Antyproton: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Korekta podpisu pod obrazkiem u-->y
Małe poprawki, ¶ o antywodorze
Linia 13: Linia 13:
}}
}}
{{Antymateria}}
{{Antymateria}}
'''Antyproton''' – [[cząstka elementarna]] będąca [[antymateria|antycząstką]] [[proton]]u, różniąca się od niego m.in. znakiem [[ładunek elektryczny|ładunku elektrycznego]], [[moment magnetyczny|momentu magnetycznego]], [[liczba barionowa|liczby barionowej]] oraz [[liczba leptonowa|liczby leptonowej]], mająca zaś tę samą [[masa (fizyka)|masę]] i [[Czas połowicznego rozpadu|czas życia]].
'''Antyproton''' – [[cząstka elementarna]] będąca [[antymateria|antycząstką]] [[proton]]u różniąca się od niego głównie odwrotnym [[ładunek elektryczny|ładunkiem elektrycznym]], [[moment magnetyczny|momentem magnetycznym]], i [[liczba barionowa|liczbie barionowej]] lecz mająca tę samą [[masa (fizyka)|masę]] i [[Czas połowicznego rozpadu|czas życia]].


Antyoproton wg [[Model Standardowy|Modelu Standardowego]] jest cząstką złożoną, zaliczaną do [[Hadrony|hadronów]], a ściślej [[Bariony|barionów]] i jest zbudowana z trzech [[antykwark]]ów: dwóch [[antykwark górny|antykwarków górnych]] "<math>\bar{u}</math>" i jednego [[antykwark dolny|antykwarku dolnego]] "<math>\bar{d}</math>" (układ '''<math>\bar{u}\bar{u}\bar{d}</math>'') związanych [[oddziaływanie silne|silnym oddziaływaniem]] przenoszonym przez [[gluon]]y.
Antyproton według [[Model Standardowy|Modelu Standardowego]] jest cząstką złożoną, zaliczaną do [[Hadrony|hadronów]], a ściślej [[Bariony|barionów]], i jest zbudowana z trzech [[antykwark]]ów: dwóch [[antykwark górny|antykwarków górnych]] "<math>\bar{u}</math>" i jednego [[antykwark dolny|antykwarka dolnego]] "<math>\bar{d}</math>" (układ '''<math>\bar{u}\bar{u}\bar{d}</math>'') związanych [[oddziaływanie silne|silnym oddziaływaniem]] przenoszonym przez [[gluon]]y.


[[Plik:Quark structure antiproton.png|thumb|left|250px|Struktura antyprotonu]]
[[Plik:Quark structure antiproton.png|thumb|left|250px|Struktura antyprotonu]]


Oddziaływanie [[proton]]u z antyprotonem powoduje ich [[anihilacja|anihilację]].
Oddziaływanie [[proton]]a z antyprotonem powoduje ich [[anihilacja|anihilację]].


Antyproton został odkryty w [[1955]] r. przez [[Owen Chamberlain|O. Chamberlaina]], [[Emilio Segrè|E. Segrègo]], C. Wieganda i Th. Ypsilantisa.
Antyproton został odkryty w [[1955]] r. przez [[Owen Chamberlain|O. Chamberlaina]], [[Emilio Segrè|E. Segrègo]], C. Wieganda i Th. Ypsilantisa.


== Występowanie w naturze ==
== Występowanie w naturze ==
Antyprotony występują również w naturze. Odnajdywane są w [[promieniowanie kosmiczne|promieniowaniu kosmicznym]] docierającym do [[Ziemia|Ziemi]]. Przypuszcza się, że większość z tych antyprotonów ma pochodzenie wtórne – powstają w wyniku oddziaływania promieniowania kosmicznego z [[materia międzygwiazdowa|materią międzygwiezdną]].
Antyprotony występują również w naturze. Odnajdywane są w [[promieniowanie kosmiczne|promieniowaniu kosmicznym]] docierającym do [[Ziemia|Ziemi]], oraz w [[pas Van Allena|pasach Van Allena]]. Przypuszcza się, że większość z tych antyprotonów ma pochodzenie wtórne – powstają w wyniku oddziaływania promieniowania kosmicznego z [[materia międzygwiazdowa|materią międzygwiezdną]].

