Cyklomorfoza: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
HiW-Bot (dyskusja | edycje)
m r2.7.2) (Robot dodał uk:Цикломорфоз
Panek (dyskusja | edycje)
m ilustracja
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Variacion fenotípica de Daphnia.jpg|mały|Cyklomorfoza u ''Daphnia'']]
'''Cyklomorfoza''' ([[język grecki|gr.]] ''kýklos'' koło, ''morphē'' kształt), '''polimorfizm sezonowy''' – sezonowa zmienność wielkości i kształtu ciała drobnych [[organizm]]ów ([[bezkręgowce|bezkręgowców]] oraz [[glony|glonów]] [[plankton]]owych) w kolejnych pokoleniach w ciągu roku. Powszechna u [[plankton]]owych [[skorupiaki|skorupiaków]], zwłaszcza [[wioślarki|wioślarek]].
'''Cyklomorfoza''' ([[język grecki|gr.]] ''kýklos'' koło, ''morphē'' kształt), '''polimorfizm sezonowy''' – sezonowa zmienność wielkości i kształtu ciała drobnych [[organizm]]ów ([[bezkręgowce|bezkręgowców]] oraz [[glony|glonów]] [[plankton]]owych) w kolejnych pokoleniach w ciągu roku. Powszechna u [[plankton]]owych [[skorupiaki|skorupiaków]], zwłaszcza [[wioślarki|wioślarek]].



Wersja z 11:37, 7 lis 2012

Cyklomorfoza u Daphnia

Cyklomorfoza (gr. kýklos koło, morphē kształt), polimorfizm sezonowy – sezonowa zmienność wielkości i kształtu ciała drobnych organizmów (bezkręgowców oraz glonów planktonowych) w kolejnych pokoleniach w ciągu roku. Powszechna u planktonowych skorupiaków, zwłaszcza wioślarek.

U Daphnia cucullata zimowe formy mają głowę okrągłą, latem pojawiają się osobniki o coraz bardziej wydłużonych głowach ("hełmach") dochodzących do 60% długości ciała, jesienią zaś znowu wracają formy o coraz krótszej głowie. U Daphnia pulex pojawiają się wyrostki karapaksu[1]. Podobne struktury wytwarzane są przez inne organizmy. Wrotki i niektóre glony sezonowo wytwarzają kolce.

Przyczyny tego zjawiska są nie do końca ustalone. Dawniej uważano, że ma to związek z przystosowaniem się organizmu do zmian lepkości wody spowodowanych zmianą temperatury. Obecnie postuluje się, że jest to mechanizm obronny mający utrudnić pochwycenie przez drapieżniki[2].

Nazwę zjawiska wprowadził w 1904 roku Robert Lauterborn[2].

  1. Czesław Jura: Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14595-8.
  2. a b A. E. Rutkowska, J. Pijanowska: Zmienność morfologiczna organizmów planktonowych: sposób na życie w zmiennym środowisku. [dostęp 4 lutego 2011].
Błąd w przypisach: Znacznik <ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
BŁĄD PRZYPISÓW
{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: przypisy.