Mimesis: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

[wersja nieprzejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 22:36, 17 paź 2018

Mauro David, *Kryształowe naczynie z melonami*, 1999 r., obraz hiperrealistyczny

Mimesis (stgr. μιμήσις - imitacja, podobieństwo) – zasada twórczego naśladownictwa natury bądź dzieł mistrzów, którym udało się tę naturę odtworzyć. Zasada ta powstała w antyku, po raz pierwszy opisał ją Platon w swoich dialogach Ion i Państwo. Arystoteles natomiast poświęcił jej dzieło Poetyka i dopuszczał imitację upiększającą oraz deformującą. Później przejął ją renesans, gdzie wzorem do naśladowania stała się sztuka klasyczna. Artyści postępowali według formuły Horacego, który uważał, że poeta jest jak pszczoła zbierająca nektar z różnych kwiatów i przetwarzająca go na własny, niepowtarzalny miód.

Bibliografia

Mimesis (ang.), artykuł Władysława Tatarkiewicza w Dictionary of History of Ideas.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 [[Plik:Fruitbowlwithmelons.jpg|mały|Mauro David, ''Kryształowe naczynie z melonami'', 1999 r., obraz [[hiperrealizm|hiperrealistyczny]]]]
-'''Mimesis''' ({{greka|μιμήσις}} - imitacja, podobieństwo) – zasada twórczego naśladownictwa natury bądź dzieł mistrzów, którym udało się tę naturę odtworzyć. Zasada ta powstała w [[starożytność|antyku]], po raz pierwszy opisał ją [[Platon]] w swoich dialogach ''[[Ion (dialog)|Ion]]'' i ''[[Państwo (dialog)|Państwo]]'', [[Arystoteles]] natomiast poświęcił jej dzieło ''[[Poetyka (dzieło)|Poetyka]]''. Później przejął ją [[renesans]], gdzie wzorem do naśladowania stała się sztuka klasyczna. Artyści postępowali według formuły [[Horacy (poeta)|Horacego]], który uważał, że poeta jest jak pszczoła zbierająca nektar z różnych kwiatów i przetwarzająca go na własny, niepowtarzalny miód.
+'''Mimesis''' ({{greka|μιμήσις}} - imitacja, podobieństwo) – zasada twórczego naśladownictwa natury bądź dzieł mistrzów, którym udało się tę naturę odtworzyć. Zasada ta powstała w [[starożytność|antyku]], po raz pierwszy opisał ją [[Platon]] w swoich dialogach ''[[Ion (dialog)|Ion]]'' i ''[[Państwo (dialog)|Państwo]].'' [[Arystoteles]] natomiast poświęcił jej dzieło ''[[Poetyka (dzieło)|Poetyka]]'' i dopuszczał imitację upiększającą oraz deformującą. Później przejął ją [[renesans]], gdzie wzorem do naśladowania stała się sztuka klasyczna. Artyści postępowali według formuły [[Horacy (poeta)|Horacego]], który uważał, że poeta jest jak pszczoła zbierająca nektar z różnych kwiatów i przetwarzająca go na własny, niepowtarzalny miód.
 == Bibliografia ==