Wendowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Pernambuko (dyskusja | edycje) źródła/przypisy |
→Historia: Vends - l. mnoga od Vend. Vend-Wend. Cymbrowie mają do teraz nieustalone pochodzenie. |
||
Linia 4: | Linia 4: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
{{osobny artykuł|Germania Slavica|Kronika Słowian}} |
{{osobny artykuł|Germania Slavica|Kronika Słowian}} |
||
Pochodzi od łacińskiej nazwy ''Venedi'', którą określano [[Wenedowie|Wenedów]]. |
Pochodzi od łacińskiej nazwy ''Venedi'', którą określano [[Wenedowie|Wenedów]]. Słowo '''wend''' występuje również jako [[źródłosłów]] nazwy dużej duńskiej wyspy [[Vendsyssel]]. |
||
Badaniem języków Wendów zajmował się [[Johann Heinrich Jugler]], autor ''Vollständiges Lüneburgisch-Wendisches Wörterbuch'', ich historię i kulturę opisywał [[Johann Parum Schultze]] w ''Die Wendländische Bauernchronik''. |
Badaniem języków Wendów zajmował się [[Johann Heinrich Jugler]], autor ''Vollständiges Lüneburgisch-Wendisches Wörterbuch'', ich historię i kulturę opisywał [[Johann Parum Schultze]] w ''Die Wendländische Bauernchronik''. |
Wersja z 09:51, 18 gru 2015
Ten artykuł od 2010-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Wendowie (niem. Wenden[1], Winden, Windische) - określenie historyczne Słowian nadbałtyckich, wspólne dla Słowian połabskich i Łużyczan, zamieszkujących na wschód od królestwa duńskiego, Norwegii, Szwecji i na terenach od Odry do Gdańska. Obecnie używane w Niemczech w odniesieniu do Serbów Łużyckich zamieszkujących Łużyce.
Historia
- Osobne artykuły:
Pochodzi od łacińskiej nazwy Venedi, którą określano Wenedów. Słowo wend występuje również jako źródłosłów nazwy dużej duńskiej wyspy Vendsyssel.
Badaniem języków Wendów zajmował się Johann Heinrich Jugler, autor Vollständiges Lüneburgisch-Wendisches Wörterbuch, ich historię i kulturę opisywał Johann Parum Schultze w Die Wendländische Bauernchronik.
- ↑ Lech Leciejewicz 1989 ↓, s. 25.
Bibliografia
- Lech Leciejewicz: Słowianie zachodni. Wrocław-Warszawa: Ossolineum, 1989. ISBN 83-04-02690-2.