Cyklomorfoza: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
zmiana linku zewn. |
|||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
{{Przypisy|przypisy= |
{{Przypisy|przypisy= |
||
<ref name="Jura">{{Cytuj książkę | nazwisko= Jura | imię=Czesław | tytuł= Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy | data=2007 | wydawca=[[Wydawnictwo Naukowe PWN]]| miejsce=Warszawa | isbn=978-83-01-14595-8}}</ref> |
<ref name="Jura">{{Cytuj książkę | nazwisko= Jura | imię=Czesław | tytuł= Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy | data=2007 | wydawca=[[Wydawnictwo Naukowe PWN]]| miejsce=Warszawa | isbn=978-83-01-14595-8}}</ref> |
||
<ref name="Rutkowska">{{cytuj stronę|url=http:// |
<ref name="Rutkowska">{{cytuj stronę|url=http://www.hydro.biol.uw.edu.pl/zhuw_pl/pub/kosmos1999/roz6/roz6.htm |tytuł=Zmienność morfologiczna organizmów planktonowych: sposób na życie w zmiennym środowisku|nazwisko=Rutkowska|imię=A. E. |nazwisko2=Pijanowska|imię2=J.|data dostępu=4 lutego 2011}}</ref> |
||
|stopień = === |
|stopień = === |
||
}} |
}} |
||
Wersja z 17:22, 6 lut 2011
Cyklomorfoza (gr. kýklos koło, morphē kształt), polimorfizm sezonowy – sezonowa zmienność wielkości i kształtu ciała drobnych organizmów (bezkręgowców oraz glonów planktonowych) w kolejnych pokoleniach w ciągu roku. Powszechna u planktonowych skorupiaków, zwłaszcza wioślarek.
U Daphnia cucullata zimowe formy mają głowę okrągłą, latem pojawiają się osobniki o coraz bardziej wydłużonych głowach ("hełmach") dochodzących do 60% długości ciała, jesienią zaś znowu wracają formy o coraz krótszej głowie. U Daphnia pulex pojawiają się wyrostki karapaksu[1]. Podobne struktury wytwarzane są przez inne organizmy. Wrotki i niektóre glony sezonowo wytwarzają kolce.
Przyczyny tego zjawiska są nie do końca ustalone. Dawniej uważano, że ma to związek z przystosowaniem się organizmu do zmian lepkości wody spowodowanych zmianą temperatury. Obecnie postuluje się, że jest to mechanizm obronny mający utrudnić pochwycenie przez drapieżniki[2].
Nazwę zjawiska wprowadził w 1904 roku Robert Lauterborn[2].
- ↑ Czesław Jura: Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14595-8.
- ↑ a b A. E. Rutkowska, J. Pijanowska: Zmienność morfologiczna organizmów planktonowych: sposób na życie w zmiennym środowisku. [dostęp 4 lutego 2011].
<ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.