Sielawa europejska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Alter welt (dyskusja | edycje)
źródła/przypisy,syn. CoF, FB
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę linki interwiki (21) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q754061
Linia 69: Linia 69:
[[Kategoria:Coregonus]]
[[Kategoria:Coregonus]]
[[Kategoria:Ryby jadalne]]
[[Kategoria:Ryby jadalne]]

[[be:Сялява]]
[[be-x-old:Сялява]]
[[ca:Corègon blanc]]
[[cs:Síh malý]]
[[de:Kleine Maräne]]
[[et:Rääbis]]
[[en:Coregonus albula]]
[[es:Coregonus albula]]
[[fr:Corégone blanc]]
[[it:Coregonus albula]]
[[csb:Mòrénka]]
[[lt:Seliava]]
[[hu:Törpemaréna]]
[[nl:Kleine marene]]
[[no:Lagesild]]
[[nn:Lagasild]]
[[ru:Европейская ряпушка]]
[[sr:Coregonus albula]]
[[fi:Muikku]]
[[sv:Siklöja]]
[[vi:Cá hồi trắng châu Âu]]

Wersja z 02:41, 14 mar 2013

Sielawa
Coregonus albula[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

kostnoszkieletowe

Podgromada

promieniopłetwe

Rząd

łososiokształtne

Rodzina

łososiowate

Rodzaj

Coregonus

Gatunek

sielawa

Synonimy
  • Coregonus albula finnica Günther, 1866
  • Coregonus albula ladogensis Berg, 1948
  • Coregonus albula norvegica Günther, 1866
  • Coregonus brevis Mäklin, 1869
  • Coregonus sardinella marisalbi Berg 1916
  • Salmo albula Linnaeus, 1758
  • Salmo maraenula Bloch, 1782
  • Salmo vimba Linnaeus, 1758
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Sielawa[3] (Coregonus albula) – gatunek ryby z rodziny łososiowatych.

Występowanie

Zamieszkuje głównie jeziora w zlewisku Morza Bałtyckiego oraz w dorzeczu górnej Wołgi, w Anglii, Szkocji i jeziorze Waginer w Bawarii. W Polsce częsta w czystych i chłodnych jeziorach. W Zatoce Fińskiej tworzy formę półwędrowną. Lubi głębokie i czyste jeziora o twardym dnie. Jest bardzo wrażliwa na zawartość tlenu w wodzie i przemieszcza się w zależności od stopnia jej natlenienia.

Opis

Ciało bocznie spłaszczone, oczy duże, otwór gębowy stosunkowo mały. Na pierwszym łuku skrzelowym od 36 do 52 wyrostków filtracyjnych. Grzbiet od brązowego przez ciemnoszary do niebieskawego, boki srebrzyste. Osiąga długość przeciętnie około 30 cm, maksymalnie 45 cm. Masa ciała maksymalnie ok. 1 kg. Prowadzi ławicowy tryb życia. Ciało sielaw żyjących w jeziorach ubogich w pokarm jest smuklejsze w porównaniu z osobnikami żyjącymi w wodach obfitujących w pokarm.

Odżywianie

Sielawa

W ciągu dnia przebywa w ławicach w wodach pelagialnych, na głębokości 20–30 m, a o zmierzchu żeruje bliżej powierzchni. Żywi się planktonem. Sielawa żeruje przez cały rok wyszukując chmary planktonu skorupiakowego.

Rozród

Dojrzałość płciową osiąga w 2–3 roku życia. Tarło odbywa od listopada do grudnia. Samica składa od 2–20 tys. jajeczek. Narybek przebywa w powierzchniowych warstwach wody. Samica przystępuje do tarła począwszy od trzeciego roku życia.

Znaczenie gospodarcze

Białe mięso sielawy jest smaczne i wysoko cenione. Poławiana gospodarczo, może być przetwarzana świeża, wędzona i konserwowana.

Wymiar ochronny 18 cm
Okres ochronny 15 X – 31 XII
  1. Coregonus albula, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Coregonus albula, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Fritz Terofal, Claus Militz, Ryby słodkowodne, Warszawa : "Świat Książki", 1997, ISBN 83-7129-441-7
Błąd w przypisach: Znacznik <ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
BŁĄD PRZYPISÓW
{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: przypisy.

Bibliografia

  1. Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.
  2. Maria Brylińska: Ryby słodkowodne Polski : praca zbiorowa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13100-4.
  3. Władysław Strojny: Nasze zwierzęta. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1981. ISBN 83-09-00045-6.

Zobacz też