Eparchia orłowska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
źródła/przypisy |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
== Sytuacja obecna == |
== Sytuacja obecna == |
||
Wg stanu na 1 stycznia 2011 na terenie eparchii działało 148 [[parafia|parafii]], 157 [[cerkiew (budynek)|cerkwi]] i 6 [[monastyr|monastyrów]].<ref>[http://www.orel-eparhia.ru/</ref> |
Wg stanu na 1 stycznia 2011 na terenie eparchii działało 148 [[parafia|parafii]], 157 [[cerkiew (budynek)|cerkwi]] i 6 [[monastyr|monastyrów]].<ref>[http://www.orel-eparhia.ru/objects</ref> |
||
== Źródła == |
== Źródła == |
||
Wersja z 21:42, 27 gru 2011
Eparchia orłowska i liwieńska— eparchia Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, której głównym ośrodkiem jest miasto Orzeł.
Historia
6 maja 1788 ukazem Świętego Synodu została powołana eparchia orłowsko-siewska, której podlegały wikariaty wołchowski, liwieński i jelecki.
Od początku lat 20. niektóre dekanaty, z powodu represji wymierzonych w duchowieństwo, podlegały bezpośrednio Świętemu Synodowi, zaś w latach 1936-1943, na skutek czystek stalinowskich eparchia nie posiadała w ogóle zwierzchnika. W czasie niemieckiej okupacji na terenie obwodu orłowskiego eparchia podlegała hierarchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji i jej metropolicie Serafinowi (Lade). Po zajęciu Orła przez Armię Czerwoną jej hierarchą został metropolita jarosławski i rostowski Dymitr (Gradusow).
W latach 1945-1994 eparchia nosiła nazwę Orłowsko-Wianskiej, po 1994 określana jest wymiennie jako Orłowska i Orłowsko-Liweńska. Od 2011 jej biskupem ordynariuszem jest ordynariusz Antoni (Czeremisow).
Sytuacja obecna
Wg stanu na 1 stycznia 2011 na terenie eparchii działało 148 parafii, 157 cerkwi i 6 monastyrów.[1]