Poliacetylen

Izomery trans i cis poliacetylenu

Poliacetylen, polietyn (PA, PAC z ang. Polyacetylene, Polyethyne) to organiczny najprostszy polimer przewodzący prąd elektryczny. Poliacetylen jest otrzymywany przez polimeryzację acetylenu. Acetylen (CH≡CH) jest gazem, jego cząsteczka zawiera dwa atomy węgla i dwa wodoru. Pomiędzy atomami węgla występuje potrójne wiązanie chemiczne. W procesie polimeryzacji acetylenu jedno z trzech wiązań pęka, co pozwala cząsteczkom acetylenu na łączenie się w bardzo długie łańcuchy, w których wiązania pomiędzy atomami węgla są na przemian podwójne i pojedyncze. Taki naprzemienny układ wiązań w poliacetylenie umożliwia elektronom przemieszczanie wzdłuż łańcucha polimerowego. Struktura poliacetylenu: (-C₂H₂-)_n przewodzi prąd elektryczny dzięki sprzężonym wiązaniom nienasyconym ...-C=C-C=C-C=... czyli przemiennym wiązaniom pojedynczm i podwójnym. W poliacetylenie pojedyncze i podwójne wiązania występują naprzemiennie co nazywane jest układem sprzężonych wiązań podwójnych.

  CH ≡ CH --(polimeryzacja)--> [-CH=CH-CH=CH-]n
 acetylen (monomer) --> poliacetylen (polimer)

Poliacetylen występuje w dwóch izomerach cis i trans. Forma izomeryczna cis-poliacetylenu o barwie czerwonej (miedzinej) jest niestabilna i przechodzi w bardziej stabilną formę trans-poliacetylen o barwie niebieskiej (srebrnej).