Biskup koadiutor: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje) m r2.5.2) (robot dodaje: da:Koadjutor |
m r2.7.1) (robot dodaje: ko:부교구장 주교 |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
[[es:Obispo coadjutor]] |
[[es:Obispo coadjutor]] |
||
[[fr:Coadjuteur]] |
[[fr:Coadjuteur]] |
||
[[ko:부교구장 주교]] |
|||
[[io:Koadjutoro]] |
[[io:Koadjutoro]] |
||
[[it:Vescovo coadiutore]] |
[[it:Vescovo coadiutore]] |
Wersja z 08:27, 27 kwi 2011
Biskup koadiutor – w Kościele katolickim prawnie ustanowiony przez papieża biskup, który po śmierci lub awansie biskupa diecezjalnego posiada po nim prawo następstwa na urzędzie biskupa diecezji zgodnie z kanonem 403 § 3 kodeksu prawa kanonicznego z 1983.
Koadiutor (starofr. coadjuteur z łac. co- od cum ‘z, razem z’ + adiutor ‘pomocnik’) to duchowny wyznaczony przez władze zwierzchnie do pomocy duchownemu wyższego stopnia, zwykle biskup tytularny pomagający w obowiązkach biskupa diecezjalnego lub też administrator przy stolicy biskupiej, z prawem następstwa po zawakowaniu beneficjum. W historii spotyka się także często koadiutorów opatów, prałatów, kanoników lub proboszczów, zwłaszcza w odniesieniu do zamożniejszych beneficjów.