Hamulec elektrodynamiczny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m +{{Dopracować|źródła}}: ten artykuł wymaga dopracowania źródeł podanych informacji |
m +{{Budowa pojazdów szynowych}} |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Podstawową zaletą hamowania elektrodynamicznego jest oszczędność okładzin ciernych i powierzchni tocznych kół (starszy tabor) lub tarcz hamulcowych. Przy wykorzystaniu [[hamowanie rekuperacyjne|hamowania rekuperacyjnego]] można odzyskać część energii włożonej w rozpędzanie pociągu. |
Podstawową zaletą hamowania elektrodynamicznego jest oszczędność okładzin ciernych i powierzchni tocznych kół (starszy tabor) lub tarcz hamulcowych. Przy wykorzystaniu [[hamowanie rekuperacyjne|hamowania rekuperacyjnego]] można odzyskać część energii włożonej w rozpędzanie pociągu. |
||
{{Budowa pojazdów szynowych}} |
|||
[[Kategoria:Hamulce w pojazdach szynowych|Elektrodynamiczny]] |
[[Kategoria:Hamulce w pojazdach szynowych|Elektrodynamiczny]] |
||
Wersja z 18:37, 5 lut 2016
 |
Ten artykuł od 2016-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Hamulec elektrodynamiczny – hamulec wykorzystujący pracę prądnicową silników elektrycznych w lokomotywach elektrycznych, tramwajach i lokomotywach spalinowych z przekładnią elektryczną. Zasada działania polega na przekształcaniu części energii kinetycznej poruszającego się pojazdu na energię elektryczną, która może być zwracana do sieci trakcyjnej, magazynowana (hamowanie rekuperacyjne), albo wytracana na opornikach.
Podstawową zaletą hamowania elektrodynamicznego jest oszczędność okładzin ciernych i powierzchni tocznych kół (starszy tabor) lub tarcz hamulcowych. Przy wykorzystaniu hamowania rekuperacyjnego można odzyskać część energii włożonej w rozpędzanie pociągu.