Promieniowanie beta: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Dopracować|źródła}} |
|||
{{Źródła|data=2013-01}} |
{{Źródła|data=2013-01}} |
||
[[Plik:Betadecay.jpg|thumb|Emisja promieniowania beta; w rogu: pojedynczy rozpad beta]] |
[[Plik:Betadecay.jpg|thumb|Emisja promieniowania beta; w rogu: pojedynczy rozpad beta]] |
Wersja z 01:47, 1 lut 2013
Ten artykuł wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Promieniowanie beta (promieniowanie β) - rodzaj promieniowania jonizującego wysyłanego przez promieniotwórcze jądra atomowe podczas przemiany jądrowej.
Promieniowanie beta powstaje podczas rozpadu beta, jest strumieniem elektronów lub pozytonów poruszających się z prędkością zbliżoną do prędkości światła, jest ono silnie pochłaniane przez materię[potrzebny przypis]. Promieniowanie to jest zatrzymywane już przez miedzianą blachę.
Ładunek elektryczny cząstki jest równy -1 (lub 1 dla pozytonu), masa spoczynkowa jest równa masie elektronu, czyli 1/1840u.
Przykład przemiany, w której następuje emisja promieniowania beta:
Nuklid | Energia | Powietrze | Plexiglas | Szkło |
---|---|---|---|---|
3H | 19 keV | 8 cm | – | – |
14C | 156 keV | 65 cm | – | – |
35S | 167 keV | 70 cm | – | – |
131I | 600 keV | 250 cm | 2,6 mm | – |
32P | 1,710 MeV | 710 cm | 7,2 mm | 4 mm |