Cześnik

Cześnik - w średniowiecznej Polsce (XIII w.) urzędnik królewski dbający o "piwnicę" monarchy. W późniejszym okresie urząd ten stał się honorowym, a więc nie pociągającym za sobą żadnych obowiązków. W Rzeczypospolitej Szlacheckiej był niższym urzędem ziemskim.

Uczty królewskie nie mogły się obyć bez wina, którego bynajmniej nigdy nie żałowano. Trunkami zajmowali się cześnik i podczaszy. Są to urzędy dworskie, wspominane jako jedne z pierwszych, bo już na początku XIII w. Najpierw powołany był cześnik, a potem jako jego zastępca podczaszy. Zadaniem podczaszego było pilnowanie, aby kielich biesiadującego nigdy nie był pusty i do cna nie wysechł. Cześnik natomiast zajmował się tym samym, lecz tylko w stosunku do króla.

Zobacz też

• urzędy ziemskie, podczaszy