Glinożelazian(III) tetrawapniowy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
kat.
infobox
Linia 1: Linia 1:
{{Minerał infobox
| pusty wiersz =
| Nazwa = Brownmilleryt
| grafika4 = Brownmillerite-103177.jpg
| grafika4_opis = Brownmilleryt, [[Niemcy]]
| grafika5 =
| grafika5_opis =
| grafika6 =
| grafika6_opis =
| Inne nazwy =
| Skład chemiczny = '''Ca<sub>2</sub>(Al,Fe)<sub>2</sub>O<sub>5</sub>'''
| Twardość w skali Mohsa =
| Przełam =
| Łupliwość =
| Pokrój kryształu = ortorombowa dipiramida
| Układ krystalograficzny = [[układ rombowy]]
| Topliwość =
| Właściwości mechaniczne =
| Gęstość minerału = 3,76
| Barwa = czerwono-brązowy
| Rysa = jasnobrązowa
| Połysk =
| Współczynnik załamania =
| Inne własności optyczne =
| Postacie alotropowe =
| Szczególne własności =
| commons = Category:Brownmillerite
}}
'''Brownmilleryt''' – mineralogiczna nazwa glinożelazianu czterowapniowego, 4CaO·Al<sub>2</sub>O<sub>3</sub>·Fe<sub>2</sub>O<sub>3</sub> lub C<sub>4</sub>AF (wg oznaczeń stosowanych w chemii cementu{{r|Czarnecki}}). Jeden ze składników [[cement portlandzki|cementu portlandzkiego]] tworzący fazy ferrytowe [[klinkier]]u i cementu portlandzkiego{{r|Kurdowski}}. W postaci naturalnej występuje jako minerał o tej samej nazwie.
'''Brownmilleryt''' – mineralogiczna nazwa glinożelazianu czterowapniowego, 4CaO·Al<sub>2</sub>O<sub>3</sub>·Fe<sub>2</sub>O<sub>3</sub> lub C<sub>4</sub>AF (wg oznaczeń stosowanych w chemii cementu{{r|Czarnecki}}). Jeden ze składników [[cement portlandzki|cementu portlandzkiego]] tworzący fazy ferrytowe [[klinkier]]u i cementu portlandzkiego{{r|Kurdowski}}. W postaci naturalnej występuje jako minerał o tej samej nazwie.


== Własności czystej fazy ==
== Własności czystej fazy ==
Pod nieobecność innych pierwiastków niż wapń, glin, żelazo i tlen, glinożelazian czterowapniowy tworzy roztwory stałe o wzorze sumarycznym Ca<sub>2</sub>(Al<sub>x</sub>Fe<sub>1-x</sub>)<sub>2</sub>O<sub>5</sub> dla 0≤ x ≤ 0,7.<ref>H F W Taylor, ''Cement Chemistry'', Academic Press, 1990, str. 28-32.</ref>. Dla x > 0,7 związek nie istnieje przy zwykłych ciśnieniach. Krystalizuje w [[Układ rombowy|układzie rombowym]]. Gęstość zmienia się od 4,026&nbsp;g/cm<sup>3</sup> (x = 0) do 3,614&nbsp;g/cm<sup>3</sup> (x = 0.7). Wszystkie postacie rozpuszczają się niekongruentnie w temp. 1400−1450&nbsp;°C. Wykazują cechy ferromagnetyczne tym większe, im większa jest zawartość żelaza.
Pod nieobecność innych pierwiastków niż wapń, glin, żelazo i tlen, glinożelazian czterowapniowy tworzy roztwory stałe o wzorze sumarycznym Ca<sub>2</sub>(Al<sub>x</sub>Fe<sub>1-x</sub>)<sub>2</sub>O<sub>5</sub> dla 0≤ x ≤ 0,7.<ref>H F W Taylor, ''Cement Chemistry'', Academic Press, 1990, str. 28-32.</ref>. Dla x > 0,7 związek nie istnieje przy zwykłych ciśnieniach. Krystalizuje w [[Układ rombowy|układzie rombowym]]. Gęstość zmienia się od 4,026&nbsp;g/cm<sup>3</sup> (x = 0) do 3,614&nbsp;g/cm<sup>3</sup> (x = 0.7). Wszystkie postacie rozpuszczają się niekongruentnie w temp. 1400−1450&nbsp;°C. Wykazują cechy ferromagnetyczne tym większe, im większa jest zawartość żelaza.


