektrofilowości" – czyli brakiem jednego konkretnego miejsca, które jest szczególnie skłonne przyjmować elektrony. Przykłady miękkich elektrofili to: Br<sup>+</sup>, Ag<sup>+</sup>, BH<sub>3</sub>.
Miękki elektrofil to na odwrót cząsteczka duża, z rozmytym "centrum elektrofilowości" – czyli brakiem jednego konkretnego miejsca, które jest szczególnie skłonne przyjmować elektrony. Przykłady miękkich elektrofili to: Br<sup>+</sup>, Ag<sup>+</sup>, BH<sub>3</sub>.


Zobacz też: [[kwasy]], [[nukleofil]], [[Substytucja elektrofilowa]], [[Substytucja nukleofilowa]], [[przegląd zagadnień z zakresu chemii]], [[zasady]].
Zobacz też: [[kwasy]], [[nukleofil]], [[substytucja elektrofilowa]], [[substytucja nukleofilowa]], [[przegląd zagadnień z zakresu chemii]], [[zasady]].


[[Kategoria:Reakcje chemiczne]]
[[Kategoria:Reakcje chemiczne]]

Wersja z 16:11, 10 mar 2009

Elektrofil – to cząsteczka lub grupa która, jak sama nazwa wskazuje, "lubi" elektrony, czyli sama posiada ich niedomiar i w odpowiednich warunkach jest w stanie je przyjąć, czyli być ich akceptorem.

Elektrofilami są wszystkie kwasy, zarówno te zgodne z definicją Brønsteda, jak i te zgodne z definicją Lewisa. Oprócz tego mogą to być jednak cząsteczki, które nie wykazują żadnych kwasowych własności, lecz tylko mają "zwykły" deficyt elektronów – pojęcie elektrofila jest więc szersze od pojęcia kwasu.

W odróżnieniu od kwasów, które można uszeregować wg ich "mocy", elektrofile dzieli się raczej na "twarde" i "miękkie".

Twardy elektrofil to cząsteczka mała, zwarta i o bardzo skoncentrowanym "centrum elektrofilowości" – czyli jednym konkretnym miejscu w cząsteczce, które jest szczególnie skłonne przyjmować elektrony. Przykłady twardych elektrofili to: H+, K+, AlCl3.

Miękki elektrofil to na odwrót cząsteczka duża, z rozmytym "centrum elektrofilowości" – czyli brakiem jednego konkretnego miejsca, które jest szczególnie skłonne przyjmować elektrony. Przykłady miękkich elektrofili to: Br+, Ag+, BH3.

Zobacz też: kwasy, nukleofil, substytucja elektrofilowa, substytucja nukleofilowa, przegląd zagadnień z zakresu chemii, zasady.