Bonagracja z Bergamo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków |
usunięcie stuba tematycznego |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Przypisuje mu się autorstwo ''Appellatio magna monacensis'', manifestu powstałego w środowisku skupionym wokół [[Generałowie franciszkanów|generała franciszkanów]] [[Michał z Ceseny|Michała z Ceseny]]. |
Przypisuje mu się autorstwo ''Appellatio magna monacensis'', manifestu powstałego w środowisku skupionym wokół [[Generałowie franciszkanów|generała franciszkanów]] [[Michał z Ceseny|Michała z Ceseny]]. |
||
{{biografia stub}} |
|||
{{katolicyzm stub}} |
{{katolicyzm stub}} |
||
Wersja z 00:40, 31 gru 2010
Bonagracja z Bergamo (ur. ok. 1265, zm. 1340 w Monachium w Bawarii) – włoski franciszkanin, jeden z czołowych przedstawicieli tzw. spirituali (wł. duchowi) w ruchu franciszkańskim.
Zanim wstąpił do zakonu braci mniejszych założonego przez Biedaczynę z Asyżu, Bonagracja był wybitnym i wprawionym prawnikiem. Jako zakonnik reprezentował minorytów w urzędach Kurii Rzymskiej.
Przypisuje mu się autorstwo Appellatio magna monacensis, manifestu powstałego w środowisku skupionym wokół generała franciszkanów Michała z Ceseny.
Bibliografia
- Eva Luise Wittneben (2003), Bonagratia von Bergamo: Franziskanerjurist und Wortführer seines Ordens im Streit mit Papst Johannes XXII