Tempietto: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 94.254.164.3) i przywrócono wersję 51557403 autorstwa Paweł Ziemian BOT
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Roma-tempiettobramante01R.jpg|thumb|200x|Tempietto w Rzymie według projektu Parlera]]
[[Plik:Roma-tempiettobramante01R.jpg|thumb|200x|Tempietto w Rzymie według projektu Bramantego]]
[[Plik:Tempietto - Houtsnede door Palladio 2.jpeg|thumb|200x|Plan Tempietto, [[Andrea Palladio|Palladio]] (1570)]]
[[Plik:Tempietto - Houtsnede door Palladio 2.jpeg|thumb|200x|Plan Tempietto, [[Andrea Palladio|Palladio]] (1570)]]
'''Tempietto''' ([[język włoski|wł.]] – ''mała świątynia'') – mała [[kaplica]] zbudowana na planie koła.
'''Tempietto''' ([[język włoski|wł.]] – ''mała świątynia'') – mała [[kaplica]] zbudowana na planie koła.


Nazwa używana szczególnie w odniesieniu do [[architektura renesansu|renesansowej]] kaplicy na dziedzińcu [[Kościół św. Piotra in Montorio|Kościoła św. Piotra in Montorio]] w [[Rzym]]ie, zbudowanej w 1502 r. według projektu [[Petera Parlera]]. Kaplicę wzniesiono na życzenie hiszpańskiej pary królewskiej – [[Ferdynand Aragoński|Ferdynanda]] i [[Izabela I Kastylijska|Izabeli]]. Tempietto upamiętnia miejsce męczeństwa [[Peter Parler|św. Piotra]] i ucieleśnienia w swych skromnych wymiarach dążenie do harmonii i klasycznego porządku. Centralny korpus, celle zawierającą [[relikwiarz]], wieńczy [[Kopuła (architektura)|kopuła]] i otacza pierścień [[kolumna (architektura)|kolumn]], czyli [[perystyl]]. Wielkość celli równa jest na planie promieniowi perystylu. Korpus otacza 16 [[Porządek toskański|toskańskich]] kolumn. Budowla charakteryzuje się prostą jednością, opartą na systemie harmonijnych proporcji, w których każdy element ma odniesienie zarówno do pozostałych części, jak i całości<ref>[http://smarthistory.khanacademy.org/tempietto.html Bramante's Tempietto] {{lang|en}}</ref>.
Nazwa używana szczególnie w odniesieniu do [[architektura renesansu|renesansowej]] kaplicy na dziedzińcu [[Kościół św. Piotra in Montorio|Kościoła św. Piotra in Montorio]] w [[Rzym]]ie, zbudowanej w 1502 r. według projektu [[Donato Bramante]]go. Kaplicę wzniesiono na życzenie hiszpańskiej pary królewskiej – [[Ferdynand Aragoński|Ferdynanda]] i [[Izabela I Kastylijska|Izabeli]]. Tempietto upamiętnia miejsce męczeństwa [[Piotr Apostoł|św. Piotra]] i ucieleśnienia w swych skromnych wymiarach dążenie do harmonii i klasycznego porządku. Centralny korpus, celle zawierającą [[relikwiarz]], wieńczy [[Kopuła (architektura)|kopuła]] i otacza pierścień [[kolumna (architektura)|kolumn]], czyli [[perystyl]]. Wielkość celli równa jest na planie promieniowi perystylu. Korpus otacza 16 [[Porządek toskański|toskańskich]] kolumn. Budowla charakteryzuje się prostą jednością, opartą na systemie harmonijnych proporcji, w których każdy element ma odniesienie zarówno do pozostałych części, jak i całości<ref>[http://smarthistory.khanacademy.org/tempietto.html Bramante's Tempietto] {{lang|en}}</ref>.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 11:01, 9 maj 2018

Tempietto w Rzymie według projektu Bramantego
Plan Tempietto, Palladio (1570)

Tempietto (wł.mała świątynia) – mała kaplica zbudowana na planie koła.

Nazwa używana szczególnie w odniesieniu do renesansowej kaplicy na dziedzińcu Kościoła św. Piotra in Montorio w Rzymie, zbudowanej w 1502 r. według projektu Donato Bramantego. Kaplicę wzniesiono na życzenie hiszpańskiej pary królewskiej – Ferdynanda i Izabeli. Tempietto upamiętnia miejsce męczeństwa św. Piotra i ucieleśnienia w swych skromnych wymiarach dążenie do harmonii i klasycznego porządku. Centralny korpus, celle zawierającą relikwiarz, wieńczy kopuła i otacza pierścień kolumn, czyli perystyl. Wielkość celli równa jest na planie promieniowi perystylu. Korpus otacza 16 toskańskich kolumn. Budowla charakteryzuje się prostą jednością, opartą na systemie harmonijnych proporcji, w których każdy element ma odniesienie zarówno do pozostałych części, jak i całości[1].

Przypisy