Iwan Kłymyszyn: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
Linia 38: Linia 38:
{{DEFAULTSORT:Kłymyszyn, Iwan}}
{{DEFAULTSORT:Kłymyszyn, Iwan}}
[[Kategoria:Członkowie Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów]]
[[Kategoria:Członkowie Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów]]
[[Kategoria:Osadzeni w Miejscu Odosobnienia w Berezie Kartuskiej]]
[[Kategoria:Porucznicy Ukraińskiej Powstańczej Armii]]
[[Kategoria:Porucznicy Ukraińskiej Powstańczej Armii]]
[[Kategoria:Więźniowie Miejsca Odosobnienia w Berezie Kartuskiej]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Bojowej Zasługi]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Bojowej Zasługi]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1918]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1918]]

Wersja z 13:00, 25 lis 2015

Iwan Kłymyszyn
Іван Климишин
Kruk
porucznik (pośmiertnie)
Data i miejsce urodzenia

1918
Wereszczaki

Data śmierci

7 maja 1944

Siły zbrojne

Ukraińska Powstańcza Armia

Iwan Kłymyszyn pseud. Kruk (ur. 1918 w Wereszczakach koło Łanowiec – zm. 7 maja 1944) – oficer Ukraińskiej Powstańczej Armii.

Urodził się w biednej rodzinie chłopskiej. Ukończył szkołę podstawową w rodzinnej miejscowości, a następnie szkołę zawodową w Wiśniowcu. W 1936 wstąpił do Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i został jej aktywnym działaczem. W 1938 został aresztowany przez polską policję i skazany, odsiadywał wyrok w więzieniu w Krzemieńcu, następnie skierowany został do obozu w Berezie Kartuskiej. Z obozu wydostał się podczas kampanii wrześniowej.

W 1941 ukończył szkołę oficerską im. płk. Konowalca. Następnie był członkiem grup pochodnych OUN.

Był twórcą oddziałów UPA w rejonie Krzemieńca, dowódcą sotni, następnie kurenia krzemienieckiego, wreszcie dowódcą grupy UPA-Południe. Jego oddział prowadził eksterminację Polaków w powiecie krzemienieckim[1]. Zginął w walce z wojskami NKWD.

W 1948 UHWR awansowała go pośmiertnie do stopnia porucznika i odznaczyła Złotym Krzyżem Bojowej Zasługi II klasy.

  1. Grzegorz Motyka, "Ukraińska partyzantka 1942-1960", Warszawa 2006, ISBN 83-88490-58-3, s.315