== Antypierwiastki ==
Ponieważ antymateria jest w zasadzie identyczna do "normalnej" materii, teorie o stworzeniu antypierwiastków zaistniały od momentu kiedy [[Paul Dirac]] ogłosił przewidzianej cząstki negatywnej, czyli antyprotona (wówczas przemowy swojej przyjmując [[nagroda Nobla|Nagrodę Nobla]] w 1933 r.). Natomiast realizacja pierwszego antypierwiastka zajeła następne 62 lata - w 1995 roku, stworzono poraz pierwszy [[antywodór]]. Te pierwsze wyniki ledwo trwały dość długo by być potwierdzone, ze względu na brak sprzętu zdolnego na przechowywanie nowych antyatomów w otoczeniu gdzie mogłyby być ochronione od styku z normalnymi pierwiastkami. Nowe sposoby używania m.in. laserów umożliwiły bezpieczne zawieszenie świeżych antyatomów — w czerwcu 2011 r., drużyna ALPHA ogłosiła sukces w utrzymaniu antywodór przez ponad 1000s (ponad kwadrans).



=== Zobacz też ===
=== Zobacz też ===

Wersja z 11:48, 13 cze 2012

antyproton
ilustracja
Klasyfikacja

barion nukleon hadron

Symbol

Ładunek

e −1,60217653(14)·10−19 C

Masa

1,00727646688 u 1,67262171(29)·10 −27 kg

938,272029(80) MeV/c²

Czas życia T1/2

trwały?

Spin

1/2

Antyprotoncząstka elementarna będąca antycząstką protonu — różniąca się od niego głównie odwrotnym ładunkiem elektrycznym, momentem magnetycznym, i liczbie barionowej — lecz mająca tę samą masę i czas życia.

Antyproton według Modelu Standardowego jest cząstką złożoną, zaliczaną do hadronów, a ściślej barionów, i jest zbudowana z trzech antykwarków: dwóch antykwarków górnych "" i jednego antykwarka dolnego "" (układ ') związanych silnym oddziaływaniem przenoszonym przez gluony.

Struktura antyprotonu

Oddziaływanie protona z antyprotonem powoduje ich anihilację.

Antyproton został odkryty w 1955 r. przez O. Chamberlaina, E. Segrègo, C. Wieganda i Th. Ypsilantisa.

Występowanie w naturze

Antyprotony występują również w naturze. Odnajdywane są w promieniowaniu kosmicznym docierającym do Ziemi, oraz w pasach Van Allena. Przypuszcza się, że większość z tych antyprotonów ma pochodzenie wtórne – powstają w wyniku oddziaływania promieniowania kosmicznego z materią międzygwiezdną.

Antypierwiastki

Ponieważ antymateria jest w zasadzie identyczna do "normalnej" materii, teorie o stworzeniu antypierwiastków zaistniały od momentu kiedy Paul Dirac ogłosił przewidzianej cząstki negatywnej, czyli antyprotona (wówczas przemowy swojej przyjmując Nagrodę Nobla w 1933 r.). Natomiast realizacja pierwszego antypierwiastka zajeła następne 62 lata - w 1995 roku, stworzono poraz pierwszy antywodór. Te pierwsze wyniki ledwo trwały dość długo by być potwierdzone, ze względu na brak sprzętu zdolnego na przechowywanie nowych antyatomów w otoczeniu gdzie mogłyby być ochronione od styku z normalnymi pierwiastkami. Nowe sposoby używania m.in. laserów umożliwiły bezpieczne zawieszenie świeżych antyatomów — w czerwcu 2011 r., drużyna ALPHA ogłosiła sukces w utrzymaniu antywodór przez ponad 1000s (ponad kwadrans).


Zobacz też