Cnoty kardynalne: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
ort. |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:6229 - Milano - Sant'Eustorgio - Arca di S. Pietro Martire - Foto Giovanni Dall'Orto 1-Mar-2007.jpg|thumb |
[[Plik:6229 - Milano - Sant'Eustorgio - Arca di S. Pietro Martire - Foto Giovanni Dall'Orto 1-Mar-2007.jpg|thumb|[[Alegoria|Alegorie]] cnót na grobie [[Piotr z Werony|św. Piotra z Werony]]. Odwrócone w stronę wejścia stoją cztery cnoty kardynalne: Sprawiedliwość (bez swoich tradycyjnych [[Atrybut (sztuka)|atrybutów]], miecza i wagi), Umiarkowanie (mieszająca gorącą i zimną wodę), Męstwo (ubrana w skórę lwa), oraz Roztropność (o dwóch twarzach). Z drugiej strony stoi [[Posłuszeństwo]] z trzema [[Cnoty teologalne|cnotami teologalnymi]].]] |
||
'''Cnoty kardynalne''' (łac. ''cardo'' |
'''Cnoty kardynalne''' (łac. ''cardo'' – zawias) – pojęcie w [[chrześcijaństwo|chrześcijaństwie]] oznaczające ''cnoty ludzkie'' ([[Katechizm Kościoła Katolickiego|KKK]] 1810), które ''odgrywają kluczową rolę i dlatego nazywa się je cnotami „kardynalnymi”; wszystkie inne grupują się wokół nich'' (KKK 1805). |
||
Wyróżnia się 4 [[cnota|cnoty]] kardynalne: |
Wyróżnia się 4 [[cnota|cnoty]] kardynalne: |
||
* [[roztropność]], |
* [[roztropność]], |
||
* [[sprawiedliwość]], |
* [[sprawiedliwość]], |
||
* [[umiarkowanie]] |
* [[umiarkowanie]] |
||
* [[męstwo]]. |
* [[męstwo]]. |
||
Wymienione są one w [[Księga Mądrości|Mdr]] 8:5-7 |
Wymienione są one w [[Księga Mądrości|Mdr]] 8:5-7 |
||
{{Cytat|5. Jeśli w życiu bogactwo jest dobrem pożądanym - cóż cenniejszego niż Mądrość, która wszystko sprawia? 6. Jeśli rozwaga jest twórcza - któreż ze stworzeń bardziej twórcze niż Mądrość? 7. I jeśli kto miłuje sprawiedliwość - jej to dziełem są cnoty: uczy bowiem umiarkowania i roztropności, sprawiedliwości i męstwa, od których nie ma dla ludzi nic lepszego w życiu<ref>[[Biblia Tysiąclecia]]</ref>.}} |
{{Cytat|5. Jeśli w życiu bogactwo jest dobrem pożądanym - cóż cenniejszego niż Mądrość, która wszystko sprawia? 6. Jeśli rozwaga jest twórcza - któreż ze stworzeń bardziej twórcze niż Mądrość? 7. I jeśli kto miłuje sprawiedliwość - jej to dziełem są cnoty: uczy bowiem umiarkowania i roztropności, sprawiedliwości i męstwa, od których nie ma dla ludzi nic lepszego w życiu<ref>[[Biblia Tysiąclecia]].</ref>.}} |
||
{|border 5 |
{|border 5 |
||
|+ |
|+ Cnoty kardynalne przedstawione na grobie Papieża [[Klemens II|Klemensa II]] w katedrze w [[Bamberg]]u |
||
! Iustitia<br />([[Sprawiedliwość]]) !! Fortitudo<br />([[Męstwo]]) !! Prudentia<br />([[Roztropność]]) !! Temperantia<br />([[Umiarkowanie]]) |
! Iustitia<br />([[Sprawiedliwość]]) !! Fortitudo<br />([[Męstwo]]) !! Prudentia<br />([[Roztropność]]) !! Temperantia<br />([[Umiarkowanie]]) |
||
|- |
|- |
||
|[[Plik:Iustitia Papstgrab Bamberg aus Gottfried Henschen u Daniel Papebroch 1747.jpg|125px]]||[[Plik:Fortitudo Papstgrab Bamberg aus Gottfried Henschen u Daniel Papebroch 1747.jpg|125px]] ||[[Plik:Sapientia Papstgrab Bamberg aus Gottfried Henschen u Daniel Papebroch 1747.jpg|125px]]||[[Plik:Temperantia Papstgrab Bamberg aus Gottfried Henschen u Daniel Papebroch 1747.jpg|125px]] |
|[[Plik:Iustitia Papstgrab Bamberg aus Gottfried Henschen u Daniel Papebroch 1747.jpg|125px]] || [[Plik:Fortitudo Papstgrab Bamberg aus Gottfried Henschen u Daniel Papebroch 1747.jpg|125px]] || [[Plik:Sapientia Papstgrab Bamberg aus Gottfried Henschen u Daniel Papebroch 1747.jpg|125px]] || [[Plik:Temperantia Papstgrab Bamberg aus Gottfried Henschen u Daniel Papebroch 1747.jpg|125px]] |
