Sławna restauracja: Różnice pomiędzy wersjami

Słynna restauracja
Le grand restaurant
Gatunek	komedia
Data premiery	7 września 1966
Kraj produkcji	Francja
Język	francuski
Czas trwania	93 min
Reżyseria	Jacques Besnard
Scenariusz	Jean Halain
Główne role	Louis de Funès; Bernard Blier; Maria Rosa Rodriguez; Venantino Venantini; Folco Lulli
Muzyka	Jean Bizet

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 18:27, 16 kwi 2017

Słynna restauracja – komedia francuska z 1966 z udziałem Louisa de Funès.

Fabuła

Pan Septime (Louis de Funès) prowadzi ekskluzywną restaurację na Polach Elizejskich. W jego lokalu można zjeść najbardziej wyszukane potrawy i być pewnym nienagannej obsługi. Do dyspozycji gości jest dwóch kierowników sal, sześciu kelnerów, znakomicie wyszkolonych i gotowych na każde skinienie szefa. U Septime'a bywają baronowie, książęta, ministrowie, sekretarze stanu. Również bawiący z oficjalną wizytą we Francji prezydent pewnego południowoamerykańskiego państwa – Novales, ma zamiar zjeść tam kolację.

Septime przygotowuje się, by godnie powitać zapowiedzianego na wieczór gościa: jego lokal to wizytówka Francji, symbol tradycji francuskiego restauratorstwa. Niezbędna jest więc przeprowadzona incognito kontrola jakości pracy kelnerów. Szef pojawia się w restauracji w przebraniu, jako gość wyjątkowo uciążliwy. Swoim zachowaniem doprowadza wkrótce paru swych pracowników do załamania nerwowego, a wszelkie spostrzeżenia o ich uchybieniach zapisuje skrzętnie w czerwonym notesiku. Ponieważ kontrola wypada niepomyślnie, Septime organizuje na zapleczu przyspieszoną musztrę kelnerską, winnym zaś wymierza dotkliwe kary.

Kiedy nadchodzi oczekiwany wieczór i w lokalu pojawia się dostojny gość wraz z obstawą, obsługa gnie się w ukłonach, naprędce zorganizowana trzyosobowa orkiestra odgrywa nieco fałszywie dla prezydenta hymn państwowy, a na stół wędrują kolejne dania. Ukoronowaniem kolacji ma być specjalność zakładu – deser o nazwie piramida à la Septime. Deser jest płonący, więc aby goście mogli w pełni docenić kunszt kucharzy, na sali gasną światła. Gdy się ponownie zapalają, okazuje się, że dostojny gość zniknął. Sprawa staje się głośna, a skandal zagraża nie tylko dobrej sławie lokalu, ale również interesowi państwa.

Prowadząca śledztwo policja uważa, że polityk został uprowadzony. Funkcjonariusze sądzą, że Septime współpracował z porywaczami. Komisarz policji (Bernard Blier) grozi, że jeśli nie pomoże on w ujęciu sprawców, doprowadzi do zamknięcia lokalu. Wręcza restauratorowi zdjęcia kilku terrorystów, prosząc, żeby go powiadomił, jeżeli zauważy któregoś z nich. Zarazem komisarz obmyśla ryzykowny plan schwytania porywaczy i wykorzystuje do tego nieświadomego Septime'a. Własne poszukiwania rozpoczyna także piękna sekretarka porwanego prezydenta (Maria Rosa Rodriguez).

W jednej ze scen Septime dyktuje niemieckiemu gościowi przepis na suflet ziemniaczany i satyrycznie zyskuje wówczas przypadkowe podobieństwo do Hitlera.

Obsada

Louis de Funès: pan Septime, właściciel restauracji
Bernard Blier: komisarz policji
Maria Rosa Rodriguez: Sophia, sekretarka prezydenta Novalesa
Paul Préboist: kelner serwujący wina
Venantino Venantini: Enrique, członek gangu
Folco Lulli: prezydent Novales
Noël Roquevert: minister
Raoul Delfosse: Marcel, szef kuchni
Max Montavon: wiolonczelista
Roger Caccia: pianista
Pierre Tornade: pracownik restauracji
Guy Grosso: kelner
Michel Modo: mały Roger, kelner
Juan Ramirez: generał
Maurice Risch: kelner
Jean Ozenne: odźwierny
Jacques Dynam: kelner
Olivier de Funès: mały Louis, siostrzeniec szefa kuchni
Jacques Legras: policjant na mieście
Albert Dagnan: konspirator
Pierre Roussel: kelner
Robert Dalban: konspirator
Robert Destain: baron, klient restauracji
France Rumilly: baronowa, klientka
Jack Bérard: portier
Jean Droze: kelner

