Pratt & Whitney R-4360: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
WP:SK, oznaczanie jako przejrzane po raz pierwszy |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Wasp Major.jpg|thumb|Pratt & Whitney Wasp Major]] |
[[Plik:Wasp Major.jpg|thumb|Pratt & Whitney Wasp Major]] |
||
'''Pratt & Whitney R-4360 Wasp Major''', [[silnik gwiazdowy]] zaprojektowany w zakładach [[Pratt & Whitney]] w końcowym okresie [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Był to ostatni [[silnik tłokowy]] budowany przez P&W i stanowił jednostkę napędową ostatniej generacji amerykańskich samolotów śmigłowych. Był to największy lotniczy silnik tłokowy produkowany seryjnie. |
'''Pratt & Whitney R-4360 Wasp Major''', [[silnik gwiazdowy]] zaprojektowany w zakładach [[Pratt & Whitney]] w końcowym okresie [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Był to ostatni [[silnik tłokowy]] budowany przez P&W i stanowił jednostkę napędową ostatniej generacji amerykańskich samolotów śmigłowych. Był to największy lotniczy silnik tłokowy produkowany seryjnie. |
||
Miał 28 cylindrów w układzie poczwórnej gwiazdy o łącznej [[moc]]y, w zależności od wersji, od 2240 do 3200 [[wat|kW]] (3050 do 4350 [[Koń mechaniczny|KM]]). Łącznie w latach [[1944]] |
Miał 28 cylindrów w układzie poczwórnej gwiazdy o łącznej [[moc]]y, w zależności od wersji, od 2240 do 3200 [[wat|kW]] (3050 do 4350 [[Koń mechaniczny|KM]]). Łącznie w latach [[1944]] – [[1955]] zbudowano 18,697 silników tego typu. |
||
Były stosowane do napędu ostatniej generacji samolotów z napędem śmigłowym np. [[Boeing 377 Stratocruiser]], czy rekordowej wielkości [[Łódź latająca|łodzi latającej]] [[Hughes H-4 Hercules]]. |
Były stosowane do napędu ostatniej generacji samolotów z napędem śmigłowym np. [[Boeing 377 Stratocruiser]], czy rekordowej wielkości [[Łódź latająca|łodzi latającej]] [[Hughes H-4 Hercules]]. |
||
Były też stosowane w ostatnich samolotach bombowych z napędem tłokowym takich jak [[ |
Były też stosowane w ostatnich samolotach bombowych z napędem tłokowym takich jak [[Boeing B-50 Superfortress]], czy [[Convair B-36 Peacemaker|Convair B-36]]. |
||
| ⚫ | Silniki te miały wydajny system doładowania ([[turbodoładowanie]] oraz sprężarka mechaniczna drugiego stopnia) celem uzyskania właściwych charakterystyk wysokościowych silnika. Wiele wersji tego silnika miały układ odzyskujący (poprzez układ turbin) energię z gazów spalinowych celem podniesienia [[moc]]y i poprawy sprawności. Cechowały się mniejszą awaryjnością niż konkurencyjne silniki [[Wright R-3350]] Duplex-Cyclone, jednak duże koszty serwisowania tych silników sprawiły, że zostały skutecznie wyparte przez coraz wydajniejszy [[Silnik turboodrzutowy|napęd turboodrzutowy]] lub [[silnik turbośmigłowy|turbośmigłowy]]. |
||
==Link do zdjęcia== |
|||
http://en.wikipedia.org/wiki/File:Pratt_%26_Whitney_R-4360_Wasp_Major.jpg |
|||
| ⚫ | Silniki te miały wydajny system doładowania ([[turbodoładowanie]] oraz sprężarka mechaniczna drugiego stopnia) celem uzyskania właściwych charakterystyk wysokościowych silnika. Wiele wersji tego silnika miały układ odzyskujący (poprzez układ turbin) energię z gazów spalinowych celem podniesienia [[moc]]y i poprawy sprawności. Cechowały się mniejszą awaryjnością niż konkurencyjne silniki [[Wright R-3350]] Duplex-Cyclone, jednak duże koszty serwisowania tych silników sprawiły, że zostały skutecznie wyparte przez coraz wydajniejszy [[Silnik turboodrzutowy|napęd turboodrzutowy]] lub [[silnik turbośmigłowy|turbośmigłowy]]. |
||
[[Kategoria:Silniki lotnicze]] |
[[Kategoria:Silniki lotnicze]] |
||
Wersja z 11:21, 20 mar 2010
Pratt & Whitney R-4360 Wasp Major, silnik gwiazdowy zaprojektowany w zakładach Pratt & Whitney w końcowym okresie II wojny światowej. Był to ostatni silnik tłokowy budowany przez P&W i stanowił jednostkę napędową ostatniej generacji amerykańskich samolotów śmigłowych. Był to największy lotniczy silnik tłokowy produkowany seryjnie.
Miał 28 cylindrów w układzie poczwórnej gwiazdy o łącznej mocy, w zależności od wersji, od 2240 do 3200 kW (3050 do 4350 KM). Łącznie w latach 1944 – 1955 zbudowano 18,697 silników tego typu.
Były stosowane do napędu ostatniej generacji samolotów z napędem śmigłowym np. Boeing 377 Stratocruiser, czy rekordowej wielkości łodzi latającej Hughes H-4 Hercules.
Były też stosowane w ostatnich samolotach bombowych z napędem tłokowym takich jak Boeing B-50 Superfortress, czy Convair B-36.
Silniki te miały wydajny system doładowania (turbodoładowanie oraz sprężarka mechaniczna drugiego stopnia) celem uzyskania właściwych charakterystyk wysokościowych silnika. Wiele wersji tego silnika miały układ odzyskujący (poprzez układ turbin) energię z gazów spalinowych celem podniesienia mocy i poprawy sprawności. Cechowały się mniejszą awaryjnością niż konkurencyjne silniki Wright R-3350 Duplex-Cyclone, jednak duże koszty serwisowania tych silników sprawiły, że zostały skutecznie wyparte przez coraz wydajniejszy napęd turboodrzutowy lub turbośmigłowy.