Instytut Nafty i Gazu – Państwowy Instytut Badawczy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
drobne merytoryczne - dyrektor INiG jest profesorem. |
m →Linki zewnętrzne: kat. |
||
Linia 93: | Linia 93: | ||
* [http://www.inig.pl Instytut Nafty i Gazu] |
* [http://www.inig.pl Instytut Nafty i Gazu] |
||
* [http://nauka-polska.pl/dhtml/raporty/opisInstytucji?rtype=opis&lang=pl&objectId=202014 Opis instytucji w ''nauka-polska.pl''] |
* [http://nauka-polska.pl/dhtml/raporty/opisInstytucji?rtype=opis&lang=pl&objectId=202014 Opis instytucji w ''nauka-polska.pl''] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[Kategoria:Geologia naftowa]] |
Wersja z 15:22, 30 mar 2013
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | |
Styl architektoniczny | |
Kondygnacje |
7 |
Rozpoczęcie budowy | |
Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie brak Brak mapy: PL-MA Kraków Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |
Strona internetowa |
Instytut Nafty i Gazu – jednostka badawczo-rozwojowa działająca na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki, stanowiąca bazę badawczo-naukową dla polskiego przemysłu naftowego i gazowniczego. Siedziba Instytutu mieści się w Krakowie przy ul. Lubicz 25A.
Historia
Instytut Nafty i Gazu został założony (jako Instytut Naftowy) 29 listopada 1944 na podstawie dokumentu wydanego przez Państwowy Urząd Naftowy. Działalność instytutu rozpoczęła się 7 stycznia 1945 w Krośnie. Po trzech latach siedziba instytutu została przeniesiona do Krakowa, gdzie mieści się do dzisiaj. Z dniem 31 grudnia 1975 Instytut Naftowy połączono z Instytutem Gazownictwa w Warszawie, tworząc Instytut Górnictwa Naftowego i Gazownictwa z siedzibą w Krakowie oraz oddziałami w Warszawie i Krośnie. W dniu 1 lutego 2004 zmieniono nazwę instytutu na obecnie obowiązująca – Instytut Nafty i Gazu. Od 1 stycznie 2008 do Instytutu Nafty i Gazu włączono Instytut Technologii Nafty. Obecnie w Instytucie pracuje ok. 400 pracowników.
W swojej historii różne jednostki organizacyjne INiG występowały pod nazwami:
- Instytut Naftowy
- Instytut Gazownictwa
- Instytut Technologii Nafty
- Instytut Górnictwa Naftowego i Gazownictwa
Struktura
Instytut Nafty i Gazu podzielony jest na 28 zakładów zgrupowanych w cztery piony:
- Pion Poszukiwania Złóż Węglowodorów:
- Zakład Geofizyki Wiertniczej
- Zakład Geologii i Geochemii
- Zakład Sejsmiki
- Zakład Mikrobiologii
- Zakład Inżynierii Naftowej
- Zakład Techniki Strzelniczej
- Zakład Technologii Energii Odnawialnych
- Zakład Informatyki
- Zakład Planowania i Sprzedaży Prac Badawczych
- Pion Eksploatacji Złóż Węglowodorów:
- Zakład Technologii Wiercenia
- Zakład Badania Złóż Ropy i Gazu
- Zakład Technologii Eksploatacji Płynów Złożowych
- Zakład Stymulacji Wydobycia Węglowodorów
- Zakład Symulacji Złóż Węglowodorów i PMG
- Zakład Podziemnego Magazynowania Gazu
- Zakład Badań Środowiskowych i Atestacji w Przemyśle Naukowych
- Pion Gazownictwa:
- Zakład Ochrony Środowiska
- Zakład Przesyłania i Dystrybucji Gazu
- Zakład Metrologii Przepływów
- Zakład Użytkowania Paliw
- Zakład Nawaniania Paliw Gazowych
- Zakład Oczyszczania i Uzdatniania Paliw Gazowych
- Pion Technologii Nafty:
- Zakład Analiz Naftowych
- Zakład Paliw i Procesów Katalitycznych
- Zakład Olejów, Środków Smarowych i Asfaltów
- Zakład Dodatków i Nowych Technologii Chemicznych
- Zakład Oceny Własności Eksploatacyjnych
- Zakład Produkcji Doświadczalnej i Małotonażowej oraz Sprzedaży
- Zakład Normalizacji
- Zakład Techniczny
Oprócz zakładów badawczych, w Instytucie funkcjonuje zaplecze administracyjne oraz Centrum Funduszy Europejskich dla Energetyki.
Kierownictwo
Dyrektorem Instytutu jest prof. dr hab. inż. Maria Ciechanowska[1]. Funkcję zastępców dyrektora pełnią kierownicy pionów:
- dr hab. Piotr Such
- dr hab. inż. Jan Lubaś
- dr inż. Jacek Jaworski
- dr inż. Iwona Skręt.
Funkcje zarządzające pełni także Rada Naukowa Instytutu.