== Brownmilleryt w cemencie portlandzkim ==
== Brownmilleryt w cemencie portlandzkim ==
Linia 25: Linia 53:
== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
* [http://webmineral.com/data/Brownmillerite.shtml#.U8dzedFGT2s artykuł o minerale na stronie Webmineral.com] {{lang|en}}
* [http://webmineral.com/data/Brownmillerite.shtml#.U8dzedFGT2s artykuł o minerale na stronie Webmineral.com] {{lang|en}}
* [http://www.mindat.org/search.php?name=Brownmillerite artykuł o minerale na stronie Mindat.org] {{lang|en}}
* [http://www.mindat.org/min-790.html artykuł o minerale na stronie Mindat.org] {{lang|en}}
[[Kategoria:Tlenki i wodorotlenki (minerały)]]
[[Kategoria:Tlenki i wodorotlenki (minerały)]]
[[Kategoria:Materiały budowlane]]
[[Kategoria:Materiały budowlane]]

Wersja z 09:20, 17 lip 2014

{{{nazwa}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt={{{alt grafiki}}}|{{{opis grafiki}}}]]
{{{opis grafiki}}}
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

{{{inne nazwy}}}

Skład chemiczny

{{{skład chemiczny}}}

Twardość w skali Mohsa

{{{twardość w skali Mohsa}}}

Przełam

{{{przełam}}}

Łupliwość

{{{łupliwość}}}

Pokrój kryształu

{{{pokrój kryształu}}}

Układ krystalograficzny

{{{układ krystalograficzny}}}

Topliwość

{{{topliwość}}}

Właściwości mechaniczne

{{{właściwości mechaniczne}}}

Gęstość minerału

{{{gęstość minerału}}}

Właściwości optyczne
Barwa

{{{barwa}}}

Rysa

{{{rysa}}}

Połysk

{{{połysk}}}

Współczynnik załamania

{{{współczynnik załamania}}}

Inne

{{{inne własności optyczne}}}

Dodatkowe dane
Postacie alotropowe

{{{postacie alotropowe}}}

Szczególne własności

{{{szczególne własności}}}

Klasyfikacja Strunza

{{{klasyfikacja Strunza}}}

Brownmilleryt – mineralogiczna nazwa glinożelazianu czterowapniowego, 4CaO·Al2O3·Fe2O3 lub C4AF (wg oznaczeń stosowanych w chemii cementu[1]). Jeden ze składników cementu portlandzkiego tworzący fazy ferrytowe klinkieru i cementu portlandzkiego[2]. W postaci naturalnej występuje jako minerał o tej samej nazwie.

Własności czystej fazy

Pod nieobecność innych pierwiastków niż wapń, glin, żelazo i tlen, glinożelazian czterowapniowy tworzy roztwory stałe o wzorze sumarycznym Ca2(AlxFe1-x)2O5 dla 0≤ x ≤ 0,7.[3]. Dla x > 0,7 związek nie istnieje przy zwykłych ciśnieniach. Krystalizuje w układzie rombowym. Gęstość zmienia się od 4,026 g/cm3 (x = 0) do 3,614 g/cm3 (x = 0.7). Wszystkie postacie rozpuszczają się niekongruentnie w temp. 1400−1450 °C. Wykazują cechy ferromagnetyczne – tym większe, im większa jest zawartość żelaza.

Brownmilleryt w cemencie portlandzkim

Uważa się, że Al2O3 i Fe2O3 nie są wartościowymi składnikami klinkieru, lecz przede wszystkim odgrywają rolę topników. W ich obecności powstają znaczne ilości fazy ciekłej i to w znacznie niższej temperaturze niż w układzie dwuskładnikowym CaO–SiO2[2]. Reaktywność wobec wody czystego C4AF jest stosunkowo duża (bardziej reaktywny jest tylko C3A), ale reaktywność ta w cemencie (mieszaninie minerałów) kształtuje się nieco inaczej: C3A > alit > C4AF > belit[1].

Podczas hydratacji (uwodnienia) tworzy[4] 4CaO⋅Al2O3⋅nH2O oraz żel uwodnionego tlenku żelaza. Wg notacji chemii cementu reakcja hydratacji może być zapisana następująco:

C4AF + 7 H → C3(A,F)H6 + C(A,F)H

(dotyczy to przypadku, gdy nie jest dodany gips do cementu)[1]. Reakcja ta jest w zasadzie szybka i energetyczna, ale wytrącenie nierozpuszczalnej warstewki uwodnionego tlenku żelaza (Fe(OH)3) na powierzchni kryształków glinożelazianu czterowapniowego tworzy barierę dla dalszego przebiegu reakcji.

Zobacz też

  1. a b c Lech Czarnecki, Tadeusz Broniewski: Chemia w Budownictwie. ARKADY, 2010.
  2. a b Wiesław Kurdowski: Chemia Cementu i Betonu. Wydawnictow Polski Beton, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010.
  3. H F W Taylor, Cement Chemistry, Academic Press, 1990, str. 28-32.
  4. Taylor, ibid, str. 175.
{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: przypisy.

Linki zewnętrzne