Kapelusz kardynalski

Kapelusz w herbie kardynalskim

Kapelusz kardynalski (wł. galero) – szerokoskrzydły kapelusz ozdobiony sznurami z chwostami, oznaka godności kardynalskiej.

W 1245 papież Innocenty IV jako pierwszy wyróżnił 13. nowomianowanych kardynałów czerwonymi jedwabnymi kapeluszami, o małej okrągłej główce i szerokim płaskim rondzie. Kapelusze, ozdobione umieszczonymi symetrycznie po bokach sznurami z których każdy zakończony 15 chwostami (wł. Fiocchi), początkowo przysługiwały jedynie kardynałom i były używane w szczególnie uroczystych momentach – nadania godności kardynalskiej i konklawe. Od XVI w. stanowią stały element herbu kardynałów. Od XVI w. pojawiają się kapelusze w innych barwach i o innej liczbie chwostów dla oznaczenia innych godności i urzędów kościelnych.

Od pontyfikatu Pawła VI niestosowane już jako nakrycie głowy, pozostały głównym elementem oznaki godności w heraldyce kościelnej, głównie Kościoła rzymskokatolickiego i Kościołów obrządku wschodniego. W heraldyce kościelnej katolickiej i anglikańskiej czarny kapelusz z pojedynczymi chwostami używany jest w herbach zwykłych kapłanów.

Pozostałością po kapeluszu kardynalskim jest piuska używana przez biskupów, arcybiskupów i kardynałów.

Zobacz też

• heraldyka kościelna
• kościelne oznaki godności
• kapelusz arcybiskupi