5. poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.2) (Robot przeniósł strony z pt:Quinta emenda da constituição dos Estados Unidos da América do pt:Quinta Emenda à Constituição dos Estados Unidos |
|||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
[[Kategoria:Wydarzenia 1791]] |
[[Kategoria:Wydarzenia 1791]] |
||
[[be:Пятая папраўка да Канстытуцыі ЗША]] |
|||
[[de:5. Zusatzartikel zur Verfassung der Vereinigten Staaten]] |
|||
[[en:Fifth Amendment to the United States Constitution]] |
|||
[[es:Quinta Enmienda a la Constitución de los Estados Unidos]] |
|||
[[fa:متمم پنجم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا]] |
|||
[[fr:Cinquième amendement de la Constitution des États-Unis]] |
|||
[[he:התיקון החמישי לחוקת ארצות הברית]] |
|||
[[pt:Quinta Emenda à Constituição dos Estados Unidos]] |
[[pt:Quinta Emenda à Constituição dos Estados Unidos]] |
||
[[ru:Пятая поправка к Конституции США]] |
|||
[[fi:Yhdysvaltain perustuslain viides lisäys]] |
|||
[[zh:美國憲法第五修正案]] |
|||
Wersja z 11:07, 17 mar 2013
5. poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych – uchwalona w ramach Karty Praw Stanów Zjednoczonych Ameryki (pierwsze dziesięć poprawek do Konstytucji Stanów Zjednoczonych), weszła w życie 15 grudnia 1791 roku.
Treść
Treść oryginalna:
Amendment V
No person shall be held to answer for a capital, or otherwise infamous crime, unless on a presentment or indictment of a Grand Jury, except in cases arising in the land or naval forces, or in the Militia, when in actual service in time of War or public danger; nor shall any person be subject for the same offense to be twice put in jeopardy of life or limb; nor shall be compelled in any criminal case to be a witness against himself, nor be deprived of life, liberty, or property, without due process of law; nor shall private property be taken for public use, without just compensation.
co można przetłumaczyć jako:
Poprawka V
Nikt nie może być pociągnięty do odpowiedzialności za zbrodnię główną lub inne hańbiące przestępstwo bez aktu oskarżenia uchwalonego przez wielką ławę przysięgłych z jej własnej inicjatywy lub na wniosek prokuratora, chyba, że chodzi o sprawę dotyczącą lądowych lub morskich sił zbrojnych albo milicji w czynnej służbie podczas wojny lub niebezpieczeństwa publicznego. Nie wolno też nikomu za to samo przestępstwo wymierzać dwukrotnie kary na życiu lub zdrowiu. Nikt nie może być zmuszony do zeznawania w sprawie karnej na swoją niekorzyść, ani też zostać bez prawidłowego wymiaru sprawiedliwości pozbawiony życia, wolności lub mienia. Własność prywatną można przejąć na użytek publiczny tylko za sprawiedliwym odszkodowaniem[1].