||
|} |
|} |
||
Uznawane przez niektórych za zapożyczone od filozofów starożytnych, przede wszystkim od [[Platon]]a, a także [[Arystoteles]]a ([[Etyka nikomachejska]]). |
Uznawane przez niektórych za zapożyczone od filozofów starożytnych, przede wszystkim od [[Platon]]a, a także [[Arystoteles]]a ([[Etyka nikomachejska]]). |
||
Linia 23: | Linia 23: | ||
== Nazwa == |
== Nazwa == |
||
Pierwszy raz nazwy |
Pierwszy raz nazwy „cnoty kardynalne” użył [[Ambroży z Mediolanu|św. Ambroży]], w dziele ''[[Obowiązki duchownych|De officiis ministrorum]]'' (napisanym po roku 386). Wcześniej cnoty te były nazywane fundamentalnymi lub generalnymi<ref>Angel Rodríguez Luño, Elegidos en Cristo para ser santos. III. Moral especial, Roma 2008. [http://www.eticaepolitica.net/corsodimorale/Especial02.pdf http://www.eticaepolitica.net/corsodimorale/Especial02.pdf, s. 5].</ref>. |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
Linia 34: | Linia 34: | ||
* [http://www.teologia.pl/m_k/kkk1c04.htm#1d O cnotach kardynalnych w Katechizmie Kościoła Katolickiego] |
* [http://www.teologia.pl/m_k/kkk1c04.htm#1d O cnotach kardynalnych w Katechizmie Kościoła Katolickiego] |
||
__BEZSPISU__ |
|||
__notoc__ |
|||
[[Kategoria:Teologia chrześcijańska]] |
[[Kategoria:Teologia chrześcijańska]] |
||
[[Kategoria:Etyka cnót]] |
[[Kategoria:Etyka cnót]] |
Wersja z 20:33, 27 lip 2017
Cnoty kardynalne (łac. cardo – zawias) – pojęcie w chrześcijaństwie oznaczające cnoty ludzkie (KKK 1810), które odgrywają kluczową rolę i dlatego nazywa się je cnotami „kardynalnymi”; wszystkie inne grupują się wokół nich (KKK 1805).
Wyróżnia się 4 cnoty kardynalne:
Wymienione są one w Mdr 8:5-7
5. Jeśli w życiu bogactwo jest dobrem pożądanym - cóż cenniejszego niż Mądrość, która wszystko sprawia? 6. Jeśli rozwaga jest twórcza - któreż ze stworzeń bardziej twórcze niż Mądrość? 7. I jeśli kto miłuje sprawiedliwość - jej to dziełem są cnoty: uczy bowiem umiarkowania i roztropności, sprawiedliwości i męstwa, od których nie ma dla ludzi nic lepszego w życiu[1].
Iustitia (Sprawiedliwość) |
Fortitudo (Męstwo) |
Prudentia (Roztropność) |
Temperantia (Umiarkowanie) |
---|---|---|---|
Uznawane przez niektórych za zapożyczone od filozofów starożytnych, przede wszystkim od Platona, a także Arystotelesa (Etyka nikomachejska).
U Platona
Platon wyodrębnił trzy części duszy i każdej przypisał określony rodzaj cnoty: cnotą duszy rozumnej jest mądrość (roztropność) i jej osiąganie oraz podporządkowanie się niższych części rozumowi; duszy popędliwej – męstwo, a duszy pożądliwej – panowanie nad sobą, czyli wstrzemięźliwość (umiarkowanie). Te trzy cnoty podporządkowane były czwartej – sprawiedliwości, która pojawia się wtedy, gdy każda z części duszy we właściwy sposób kieruje się przynależną jej cnotą. Jest to teoria czterech cnót, zwanych niekiedy kardynalnymi.
Nazwa
Pierwszy raz nazwy „cnoty kardynalne” użył św. Ambroży, w dziele De officiis ministrorum (napisanym po roku 386). Wcześniej cnoty te były nazywane fundamentalnymi lub generalnymi[2].
Zobacz też
- ↑ Biblia Tysiąclecia.
- ↑ Angel Rodríguez Luño, Elegidos en Cristo para ser santos. III. Moral especial, Roma 2008. http://www.eticaepolitica.net/corsodimorale/Especial02.pdf, s. 5.