Johann Rattenhuber: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m zamieniam magiczny ISBN na szablon, są błędy cyfry kontrolnej
m +Kategoria:Generałowie SS; +Kategoria:Niemieccy policjanci za pomocą HotCat, po czyszczeniu kodu przejrzyj wykonane zmiany!
Linia 16: Linia 16:
{{Kontrola autorytatywna}}
{{Kontrola autorytatywna}}


{{DEFAULTSORT:Rattenhuber, Johann}}
{{SORTUJ:Rattenhuber, Johann}}
[[Kategoria:Generałowie SS]]
[[Kategoria:Niemieccy policjanci]]
[[Kategoria:Niemieccy naziści]]
[[Kategoria:Niemieccy naziści]]
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Wschodnim w Monachium]]
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Wschodnim w Monachium]]

Wersja z 14:50, 23 kwi 2019

Johann Rattenhuber (ur. 30 kwietnia 1897 w Oberhaching, Monachium, zm. 30 czerwca 1957 w Monachium, Niemcy) - SS-Gruppenführer, w latach 1935 - 1945 dowódca Służby Bezpieczeństwa Rzeszy (RSD) (niem. Reichssicherheitsdienst) odpowiedzialnej za osobiste bezpieczeństwo Hitlera i innych notabli III Rzeszy.

Wykształcenie średnie (matura) w 1916. Służba wojskowa 1916 - 1918 zakończona awansem na podporucznika. Na przełomie kwietnia i maja 1919 jako dowódca Oddziału Bezpieczeństwa przy freikorpsie Eppa brał udział w obaleniu Bawarskiej Republiki Rad w Freising i Monachium.

Od 1920 w policji w Bayreuth, od 1922 w policji landu Bawaria, 1925 awans na podporucznika policji. Od marca 1933 adiutant prezydenta policji Heinricha Himmlera, w kwietniu 1933 dostał polecenie utworzenia Zespołu ds. Specjalnych (niem. Kommando zur besonderen Verwendung protoplasty RSD), do którego zadań miało należeć; zapewnienie ogólnego bezpieczeństwa Führera i członków rządu, a w szczególności przeciwdziałanie zamachom.

Od chwili sformowania RSD w marcu 1935 do 2 maja 1945 jej dowódca. W trakcie ucieczki tzw. V. grupy uciekinierów 2 maja 1945 z bunkra Hitlera pod Kancelarią Rzeszy Rattenhuber został ciężko ranny w nogę, a następnie pojmany przez żołnierzy Armii Czerwonej i wywieziony do ZSRR. Zwolniony z niewoli w 1951 osiadł w Monachium, gdzie zmarł 1957. Został pochowany na Cmentarzu Wschodnim w Monachium.

Bibliografia

Szablon:Ostatni mieszkańcy bunkra Führera