Pieśń o Narodzeniu Pańskim: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Bot: Przenoszę 2 linków interwiki do Wikidata, znajdziesz je teraz w zasobie d:q3648012 |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Tekst Karpińskiego już wkrótce po opublikowaniu był śpiewany, ale na różne melodie. Obecnie używana melodia, utrzymana w rytmie [[polonez (taniec)|poloneza]], przypisywana bywa [[Karol Kurpiński|Karolowi Kurpińskiemu]], aczkolwiek nie wyklucza się jej ludowego pochodzenia. Według innych źródeł jest to polonez koronacyjny królów polskich jeszcze z czasów Stefana Batorego (XVI w.). W pierwszej połowie [[XIX wiek]]u była powszechnie znana w całej Polsce, chociaż śpiewana była, w zależności od regionu, z drobnymi odchyleniami. |
Tekst Karpińskiego już wkrótce po opublikowaniu był śpiewany, ale na różne melodie. Obecnie używana melodia, utrzymana w rytmie [[polonez (taniec)|poloneza]], przypisywana bywa [[Karol Kurpiński|Karolowi Kurpińskiemu]], aczkolwiek nie wyklucza się jej ludowego pochodzenia. Według innych źródeł jest to polonez koronacyjny królów polskich jeszcze z czasów Stefana Batorego (XVI w.). W pierwszej połowie [[XIX wiek]]u była powszechnie znana w całej Polsce, chociaż śpiewana była, w zależności od regionu, z drobnymi odchyleniami. |
||
Śpiewana zwykle na rozpoczęcie [[pasterka|pasterki]]. |
|||
{{Wikisource|Bóg się rodzi, moc truchleje|dopełniacz=Bóg się rodzi}} |
{{Wikisource|Bóg się rodzi, moc truchleje|dopełniacz=Bóg się rodzi}} |
||
Wersja z 14:24, 27 gru 2013
Pieśń o Narodzeniu Pańskim – utwór Franciszka Karpińskiego, popularnie znany jako kolęda Bóg się rodzi, nazywana czasem ich królową. Tekst pieśni powstał w Dubiecku nad Sanem. Kolęda, wraz z innymi utworami składającymi się na "Pieśni nabożne", zabrzmiała po raz pierwszy w 1792 r. w Starym Kościele Farnym w Białymstoku[1]. W tym samym też roku ukazało się jej i innych "Pieśni nabożnych" pierwsze wydanie sporządzone w klasztorze oo. Bazylianów w Supraślu.
Pieśń składa się z pięciu zwrotek, każda po osiem ośmiozgłoskowych wersów. Występują rymy dokładne, żeńskie, krzyżowe. Łańcuch oksymoronów w tekście, np: "blask ciemnieje" uwydatnia znaczenie cudu, jaki miał miejsce w stajence. Słowa kolędy podkreśla formuła z Ewangelii św. Jana "A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami". Piąta strofa rozpoczynająca się słowami "Podnieś rękę, Boże Dziecię, błogosław (Ojczyznę) krainę miłą" nadaje pieśni charakteru narodowego. Autor utwór tak poważny w treści, znacznie odróżnił ją od popularnych wtedy kolęd ludowych. Udało mu się połączyć wzniosłość z potocznością, boskość z wiejskością.
Tekst Karpińskiego już wkrótce po opublikowaniu był śpiewany, ale na różne melodie. Obecnie używana melodia, utrzymana w rytmie poloneza, przypisywana bywa Karolowi Kurpińskiemu, aczkolwiek nie wyklucza się jej ludowego pochodzenia. Według innych źródeł jest to polonez koronacyjny królów polskich jeszcze z czasów Stefana Batorego (XVI w.). W pierwszej połowie XIX wieku była powszechnie znana w całej Polsce, chociaż śpiewana była, w zależności od regionu, z drobnymi odchyleniami. Śpiewana zwykle na rozpoczęcie pasterki.
