Melanocyty

Melanocyty w skórze

Melanocyty (z gr. melas, melanos – czarny + kytos – komórka) – komórki pigmentowe wytwarzające w procesie melanogenezy ciemny barwnik – melaninę. Występują w warstwie podstawnej naskórka, a także w tęczówce i naczyniach oka. Ilość melanocytów w naskórku różnych ras ludzi jest podobna, różnią się intensywnością syntezy melaniny. Pod wpływem ultrafioletowego promieniowania słonecznego melanocyty mogą przekształcić się w komórki nowotworowe czerniaka.

Melanocyty posiadają charakterystyczne długie, liczne wypustki cytoplazmatyczne, w których znajdują się owalne ciałka zawierające pigment – melanosomy (tzw. ciałka melaninowe). Melanosomy gromadzone są w cytoplazmie i przekazywane są do komórek warstwy kolczystej.

Melanocyty są wyposażone w mikrofilamenty aktynowe i w mikrotubule. Struktury te umożliwiają ruch melanosomów.

Komórkami macierzystymi dla melanocytów są melanoblasty, powstające z ektodermalnych (listki zarodkowe) komórek grzebieni nerwowych. Melanocyty występują też w naczyniach opon miękkich. Pełnią w organizmie funkcje ochronne, zabezpieczając narządy wewnętrzne przed nadmiernym nasłonecznieniem i promieniami UV.

Zobacz też

• enterocyty, limfocyty, trombocyty, melanofory
• przegląd zagadnień z zakresu biologii