Przejdź do zawartości

Antyproton: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmausBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.2+) (Robot dodał bg:Антипротон
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę 32 linków interwiki do Wikidata, znajdziesz je teraz w zasobie d:q107575
Linia 37: Linia 37:
[[Kategoria:Antymateria]]
[[Kategoria:Antymateria]]
[[Kategoria:Odkrycia nagrodzone Nagrodą Nobla]]
[[Kategoria:Odkrycia nagrodzone Nagrodą Nobla]]

[[ar:مضاد بروتون]]
[[ast:Antiprotón]]
[[bg:Антипротон]]
[[ca:Antiprotó]]
[[cs:Antiproton]]
[[da:Antiproton]]
[[de:Antiproton]]
[[el:Αντιπρωτόνιο]]
[[en:Antiproton]]
[[fa:پادپروتون]]
[[ko:반양성자]]
[[id:Antiproton]]
[[it:Antiprotone]]
[[he:אנטיפרוטון]]
[[kk:Антипротон]]
[[nl:Antiproton]]
[[ja:反陽子]]
[[no:Antiproton]]
[[nn:Antiproton]]
[[nds:Antiproton]]
[[pt:Antipróton]]
[[ro:Antiproton]]
[[ru:Антипротон]]
[[simple:Antiproton]]
[[sk:Antiprotón]]
[[sl:Antiproton]]
[[sr:Антипротон]]
[[fi:Antiprotoni]]
[[sv:Antiproton]]
[[uk:Антипротон]]
[[vi:Phản proton]]
[[zh:反質子]]

Wersja z 23:37, 12 mar 2013

antyproton
ilustracja
Klasyfikacja

barion nukleon hadron

Symbol

Ładunek

e −1,60217653(14)·10−19 C

Masa

1,00727646688 u 1,67262171(29)·10 −27 kg

938,272029(80) MeV/c²

Czas życia T1/2

trwały?

Spin

1/2

Antyprotoncząstka elementarna będąca antycząstką protonu — różniąca się od niego głównie odwrotnym ładunkiem elektrycznym, momentem magnetycznym, i liczbą barionową — lecz mająca tę samą masę i czas życia.

Antyproton według Modelu Standardowego jest cząstką złożoną, zaliczaną do hadronów, a ściślej barionów, i jest zbudowana z trzech antykwarków: dwóch antykwarków górnych "" i jednego antykwarka dolnego "" (układ ') związanych silnym oddziaływaniem przenoszonym przez gluony.

Struktura antyprotonu

Oddziaływanie protona z antyprotonem powoduje ich anihilację.

Antyproton został odkryty w 1955 r. przez O. Chamberlaina, E. Segrègo, C. Wieganda i Th. Ypsilantisa.

Występowanie w naturze

Antyprotony występują również w naturze. Odnajdywane są w promieniowaniu kosmicznym docierającym do Ziemi, oraz w pasach Van Allena. Przypuszcza się, że większość z tych antyprotonów ma pochodzenie wtórne – powstają w wyniku oddziaływania promieniowania kosmicznego z materią międzygwiezdną.

Antypierwiastki

Ponieważ antymateria jest w zasadzie identyczna do "normalnej" materii, teorie o stworzeniu antypierwiastków zaistniały od momentu kiedy Paul Dirac ogłosił przewidzianą cząstkę negatywną, czyli antyproton (wówczas przemowy swojej przyjmując Nagrodę Nobla w 1933 r). Realizacja pierwszego antypierwiastka zajeła kolejne 62 lata — w 1995 roku, stworzono poraz pierwszy antywodór. Te pierwsze wyniki ledwo trwały dość długo by być potwierdzone (ułamki sekundy), ze względu na brak sprzętu zdolnego na przechowywanie nowych antyatomów w otoczeniu gdzie mogłyby być ochronione od styku z normalnymi pierwiastkami. Nowe sposoby używania m.in. laserów pulsowych umożliwiły bezpieczne zawieszenie świeżych antyatomów — w czerwcu 2011 r., drużyna ALPHA ogłosiła sukces w utrzymywaniu antywodoru przez ponad 1000s (ponad kwadrans).


Zobacz też