BM15: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
m Upraszczam ISSN |
||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* {{Cytuj pismo |nazwisko=Magier |imię=Mariusz |tytuł=Współczesna amunicja czołgowa|czasopismo= [[Nowa Technika Wojskowa]]|oznaczenie=2002 |wolumin=Nr. 4|strony=s. 21-24| |
* {{Cytuj pismo |nazwisko=Magier |imię=Mariusz |tytuł=Współczesna amunicja czołgowa|czasopismo= [[Nowa Technika Wojskowa]]|oznaczenie=2002 |wolumin=Nr. 4|strony=s. 21-24|issn=1230-1655}} |
||
[[Kategoria:Amunicja artyleryjska]] |
[[Kategoria:Amunicja artyleryjska]] |
||
Aktualna wersja na dzień 22:33, 28 lut 2019
BM15 - sowiecki pocisk APFSDS do dział czołgowych, z rdzeniem wykonanym ze stali. Wystrzeliwany z gładkolufowych armat czołgowych kalibru 125 mm D-81. Wchodzi w skład jednostki ognia czołgu T-64, T-72, T-80, T-84, M-84, PT-91 Twardy. Pocisk przestarzały, wycofywany z uzbrojenia w Rosji. Stanowi podstawową amunicję polskich czołgów T-72 i PT-91 Twardy[1].
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
- Kaliber: 125 mm
- Średnica rdzenia: 44 mm
- Długość rdzenia: 660 mm
- Masa pocisku: 5,63 kg
- Masa rdzenia: 3,84 kg
- Prędkość wylotowa: 1785 m/s
- Maksymalne ciśnienie w lufie: 450 MPa
- Przebijalność: 300 mm RHA[2](na odległość 2000m)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mariusz Magier. Współczesna amunicja czołgowa. „Nowa Technika Wojskowa”. 2002. Nr. 4. s. s. 21-24. ISSN 1230-1655.