Giovanni Guareschi: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m robot dodaje: fa:جووانی گوارسکی |
wikicytaty |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
====Młodość==== |
====Młodość==== |
||
Giovannino Guareschi urodził się w [[1908]] w miejscowości Fontanelle di Roccabianca w okolicach [[Parma|Parmy]]. Jego matka, Lina Maghenzani, była pedagogiem w szkole podstawowej; ojciec, Primo Augusto, handlował rowerami, maszynami do szycia, urządzeniami rolniczymi; był także zaangażowany politycznie w ruchu socjalistycznym. Od wczesnej młodości Guareschi miał bliski kontakt zarówno z lewicą, jak i z upolitycznionym (zwłaszcza po swoistym ralliement z faszystami w [[lata 20. XX wieku|latach 20.]]) klerem |
Giovannino Guareschi urodził się w [[1908]] w miejscowości Fontanelle di Roccabianca w okolicach [[Parma|Parmy]]. Jego matka, Lina Maghenzani, była pedagogiem w szkole podstawowej; ojciec, Primo Augusto, handlował rowerami, maszynami do szycia, urządzeniami rolniczymi; był także zaangażowany politycznie w ruchu socjalistycznym. Od wczesnej młodości Guareschi miał bliski kontakt zarówno z lewicą, jak i z upolitycznionym (zwłaszcza po swoistym ralliement z faszystami w [[lata 20. XX wieku|latach 20.]]) klerem – co wywarło duży wpływ na jego poglądy oraz twórczość. |
||
Rodzina Guareschiego jesienią [[1925]] zbankrutowała, co zmusiło przyszłego pisarza do opuszczenia szkoły z internatem. W latach 1925-[[1928]] uczęszczał eksternistycznie do liceum, a w [[1929]] zapisał się na Uniwersytet Parmeński, na wydział prawa. Uczynił to jednak tylko w celu uniknięcia służby wojskowej, na wykłady nie uczęszczał. Formalnie studiował do [[1931]]. |
Rodzina Guareschiego jesienią [[1925]] zbankrutowała, co zmusiło przyszłego pisarza do opuszczenia szkoły z internatem. W latach 1925-[[1928]] uczęszczał eksternistycznie do liceum, a w [[1929]] zapisał się na Uniwersytet Parmeński, na wydział prawa. Uczynił to jednak tylko w celu uniknięcia służby wojskowej, na wykłady nie uczęszczał. Formalnie studiował do [[1931]]. |
||
Linia 11: | Linia 11: | ||
====Początki działalności zawodowej i II wojna światowa==== |
====Początki działalności zawodowej i II wojna światowa==== |
||
W międzyczasie zajął się działalnością zarobkową |
W międzyczasie zajął się działalnością zarobkową – imał się prac dorywczych (np. jako dozorca w cukrowni), potem zajął się dziennikarstwem. Był m.in. korektorem, projektował plakaty, wreszcie otrzymał posadę redaktora – w "Corriere Emiliano", a później w "Bertoldo". W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] został wcielony do wojska i przerzucony na front wschodni. Dosłużył się stopnia oficerskiego w artylerii. Po [[1943]] trafił do niewoli niemieckiej i był więziony m.in. na ziemiach polskich okupowanych przez hitlerowców – w [[Częstochowa|Częstochowie]] i Beniaminowie. |
||
====Po II wojnie światowej==== |
====Po II wojnie światowej==== |
||
Po powrocie do Włoch Guareschi stworzył satyryczne pismo o charakterze monarchistycznym "Candido" ([[Kandyd]]). W wyborach [[1948]] aktywnie zwalczał komunistów, popierając [[Chrześcijańska demokracja|chadecję]]. Jednak w okresie późniejszym wielokrotnie krytykował zwycięskich chrześcijańskich demokratów za niekierowanie się w swych rządach zasadami społecznej nauki Kościoła. |
Po powrocie do Włoch Guareschi stworzył satyryczne pismo o charakterze monarchistycznym "Candido" ([[Kandyd]]). W wyborach [[1948]] aktywnie zwalczał komunistów, popierając [[Chrześcijańska demokracja|chadecję]]. Jednak w okresie późniejszym wielokrotnie krytykował zwycięskich chrześcijańskich demokratów za niekierowanie się w swych rządach zasadami społecznej nauki Kościoła. |
||
Guareschi był ostrym i bezkompromisowym krytykiem otaczającej go rzeczywistości politycznej. Swoje ataki kierował pod adresem konkretnych osób, co przypłacił kilkunastoma miesiącami więzienia w latach [[1954]]-[[1955]] |
