Ruprecht I Rudy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: fr:Robert Ier du Palatinat |
m Wspomagane przez bota ujednoznacznienie (tyle do zrobienia): Flandria; zmiany kosmetyczne |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
W 1313 roku ojciec Rudolfa podpisuje wraz z bratem [[Ludwik IV Bawarski|Ludwikiem]] porozumienie mające zakończyć wojnę domową. Rudolf otrzymuje Palatynat, zaś Ludwik Górną Bawarie. Po wyborze Ludwika na cesarza rzymskiego i dalszych konfliktach między braćmi, cesarz zajmuje Palatynat, a Rudolf wraz z synami udaję się na emigrację. Rudolf umiera w 1319 roku. Jego następcom zostaje najstarszy syn [[Adolf Wittelsbach]]. Po śmierci Adolfa w [[1327]] pomimo faktu że posiadał on męskiego potomka, hrabią Palatynatu zostaję jego młodszy brat [[Rudolf II Wittelsbach]]. Rudolf wraz z Ruprechtem podpisują z wujem porozumienie. Ludwik wycofuje się z Palatynatu, przekazując władzę Rudolfowi. |
W 1313 roku ojciec Rudolfa podpisuje wraz z bratem [[Ludwik IV Bawarski|Ludwikiem]] porozumienie mające zakończyć wojnę domową. Rudolf otrzymuje Palatynat, zaś Ludwik Górną Bawarie. Po wyborze Ludwika na cesarza rzymskiego i dalszych konfliktach między braćmi, cesarz zajmuje Palatynat, a Rudolf wraz z synami udaję się na emigrację. Rudolf umiera w 1319 roku. Jego następcom zostaje najstarszy syn [[Adolf Wittelsbach]]. Po śmierci Adolfa w [[1327]] pomimo faktu że posiadał on męskiego potomka, hrabią Palatynatu zostaję jego młodszy brat [[Rudolf II Wittelsbach]]. Rudolf wraz z Ruprechtem podpisują z wujem porozumienie. Ludwik wycofuje się z Palatynatu, przekazując władzę Rudolfowi. |
||
Ruprecht żeni się w [[1350]] roku z hrabiną Elżbietą (1340-1382) córką hrabiego [[ |
Ruprecht żeni się w [[1350]] roku z hrabiną Elżbietą (1340-1382) córką hrabiego [[Hrabstwo Flandrii|Flandrii]] i [[Prowincja Namur|Namuru]] Jana I Dampierre. |
||
W [[1356]] roku na mocy [[Złota Bulla Karola IV|Złotej Bulli]] wydanej przez cesarza [[Karol IV Luksemburski]] hrabia Palatynatu został jednym z 7 [[Elektorzy Rzeszy|elektorów]] [[Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego|Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego]] . |
W [[1356]] roku na mocy [[Złota Bulla Karola IV|Złotej Bulli]] wydanej przez cesarza [[Karol IV Luksemburski]] hrabia Palatynatu został jednym z 7 [[Elektorzy Rzeszy|elektorów]] [[Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego|Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego]] . |
||
Trzy lata po śmierci Elżbiety Ruprecht żeni się ponownie z księżniczką Beatrycze (1360-1395) córką księcia Bergu Wilhelma I i córki [[Ruprecht II Wittelsbach|Ruprechta II]] – Anny Wittelsbach. Zarówno z pierwszego jak i drugiego małżeństwa nie narodziło się dziecko. |
Trzy lata po śmierci Elżbiety Ruprecht żeni się ponownie z księżniczką Beatrycze (1360-1395) córką księcia Bergu Wilhelma I i córki [[Ruprecht II Wittelsbach|Ruprechta II]] – Anny Wittelsbach. Zarówno z pierwszego jak i drugiego małżeństwa nie narodziło się dziecko. |
||
Ruprecht zakłada w [[1386]] roku Uniwersytet w [[Heidelberg]]u . |
Ruprecht zakłada w [[1386]] roku Uniwersytet w [[Heidelberg]]u . |
||
Wersja z 10:05, 2 kwi 2010
Ruprecht I Wittelsbach ( ur. 9 czerwca 1309 Wolfratshausen – zm. 16 lutego 1390 Neustadt an der Weinstrasse ) – hrabia Palatynatu Reńskiego, od 1356 roku elektor Palatynatu Reńskiego .
Syn księcia Górnej Bawarii i Palatynatu Rudolfa I Wittelsbacha i Matyldy Nassau. Jego dziadkami byli: książę Górnej Bawarii Ludwik II Wittelsbach i Matylda Habsburg oraz król niemiecki Adolf i Imagina von Isenburg-Limburg.
W 1313 roku ojciec Rudolfa podpisuje wraz z bratem Ludwikiem porozumienie mające zakończyć wojnę domową. Rudolf otrzymuje Palatynat, zaś Ludwik Górną Bawarie. Po wyborze Ludwika na cesarza rzymskiego i dalszych konfliktach między braćmi, cesarz zajmuje Palatynat, a Rudolf wraz z synami udaję się na emigrację. Rudolf umiera w 1319 roku. Jego następcom zostaje najstarszy syn Adolf Wittelsbach. Po śmierci Adolfa w 1327 pomimo faktu że posiadał on męskiego potomka, hrabią Palatynatu zostaję jego młodszy brat Rudolf II Wittelsbach. Rudolf wraz z Ruprechtem podpisują z wujem porozumienie. Ludwik wycofuje się z Palatynatu, przekazując władzę Rudolfowi.
Ruprecht żeni się w 1350 roku z hrabiną Elżbietą (1340-1382) córką hrabiego Flandrii i Namuru Jana I Dampierre.
W 1356 roku na mocy Złotej Bulli wydanej przez cesarza Karol IV Luksemburski hrabia Palatynatu został jednym z 7 elektorów Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego .
Trzy lata po śmierci Elżbiety Ruprecht żeni się ponownie z księżniczką Beatrycze (1360-1395) córką księcia Bergu Wilhelma I i córki Ruprechta II – Anny Wittelsbach. Zarówno z pierwszego jak i drugiego małżeństwa nie narodziło się dziecko.
Ruprecht zakłada w 1386 roku Uniwersytet w Heidelbergu .
Po śmierci Ruprechta elektorem Palatynaty zostaje jego bratanek Ruprecht II Wittelsbach syn Adolfa .