Tomasz Plebański: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Tomasz Plebański''' (ur. [[11 września]] [[1930]] w Warszawie, zm. [[20 sierpnia]] [[1994]] w Warszawie), polski fizykochemik i metrolog. |
'''Tomasz Plebański''' herbu [[Junosza]] (ur. [[11 września]] [[1930]] w Warszawie, zm. [[20 sierpnia]] [[1994]] w Warszawie), polski fizykochemik i metrolog. |
||
Syn Tadeusza Plebańskiego i Ireny z domu Wysockiej. W 1952 r. ukończył Wydział Matematyczno-Przyrodniczy Uniwersytetu Poznańskiego jako magister chemii. Doktoryzował się w 1960 r. pod kierunkiem prof. Wojciecha Świętosławskiego. Przez krótki okres pracował w Instytucie Farmaceutycznym w Tarchominie, gdzie był współautorem polskich metod otrzymywania penicyliny i innych antybiotyków. Do 1961r. pracował w Zakładzie Chemii Fizycznej [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]] i w Instytucie Chemii Fizycznej [[PAN]]. W 1961 r. został wybrany na członka tytularnego Komisji Danych i Wzorców Fizykochemicznych [[IUPAC]]. Od 1961 r. pracował na różnych stanowiskach w [[Główny Urząd Miar|Głównym Urzędzie Miar]] jako organizator metrologii fizykochemicznej w Polsce. |
Syn Tadeusza Plebańskiego i Ireny z domu Wysockiej. W 1952 r. ukończył Wydział Matematyczno-Przyrodniczy [[Uniwersytet Poznański|Uniwersytetu Poznańskiego]] jako magister chemii. Doktoryzował się w 1960 r. pod kierunkiem prof. Wojciecha Świętosławskiego. Przez krótki okres pracował w Instytucie Farmaceutycznym w Tarchominie, gdzie był współautorem polskich metod otrzymywania penicyliny i innych antybiotyków. Do 1961r. pracował w Zakładzie Chemii Fizycznej [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]] i w Instytucie Chemii Fizycznej [[PAN]]. W 1961 r. został wybrany na członka tytularnego Komisji Danych i Wzorców Fizykochemicznych [[IUPAC]]. Od 1961 r. pracował na różnych stanowiskach w [[Główny Urząd Miar|Głównym Urzędzie Miar]] jako organizator metrologii fizykochemicznej w Polsce. |
||
Od 1969 r. sekretarz, z potem wiceprzewodniczący Komitetu Narodowego Danych dla Nauki i Techniki PAN. Jako krajowy przedstawiciel w Komitecie Danych dla Nauki i Techniki (CODATA) przy Międzynarodowej Radzie Unii Naukowych został wybrany wiceprzewodniczącym CODATA w latach 1978-1984. W 1972 r. otrzymał tytuł profesora nauk chemicznych. Od 1965 do 1977 r. Przewodniczył Komisji Analizy Wzorców Komitetu Nauk Chemicznych PAN. Od 1973r. współpracował z Narodowym Biurem Wzorców USA (obecnie NIST). Był współtwórcą Komitetu Materiałów Odniesienia w ramach Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej ISO. Uhonorowany dyplomem uznania Ministerstwa Handlu USA. Od stycznia 1978 r. aż do przejścia na emeryturę dyrektor Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Wzorców Materiałów WZORMAT. W ostatnich latach życia ekspert [[UNDP]]-[[UNIDO]] w [[Wietnam]]ie, [[Nepal]]u, Turcji, Etiopii i Syrii. |
Od 1969 r. sekretarz, z potem wiceprzewodniczący Komitetu Narodowego Danych dla Nauki i Techniki PAN. Jako krajowy przedstawiciel w Komitecie Danych dla Nauki i Techniki (CODATA) przy Międzynarodowej Radzie Unii Naukowych został wybrany wiceprzewodniczącym CODATA w latach 1978-1984. W 1972 r. otrzymał tytuł profesora nauk chemicznych. Od 1965 do 1977 r. Przewodniczył Komisji Analizy Wzorców Komitetu Nauk Chemicznych PAN. Od 1973r. współpracował z Narodowym Biurem Wzorców USA (obecnie NIST). Był współtwórcą Komitetu Materiałów Odniesienia w ramach Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej ISO. Uhonorowany dyplomem uznania Ministerstwa Handlu USA. Od stycznia 1978 r. aż do przejścia na emeryturę dyrektor Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Wzorców Materiałów WZORMAT. W ostatnich latach życia ekspert [[UNDP]]-[[UNIDO]] w [[Wietnam]]ie, [[Nepal]]u, [[Turcja|Turcji]], [[Etiopia|Etiopii]] i [[Syria|Syrii]]. |
||
Dorobek naukowy to siedemdziesiąt osiem publikacji własnych wydanych zagranicą i w kraju. |
Dorobek naukowy to siedemdziesiąt osiem publikacji własnych wydanych zagranicą i w kraju. |
||
Wersja z 00:27, 17 gru 2006
Tomasz Plebański herbu Junosza (ur. 11 września 1930 w Warszawie, zm. 20 sierpnia 1994 w Warszawie), polski fizykochemik i metrolog.
Syn Tadeusza Plebańskiego i Ireny z domu Wysockiej. W 1952 r. ukończył Wydział Matematyczno-Przyrodniczy Uniwersytetu Poznańskiego jako magister chemii. Doktoryzował się w 1960 r. pod kierunkiem prof. Wojciecha Świętosławskiego. Przez krótki okres pracował w Instytucie Farmaceutycznym w Tarchominie, gdzie był współautorem polskich metod otrzymywania penicyliny i innych antybiotyków. Do 1961r. pracował w Zakładzie Chemii Fizycznej Uniwersytetu Warszawskiego i w Instytucie Chemii Fizycznej PAN. W 1961 r. został wybrany na członka tytularnego Komisji Danych i Wzorców Fizykochemicznych IUPAC. Od 1961 r. pracował na różnych stanowiskach w Głównym Urzędzie Miar jako organizator metrologii fizykochemicznej w Polsce.
Od 1969 r. sekretarz, z potem wiceprzewodniczący Komitetu Narodowego Danych dla Nauki i Techniki PAN. Jako krajowy przedstawiciel w Komitecie Danych dla Nauki i Techniki (CODATA) przy Międzynarodowej Radzie Unii Naukowych został wybrany wiceprzewodniczącym CODATA w latach 1978-1984. W 1972 r. otrzymał tytuł profesora nauk chemicznych. Od 1965 do 1977 r. Przewodniczył Komisji Analizy Wzorców Komitetu Nauk Chemicznych PAN. Od 1973r. współpracował z Narodowym Biurem Wzorców USA (obecnie NIST). Był współtwórcą Komitetu Materiałów Odniesienia w ramach Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej ISO. Uhonorowany dyplomem uznania Ministerstwa Handlu USA. Od stycznia 1978 r. aż do przejścia na emeryturę dyrektor Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Wzorców Materiałów WZORMAT. W ostatnich latach życia ekspert UNDP-UNIDO w Wietnamie, Nepalu, Turcji, Etiopii i Syrii.
Dorobek naukowy to siedemdziesiąt osiem publikacji własnych wydanych zagranicą i w kraju. Odznaczony m. in.: Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Głównego Urzędu Miar.