Linki zewnętrzne

Słynna restauracja w bazie IMDb (ang.)
Sławna restauracja w bazie Filmweb

@@ Linia 30: / Linia 30: @@
 == Fabuła ==
-Pan Septime ([[Louis de Funès]]) prowadzi ekskluzywną restaurację na [[Avenue des Champs-Élysées|Polach Elizejskich]]. W jego lokalu można zjeść najbardziej wyszukane potrawy i być pewnym nieskazitelnej obsługi. Do dyspozycji gości jest dwóch kierowników sal, sześciu kelnerów, znakomicie wyszkolonych i gotowych na każde skinienie szefa. U Septime'a bywają baronowie, książęta, ministrowie, sekretarze stanu. Nic więc dziwnego, że bawiący z oficjalną wizytą we Francji prezydent pewnego [[Ameryka Południowa|południowoamerykańskiego]] państwa, Novales, również ma zamiar zjeść tam kolację.
+Pan Septime ([[Louis de Funès]]) prowadzi ekskluzywną restaurację na [[Avenue des Champs-Élysées|Polach Elizejskich]]. W jego lokalu można zjeść najbardziej wyszukane potrawy i być pewnym nienagannej obsługi. Do dyspozycji gości jest dwóch kierowników sal, sześciu kelnerów, znakomicie wyszkolonych i gotowych na każde skinienie szefa. U Septime'a bywają baronowie, książęta, ministrowie, sekretarze stanu. Również bawiący z oficjalną wizytą we Francji prezydent pewnego [[Ameryka Południowa|południowoamerykańskiego]] państwa – Novales, ma zamiar zjeść tam kolację.
-Septime przygotowuje się, by godnie powitać zapowiedzianego na wieczór gościa. W końcu jego lokal to wizytówka [[Francja|Francji]], symbol tradycji francuskiego restauratorstwa. Niezbędna jest więc przeprowadzona ''incognito'' kontrola jakości pracy kelnerów. Szef pojawia się w restauracji w przebraniu, jako wyjątkowo uciążliwy gość. Swoim zachowaniem doprowadza wkrótce paru swoich pracowników do załamania nerwowego. Wszelkie spostrzeżenia o ich nieodpowiednim zachowaniu zapisuje skrzętnie w czerwonym notesiku. Ponieważ kontrola wypada niepomyślnie, Septime organizuje na zapleczu przyspieszoną musztrę kelnerską, a niepokornym wymierza bardzo dotkliwe kary.
+Septime przygotowuje się, by godnie powitać zapowiedzianego na wieczór gościa: jego lokal to wizytówka [[Francja|Francji]], symbol tradycji francuskiego restauratorstwa. Niezbędna jest więc przeprowadzona ''incognito'' kontrola jakości pracy kelnerów. Szef pojawia się w restauracji w przebraniu, jako gość wyjątkowo uciążliwy. Swoim zachowaniem doprowadza wkrótce paru swych pracowników do załamania nerwowego, a wszelkie spostrzeżenia o ich uchybieniach zapisuje skrzętnie w czerwonym notesiku. Ponieważ kontrola wypada niepomyślnie, Septime organizuje na zapleczu przyspieszoną musztrę kelnerską, winnym zaś wymierza dotkliwe kary.
-W końcu nadchodzi oczekiwany wieczór, a wraz z nim w lokalu pojawia się, wraz z obstawą, sam dostojny gość. Obsługa gnie się w ukłonach, naprędce zorganizowana trzyosobowa orkiestra odgrywa nieco fałszywie [[hymn państwowy]] prezydenta Novalesa, a na stół wędrują kolejne dania. Ukoronowaniem kolacji ma być deser, specjalność zakładu, o nazwie ''piramida à la Septime''. Deser jest ''płonący'', więc by goście mogli w pełni docenić kunszt kucharzy na sali gasną światła. Gdy się ponownie zapalają, okazuje się, że dostojny gość zniknął. Sprawa staje się głośna, a skandal grozi nie tylko dobrej sławie lokalu, ale również interesowi państwa.
+Kiedy nadchodzi oczekiwany wieczór i w lokalu pojawia się dostojny gość wraz z obstawą, obsługa gnie się w ukłonach, naprędce zorganizowana trzyosobowa orkiestra odgrywa nieco fałszywie dla prezydenta [[hymn państwowy]], a na stół wędrują kolejne dania. Ukoronowaniem kolacji ma być specjalność zakładu – deser o nazwie ''piramida à la Septime''. Deser jest ''płonący'', więc aby goście mogli w pełni docenić kunszt kucharzy, na sali gasną światła. Gdy się ponownie zapalają, okazuje się, że dostojny gość zniknął. Sprawa staje się głośna, a skandal zagraża nie tylko dobrej sławie lokalu, ale również interesowi państwa.
-Prowadząca śledztwo policja uważa, że polityk został uprowadzony. Funkcjonariusze sądzą, że Septime współpracował z porywaczami. Komisarz policji ([[Bernard Blier]]) grozi, że jeśli nie pomoże w ujęciu sprawców, doprowadzi do zamknięciu lokalu. Wręcza restauratorowi zdjęcia kilku [[terroryzm|terrorystów]], prosząc, żeby go powiadomił, jeżeli zauważy któregoś z nich. Jednocześnie komisarz obmyśla ryzykowny plan schwytania porywaczy i wykorzystuje do tego o niczym niewiedzącego Septime'a. Własne poszukiwania rozpoczyna także piękna sekretarka porwanego prezydenta ([[Maria Rosa Rodriguez]]).
+Prowadząca śledztwo policja uważa, że polityk został uprowadzony. Funkcjonariusze sądzą, że Septime współpracował z porywaczami. Komisarz policji ([[Bernard Blier]]) grozi, że jeśli nie pomoże on w ujęciu sprawców, doprowadzi do zamknięcia lokalu. Wręcza restauratorowi zdjęcia kilku [[terroryzm|terrorystów]], prosząc, żeby go powiadomił, jeżeli zauważy któregoś z nich. Zarazem komisarz obmyśla ryzykowny plan schwytania porywaczy i wykorzystuje do tego nieświadomego Septime'a. Własne poszukiwania rozpoczyna także piękna sekretarka porwanego prezydenta ([[Maria Rosa Rodriguez]]).
-W jednej z początkowych scen Septime dyktuje przepis na suflet ziemniaczany. Przy tej okazji zostaje upodobniony do [[Adolf Hitler|Hitlera]].
+W jednej ze scen Septime dyktuje niemieckiemu gościowi przepis na suflet ziemniaczany i satyrycznie zyskuje wówczas przypadkowe podobieństwo do [[Adolf Hitler|Hitlera]].
 == Obsada ==