Monaster Przemienienia Pańskiego na Wyspie Kamiennej

{{{nazwa}}}

Спасо-Каменный монастырь

Widok monasteru w 1909. Po prawej stronie sobór Przemienienia Pańskiego
Państwo	Rosja
Miejscowość	Wyspa Kamienna
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	Eparchia wołogodzka i wielkoustiuska
Klauzura	nie
Typ monasteru	męski
Obiekty sakralne
Sobór	Sobór Przemienienia Pańskiego
Cerkiew	Cerkiew Ikony Matki Bożej „Ukój Mój Smutek”
Styl	ruski
Data zamknięcia	1925
Data zburzenia	po 1925
Położenie na mapie Rosji Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}

{{Klasztor infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | nazwa = | alt grafiki = | współrzędne = | data budowy = | zabytek = Nieznane pola: "sekundN", "stopniS", "sekundE", "minutN", "sekundS", "minutS", "stopniW", "nr rej. zabytku", "minutW", "rok budowy", "sekundW", "stopniE", "minutE", "stopniN", "data rejestracji" oraz "nazwa klasztoru".

Monaster Przemienienia Pańskiego na Wyspie Kamiennej – nieczynny prawosławny męski klasztor na Wyspie Kamiennej na Jeziorze Kubieńskim.

Według tradycji klasztor został założony w połowie XIII stulecia przez księcia Gleba Biełozierskiego, który pragnął w ten sposób upamiętnić swoje ocalenie – na Wyspie Kamiennej schronił się przed burzą, jaka zaskoczyła go na jeziorze. Między XV a XVII wiekiem do monasteru niejednokrotnie trafiały osoby popadające w niełaskę u władców Rosji. W tych okolicznościach w klasztorze został uwięziony ks. Joann Nieronow, jaki znalazł się w konflikcie z patriarchą Nikonem. W 1481 powstał główny sobór monasterski pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego, z trzema ołtarzami: Wszystkich Świętych Wołogodzkich i św. Jana Chrzciciela w części górnej oraz Trzech Świętych Hierarchów (urządzony w 1850) w dolnej. Kolejna cerkiew klasztorna pod wezwaniem Ikony Matki Bożej „Ukój Mój Smutek” powstała w 1543. Znajdowała się ona na niższej kondygnacji dzwonnicy przylegającej do refektarza klasztornego.

W 1774 monaster został zamknięty, jednak w 1801 car Paweł I polecił jego reaktywację pod zmienioną nazwą Bieławińskiej Pustelni Przemienienia Pańskiego. Do pierwotnej nazwy wspólnota wróciła w 1892. Klasztor został zlikwidowany w 1925 i zaadaptowany na kolonię dla niepełnoletnich, następnie uległ zniszczeniu w czasie pożaru. W 1930 wysadzono w powietrze sobór Przemienienia Pańskiego w celu pozyskania cegieł.

Po upadku ZSRR zainicjowana została odbudowa monasteru. W 1998 na jego terenie wzniesiono drewnianą kaplicę Wszystkich Świętych Wołogodzkich.