Guareschi był ostrym i bezkompromisowym krytykiem otaczającej go rzeczywistości politycznej. Swoje ataki kierował pod adresem konkretnych osób, co przypłacił kilkunastoma miesiącami więzienia w latach [[1954]]-[[1955]] – po tym, jak sądy uznały, iż uprawiał propagandę dyfamacyjną wobec prezydenta Republiki [[Luigi Einaudi]]ego oraz oskarżono go o obrazę późniejszego premiera, [[Alcide de Gasperi]] (opublikował w "Kandydzie" jego listy, w których polecał koalicji antyfaszystowskiej zbombardować [[Rzym]] dla załamania morale kolaborantów – w toku procesu uznano listy za fałszywe). |
||
Od [[1956]] jego stan zdrowia ulegał ciągłemu pogorszeniu, w związku z czym większość czasu spędzał na kuracjach w [[Szwajcaria|Szwajcarii]]. Zrezygnował ze stanowiska naczelnego redaktora "Kandyda" w [[1957]], ale współpracował z pismem do końca życia. Zmarł na atak serca. |
Od [[1956]] jego stan zdrowia ulegał ciągłemu pogorszeniu, w związku z czym większość czasu spędzał na kuracjach w [[Szwajcaria|Szwajcarii]]. Zrezygnował ze stanowiska naczelnego redaktora "Kandyda" w [[1957]], ale współpracował z pismem do końca życia. Zmarł na atak serca. |
||
{{wikiquote|z Giovanniego Guareschiego}} |
|||
[[Kategoria:Włoscy pisarze|Guareschi Giovanni]] |
[[Kategoria:Włoscy pisarze|Guareschi Giovanni]] |
Wersja z 22:49, 30 paź 2006
Giovannino Oliviero Giuseppe Guareschi (ur. 1 maja 1908, zm. 22 lipca 1968), włoski pisarz, dziennikarz, satyryk, w Polsce znany przede wszystkim dzięki wykreowanej w serii książek postaci don Camillo (słynna filmowa kreacja Fernandela), a we Włoszech kojarzony z tygodnikiem satyrycznym "Candido" ("Kandyd").
Biografia
Młodość
Giovannino Guareschi urodził się w 1908 w miejscowości Fontanelle di Roccabianca w okolicach Parmy. Jego matka, Lina Maghenzani, była pedagogiem w szkole podstawowej; ojciec, Primo Augusto, handlował rowerami, maszynami do szycia, urządzeniami rolniczymi; był także zaangażowany politycznie w ruchu socjalistycznym. Od wczesnej młodości Guareschi miał bliski kontakt zarówno z lewicą, jak i z upolitycznionym (zwłaszcza po swoistym ralliement z faszystami w latach 20.) klerem – co wywarło duży wpływ na jego poglądy oraz twórczość.
Rodzina Guareschiego jesienią 1925 zbankrutowała, co zmusiło przyszłego pisarza do opuszczenia szkoły z internatem. W latach 1925-1928 uczęszczał eksternistycznie do liceum, a w 1929 zapisał się na Uniwersytet Parmeński, na wydział prawa. Uczynił to jednak tylko w celu uniknięcia służby wojskowej, na wykłady nie uczęszczał. Formalnie studiował do 1931.
Początki działalności zawodowej i II wojna światowa
W międzyczasie zajął się działalnością zarobkową – imał się prac dorywczych (np. jako dozorca w cukrowni), potem zajął się dziennikarstwem. Był m.in. korektorem, projektował plakaty, wreszcie otrzymał posadę redaktora – w "Corriere Emiliano", a później w "Bertoldo". W czasie II wojny światowej został wcielony do wojska i przerzucony na front wschodni. Dosłużył się stopnia oficerskiego w artylerii. Po 1943 trafił do niewoli niemieckiej i był więziony m.in. na ziemiach polskich okupowanych przez hitlerowców – w Częstochowie i Beniaminowie.
Po II wojnie światowej
Po powrocie do Włoch Guareschi stworzył satyryczne pismo o charakterze monarchistycznym "Candido" (Kandyd). W wyborach 1948 aktywnie zwalczał komunistów, popierając chadecję. Jednak w okresie późniejszym wielokrotnie krytykował zwycięskich chrześcijańskich demokratów za niekierowanie się w swych rządach zasadami społecznej nauki Kościoła. Guareschi był ostrym i bezkompromisowym krytykiem otaczającej go rzeczywistości politycznej. Swoje ataki kierował pod adresem konkretnych osób, co przypłacił kilkunastoma miesiącami więzienia w latach 1954-1955 – po tym, jak sądy uznały, iż uprawiał propagandę dyfamacyjną wobec prezydenta Republiki Luigi Einaudiego oraz oskarżono go o obrazę późniejszego premiera, Alcide de Gasperi (opublikował w "Kandydzie" jego listy, w których polecał koalicji antyfaszystowskiej zbombardować Rzym dla załamania morale kolaborantów – w toku procesu uznano listy za fałszywe).
Od 1956 jego stan zdrowia ulegał ciągłemu pogorszeniu, w związku z czym większość czasu spędzał na kuracjach w Szwajcarii. Zrezygnował ze stanowiska naczelnego redaktora "Kandyda" w 1957, ale współpracował z pismem do końca życia. Zmarł na atak serca.