Apokalipsa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m →Powstanie Apokalipsy: +przypis |
Wpis |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''Apokalipsa''' – (z gr. ''apokalypsis'' - odsłonięcie, objawienie) w terminologii [[Judaizm|judaistycznej]] i [[chrześcijaństwo|chrześcijańskiej]] literatury [[religia|religijnej]], to opis szczególnego rodzaju [[proroctwo|proroctwa]], dotyczącego tego, co ma się wydarzyć w dniach ostatecznych, przekazywanego przez Boga wybranemu prorokowi. |
'''Apokalipsa''' – (z gr. ''apokalypsis'' - odsłonięcie, objawienie) w terminologii [[Judaizm|judaistycznej]] i [[chrześcijaństwo|chrześcijańskiej]] literatury [[religia|religijnej]], to opis szczególnego rodzaju [[proroctwo|proroctwa]], dotyczącego tego, co ma się wydarzyć w dniach ostatecznych, przekazywanego przez Boga wybranemu prorokowi. |
||
Słowo to pochodzi od [[greka|greckiego]] {{grc|ἀποκάλυψις}} (''apokalypsis''), które znaczy "odsłonięcie, zdjęcie zasłony" lub "objawienie". Badania historyczne wskazują, że zwyczaj pisania apokalipsy powstał wśród zhellenizowanych [[Żydzi|Żydów]], a następnie rozpowszechnił się także wśród chrześcijan. |
Słowo to pochodzi od "Niekrytego Krytyka" i głąba który popełniał samobójstwa (20 razy ;) ) [[greka|greckiego]] {{grc|ἀποκάλυψις}} (''apokalypsis''), które znaczy "odsłonięcie, zdjęcie zasłony" lub "objawienie". Badania historyczne wskazują, że zwyczaj pisania apokalipsy powstał wśród zhellenizowanych [[Żydzi|Żydów]], a następnie rozpowszechnił się także wśród chrześcijan. |
||
W [[Stary Testament|Starym Testamencie]] księgą apokaliptyczną jest [[Księga Daniela]]<ref>''Leksykon religioznawczy'', Wydawnictwo Współczesne, Warszawa 1988</ref>. |
W [[Stary Testament|Starym Testamencie]] księgą apokaliptyczną jest [[Księga Daniela]]<ref>''Leksykon religioznawczy'', Wydawnictwo Współczesne, Warszawa 1988</ref>. |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
Literatura apokaliptyczna miała, i ma nadal, duży wpływ na tradycję religijną judaizmu, chrześcijaństwa oraz niektórych odłamów [[islam]]u. |
Literatura apokaliptyczna miała, i ma nadal, duży wpływ na tradycję religijną judaizmu, chrześcijaństwa oraz niektórych odłamów [[islam]]u. |
||
=== Powstanie Apokalipsy === |
=== Powstanie Apokalipsy === |
||
Wersja z 15:27, 31 paź 2013
drzeworyt Albrechta Dürera
Apokalipsa – (z gr. apokalypsis - odsłonięcie, objawienie) w terminologii judaistycznej i chrześcijańskiej literatury religijnej, to opis szczególnego rodzaju proroctwa, dotyczącego tego, co ma się wydarzyć w dniach ostatecznych, przekazywanego przez Boga wybranemu prorokowi.
Słowo to pochodzi od "Niekrytego Krytyka" i głąba który popełniał samobójstwa (20 razy ;) ) greckiego ἀποκάλυψις (apokalypsis), które znaczy "odsłonięcie, zdjęcie zasłony" lub "objawienie". Badania historyczne wskazują, że zwyczaj pisania apokalipsy powstał wśród zhellenizowanych Żydów, a następnie rozpowszechnił się także wśród chrześcijan.
W Starym Testamencie księgą apokaliptyczną jest Księga Daniela[1].
Najbardziej znaną apokalipsą jest Apokalipsa św. Jana, stanowiąca ostatnią część Nowego Testamentu. Księga ta pierwotnie była nazywana Objawieniem Jana, zaś jej bardziej popularna nazwa została wywiedziona z pierwszych słów tej księgi "Ἀποκάλυψις Ἰησοῦ Χριστοῦ", gdzie notabene słowo "apokalipsa" było użyte w prostym sensie "objawienie". Od tego utworu pochodzi określenie gatunku literackiego, była to pierwsza księga nazwana apokalipsą/objawieniem, chociaż gatunek jako taki istniał wcześniej. Apokalipsą nazywano też inne podobne księgi, których autorami byli zarówno wyznawcy judaizmu, jak i chrześcijanie.
Od II w. n.e. powstawało wiele różnych apokalips, zarówno chrześcijańskich jak i żydowskich. Oprócz ogólnie znanego nowotestamentowego Objawienia Jana, Muratori i Klemens Aleksandryjski wspominają w swoich dziełach o Apokalipsie Piotra, która jednak nie zachowała się w całości do naszych czasów. Inne apokalipsy, których fragmenty dotrwały do czasów dzisiejszych, to Apokalipsa Adama i Ewy (autorstwa prawdopodobnie Epifanusa), oraz Apokalipsa Eliasza, której autorstwo przypisuje się Apostołowi Łukaszowi.
Literatura apokaliptyczna miała, i ma nadal, duży wpływ na tradycję religijną judaizmu, chrześcijaństwa oraz niektórych odłamów islamu.
Powstanie Apokalipsy
Choć tradycja przypisywała autorstwo Apokalipsy św. Janowi, jednemu z apostołów, dziś przeważa raczej zdanie, że tekst (który pochodzi z końca I w. n.e.) został spisany przez uczniów Jana. Księga powstała w burzliwej epoce prześladowań pierwszych chrześcijan. W cesarstwie rzymskim, które podporządkowało sobie kraje w basenie Morza Śródziemnego, panował oficjalny kult cesarzy, odrzucany przez wyznawców Chrystusa, oddających boską cześć tylko Jemu. W ten sposób chrześcijanie wychodzili w otwarty konflikt z władzą. Jest to więc okres, w którym nie brakowało męczenników, niewahających się oddać życie za wiarę.[2]
