Suwerenność ludu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

[wersja nieprzejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 14:57, 14 lip 2015

Suwerenność ludu – doktryna, zgodnie z którą lud, rozumiany jako calość populacji, suma wszystkich jednostek, jest suwerenem w państwie i w przeciwieństwie do narodu jest bytem abstrakcyjnym.

Doktryna suwerenności ludu ukształtowała się w opozycji do idei legitymistycznych wywodzących władzę od Boga (boskie prawo królów). Spór o uzasadnienie i pochodzenie władzy był jedną z zasadniczych kwestii europejskiej, nowożytnej filozofii politycznej.

Sposób sprawowania suwerenności przez lud wyklucza reprezentacyjną forme rządów. Suwerenność ludu zawsze wymusza użycie mandatu imperatywnego.

Przyjęcie zasady suwerenności ludu niekoniecznie musi się też wiązać z demokratyzacją. Monteskiusz wykazal, ze moze ona prowadzic do dyktatury wiekszości.

Suwerenność ludu jest cechą demokracji bezpośredniej. Wystepuje pośrednio jedynie w Szwajcarii.

Formą sprawowania suwerenności ludu jest np. weto ludowe.

Nie należy mylić z suwerennością narodu.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-'''Suwerenność ludu''' lub '''suwerenność narodu''' – doktryna, zgodnie z którą [[lud]], rozumiany jako polityczna wspólnota obywateli ([[obywatelstwo]]), jest [[suweren (społeczeństwo)|suwerenem]] w [[państwo|państwie]] i od niego wywodzi się [[legitymizacja]] [[władza|władzy]]. Zasada suwerenności ludu jest jedną z podstawowych zasad [[Demokracja|ustroju demokratycznego]].
+'''Suwerenność ludu''' – doktryna, zgodnie z którą [[lud]], rozumiany jako calość populacji, suma wszystkich jednostek, jest [[suweren (społeczeństwo)|suwerenem]] w [[państwo|państwie]] i w przeciwieństwie do narodu jest bytem abstrakcyjnym.
 Doktryna suwerenności ludu ukształtowała się w opozycji do idei [[legitymizm|legitymistycznych]] wywodzących władzę od [[Bóg|Boga]] ([[boskie prawo królów]]). Spór o uzasadnienie i pochodzenie władzy był jedną z zasadniczych kwestii europejskiej, nowożytnej filozofii politycznej.
-Sposób sprawowania suwerenności przez lud jest przedmiotem sporu [[teoria polityki|teoretyków]] i [[filozofia polityczna|filozofów politycznych]].
+Sposób sprawowania suwerenności przez lud wyklucza reprezentacyjną forme rządów. Suwerenność ludu zawsze wymusza użycie mandatu imperatywnego.
+Przyjęcie zasady suwerenności ludu niekoniecznie musi się też wiązać z [[demokratyzacja|demokratyzacją]]. Monteskiusz wykazal, ze moze ona prowadzic do dyktatury wiekszości.
-Przyjęcie zasady suwerenności ludu niekoniecznie musi się też wiązać z [[demokratyzacja|demokratyzacją]]. [[Thomas Hobbes]] wskazywał, że chociaż władza wywodzi się od ludu, to zawsze musi być sprawowana przez reprezentantów. Reprezentowane jednostki nie mają wpływu na politykę i poza skrajnymi przypadkami nie mogą się jej sprzeciwiać. Ta idea ''absolutnej reprezentacji'' mogła więc stanowić podstawę legitymizacji [[monarchia|monarchii]] czy [[Autorytaryzm (ustrój)|władzy autorytarnej]]<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Canovan| imię = Margaret| tytuł = Lud| wydawca = Sic!| miejsce = Warszawa| rok = 2008| strony = 129}}</ref>.
+Suwerenność ludu jest cechą [[demokracja bezpośrednia|demokracji bezpośredniej]]. Wystepuje pośrednio jedynie w Szwajcarii.
-W [[Demokracja|demokracji]] wymaga się, aby suwerenność ludu była sprawowana bądź bezpośrednio, bądź przez wybieranych okresowo reprezentantów:
-* [[demokracja bezpośrednia]] to przykład suwerenności ludu sprawowanej bezpośrednio
-* [[demokracja pośrednia]] (przedstawicielska) to przykład suwerenności ludu sprawowanej pośrednio (przez przedstawicieli)
 Formą sprawowania suwerenności ludu jest np. [[weto ludowe]].
+Nie należy mylić z suwerennością narodu.
 {{przypisy}}