Kammu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Genalogia + Wydarzeń w życia + Przypisy |
szablon, lit., int. poważne błędy w języku polskim |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Kammu.jpg|frame|right|Cesarz ''' |
[[Plik:Kammu.jpg|frame|right|Cesarz '''Kanmu''']] |
||
{{nihongo|'''Cesarz |
{{nihongo|'''Cesarz Kanmu'''|桓武天皇|Kanmu tennō|wym. Kammu, [[737]]-[[806]]}} - 50. cesarz [[Japonia|Japonii]]<ref name="kunaicho">Kunaichō: [http://www.kunaicho.go.jp/ryobo/guide/050/index.html 桓武天皇 (50)]</ref>, według tradycyjnego porządku dziedziczenia.<ref name="titsingh86-95">Titsingh, [http://books.google.com/books?id=18oNAAAAIAAJ&dq=nipon%20o%20dai%22itsi%20ran&pg=PA86#v=onepage&q&f=false ''Annales des empereurs du japon,'' pp. 86-95.]</ref> |
||
Przed wstąpieniem na tron nosił imię Yamabe ({{nihongo|książę Yamabe|山部親王|Yamabe-shinnō}}. Był trzecim synem ceasarza [[Kōnin]]a.<ref>Titsingh, p. 86.</ref> Panował w latach 781-806.<ref name="titsingh86-95"/> |
|||
==Genealogia== |
|||
Zanim przystąpiły do [[Chryzantemowy Tron]], jego nazwisko (''imina'') był {{nihongo|Księcia Yamabe|山部親王|Yamabe-shinnō}}. Księcia Yamabe był trzeciego synem [[Kōnin|Cesarza Kōnin]].<ref>Titsingh, p. 86.</ref> |
|||
⚫ | Syn [[Kōnin|cesarza Kōnin]]a i Takano no Mikasa (córki prowincjonalnego możnowładcy wywodzącego się z rodu [[Korea|koreańskich]] imigrantów). Jako książę nie miał szans na objęcie tronu, gdyż jego ojciec miał jeszcze syna z małżeństwa z cesarzową Inoue (córka [[Shōmu|cesarza Shōmu]], siostry [[Shōtoku|cesarzowej Shōtoku]]). Na skutek intrygi Fujiwara no Momokawa, który dążył do osadzenia na tronie księcia '''Yamabe''', jego przyrodni starszy brat został odsunięty od władzy i zmarł (rzekomo śmiercią naturalną w tym samym dniu, co jego matka). |
||
==Wydarzeń w życia== |
|||
Lata jego rządów były 781-806.<ref name="titsingh86-95"/> |
|||
⚫ | Po wstąpieniu na tron w [[781]] r. zdecydował o przenosinach z [[Nara (miasto w Japonii)|Nary]] do nowej stolicy [[Nagaoka (historyczna)|Nagaoki]]. Jej budowa rozpoczęła się w [[784]] r. Intrygi pałacowe inspirowane przez [[Ród Fujiwara|Fujiwarów]] i pasmo nieszczęść, które spotkało cesarza i jego poddanych (śmierć dwóch żon i matki cesarza, epidemia czarnej ospy) przypisywane mściwemu duchowi niesłusznie oskarżonego o zamach stanu księcia Sawaro, który popełnił samobójstwo, sprawiły, że Kanmu zdecydował o ponownych przenosinach stolicy w [[794]] r. do Heian-kyō (dzisiejsze [[Kioto|Kyōto]]). |
||
⚫ | Syn [[Kōnin|cesarza Kōnin]] i Takano no Mikasa (córki prowincjonalnego możnowładcy wywodzącego się z rodu [[Korea|koreańskich]] imigrantów). Jako książę nie miał szans na objęcie tronu, gdyż jego ojciec miał jeszcze syna z małżeństwa z cesarzową Inoue ( |
||
⚫ | |||
⚫ | Po wstąpieniu na tron w [[781]] r. zdecydował o przenosinach z [[Nara (miasto w Japonii)|Nary]] do nowej stolicy [[Nagaoka (historyczna)|Nagaoki]]. Jej budowa rozpoczęła się w [[784]] r. Intrygi pałacowe inspirowane przez [[Ród Fujiwara|Fujiwarów]] i pasmo nieszczęść, które spotkało cesarza i jego poddanych (śmierć dwóch żon i matki cesarza, epidemia czarnej ospy) przypisywane |
