Obojczyk (zbroja): Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m kat. |
drobne merytoryczne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Obojczyk ''' - część |
'''Obojczyk ''' - część płytowej [[zbroja|zbroi]] rycerskiej, ochraniająca górną części ramion, szyi oraz piersi. Miewał różną budowę – od pojedyńczej płyty, po folgowe konstrukcje z zawiasami. Początkowo był częścią hełmu - "wielkiego basinetu" oraz [[armet|armeta]]. Używany jako samodzielna część zbroi od połowy XV wieku, najczęściej jako uzupełnie [[łebka|łebki]] lub [[kapalin|kapalinu]] w formie podbródka osłaniającego również dolną część twarzy. W miarę zaniku zbroi, przekształcił się w [[ryngraf]]. |
||
W Polsce używany |
W Polsce był używany u schyłku średniowiecza, w klasycznej formie. W wieku XVII był uzbrojeniem ochronnym lekkiej jazdy. W wiekach XVII i XVIII, był częścią zbroi husarskiej. |
||
[[Kategoria:Elementy zbroi]] |
[[Kategoria:Elementy zbroi]] |
Wersja z 13:18, 21 sty 2010
Obojczyk - część płytowej zbroi rycerskiej, ochraniająca górną części ramion, szyi oraz piersi. Miewał różną budowę – od pojedyńczej płyty, po folgowe konstrukcje z zawiasami. Początkowo był częścią hełmu - "wielkiego basinetu" oraz armeta. Używany jako samodzielna część zbroi od połowy XV wieku, najczęściej jako uzupełnie łebki lub kapalinu w formie podbródka osłaniającego również dolną część twarzy. W miarę zaniku zbroi, przekształcił się w ryngraf.
W Polsce był używany u schyłku średniowiecza, w klasycznej formie. W wieku XVII był uzbrojeniem ochronnym lekkiej jazdy. W wiekach XVII i XVIII, był częścią zbroi husarskiej.