Bonagracja z Bergamo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Postacie średniowiecza"; Dodano kategorię "Postacie włoskiego średniowiecza" za pomocą HotCat |
m Usunięto kategorię "Włoscy franciszkanie"; Dodano kategorię "Włoscy franciszkanie (OFM)" za pomocą HotCat |
||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
* Eva Luise Wittneben (2003), ''Bonagratia von Bergamo: Franziskanerjurist und Wortführer seines Ordens im Streit mit Papst Johannes XXII'' |
* Eva Luise Wittneben (2003), ''Bonagratia von Bergamo: Franziskanerjurist und Wortführer seines Ordens im Streit mit Papst Johannes XXII'' |
||
[[Kategoria:Włoscy franciszkanie]] |
[[Kategoria:Włoscy franciszkanie (OFM)]] |
||
[[Kategoria:Postacie włoskiego średniowiecza]] |
[[Kategoria:Postacie włoskiego średniowiecza]] |
||
[[Kategoria:Włoscy duchowni katoliccy]] |
[[Kategoria:Włoscy duchowni katoliccy]] |
||
Wersja z 14:48, 22 lut 2012
Bonagracja z Bergamo (ur. ok. 1265, zm. 1340 w Monachium w Bawarii) – włoski franciszkanin, jeden z czołowych przedstawicieli tzw. spirituali (wł. duchowi) w ruchu franciszkańskim.
Zanim wstąpił do zakonu braci mniejszych założonego przez Biedaczynę z Asyżu, Bonagracja był wybitnym i wprawionym prawnikiem. Jako zakonnik reprezentował minorytów w urzędach Kurii Rzymskiej.
Przypisuje mu się autorstwo Appellatio magna monacensis, manifestu powstałego w środowisku skupionym wokół generała franciszkanów Michała z Ceseny.
Bibliografia
- Eva Luise Wittneben (2003), Bonagratia von Bergamo: Franziskanerjurist und Wortführer seines Ordens im Streit mit Papst Johannes XXII