||
⚫ | |||
==Przypisy== |
==Przypisy== |
||
Linia 19: | Linia 15: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* [[Maciej Kanert|Kanert, |
* [[Maciej Kanert|Kanert, Maciej]]. (2006). ''Starożytna Japonia'', WUJ, Kraków. ISBN 83-233-2152-3 |
||
* [[Isaac Titsingh|Titsingh, Isaac]]. (1834). ''Nihon Ōdai Ichiran''; ou, [http://books.google.com/books?id=18oNAAAAIAAJ&dq=nipon+o+dai+itsi+ran ''Annales des empereurs du Japon.''] Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. [http://www.worldcat.org/title/nipon-o-dai-itsi-ran-ou-annales-des-empereurs-du-japon/oclc/5850691 OCLC 5850691] |
* [[Isaac Titsingh|Titsingh, Isaac]]. (1834). ''Nihon Ōdai Ichiran''; ou, [http://books.google.com/books?id=18oNAAAAIAAJ&dq=nipon+o+dai+itsi+ran ''Annales des empereurs du Japon.''] Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. [http://www.worldcat.org/title/nipon-o-dai-itsi-ran-ou-annales-des-empereurs-du-japon/oclc/5850691 OCLC 5850691] |
||
* [[Jolanta Tubielewicz|Tubielewicz, Jolanta]]. (1984). ''Historia Japonii'', [[Ossolineum]], Wrocław. ISBN 83-04-01486-6 |
* [[Jolanta Tubielewicz|Tubielewicz, Jolanta]]. (1984). ''Historia Japonii'', [[Ossolineum]], Wrocław. ISBN 83-04-01486-6 |
Wersja z 09:26, 26 kwi 2010
Cesarz Kanmu (jap. 桓武天皇 Kanmu tennō; wym. Kammu, 737-806) - 50. cesarz Japonii[1], według tradycyjnego porządku dziedziczenia.[2]
Przed wstąpieniem na tron nosił imię Yamabe (książę Yamabe (jap. 山部親王 Yamabe-shinnō). Był trzecim synem ceasarza Kōnina.[3] Panował w latach 781-806.[2]
Syn cesarza Kōnina i Takano no Mikasa (córki prowincjonalnego możnowładcy wywodzącego się z rodu koreańskich imigrantów). Jako książę nie miał szans na objęcie tronu, gdyż jego ojciec miał jeszcze syna z małżeństwa z cesarzową Inoue (córka cesarza Shōmu, siostry cesarzowej Shōtoku). Na skutek intrygi Fujiwara no Momokawa, który dążył do osadzenia na tronie księcia Yamabe, jego przyrodni starszy brat został odsunięty od władzy i zmarł (rzekomo śmiercią naturalną w tym samym dniu, co jego matka).
Po wstąpieniu na tron w 781 r. zdecydował o przenosinach z Nary do nowej stolicy Nagaoki. Jej budowa rozpoczęła się w 784 r. Intrygi pałacowe inspirowane przez Fujiwarów i pasmo nieszczęść, które spotkało cesarza i jego poddanych (śmierć dwóch żon i matki cesarza, epidemia czarnej ospy) przypisywane mściwemu duchowi niesłusznie oskarżonego o zamach stanu księcia Sawaro, który popełnił samobójstwo, sprawiły, że Kanmu zdecydował o ponownych przenosinach stolicy w 794 r. do Heian-kyō (dzisiejsze Kyōto).
Mauzoleum cesarza Kanmu zanjuduje się w Kioto, nosi nazwę Kashiwabara-no misasagi.[1]
Przypisy
Bibliografia
- Kanert, Maciej. (2006). Starożytna Japonia, WUJ, Kraków. ISBN 83-233-2152-3
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Tubielewicz, Jolanta. (1984). Historia Japonii, Ossolineum, Wrocław. ISBN 83-04-01486-6