René Bonino: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m →Przypisy: kat. |
+ igrzyska śródziemnomorskie |
||
| Linia 33: | Linia 33: | ||
Pierwszy start na igrzyskach olimpijskich zanotował w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1952|Helsinkach w 1952]]. W [[bieg na 100 metrów|biegu na 100 metrów]] odpadł w eliminacjach, natomiast wspólnie z [[Alain Porthault|Alainem Porthaultem]], [[Étienne Bally|Étienne'em Ballym]] oraz [[Yves Camus|Yves’em Camusem]] awansował do finału [[sztafeta 4 × 100 metrów|biegu sztafetowego 4 × 100 metrów]], w którym reprezentacja Francji zajęła 5. miejsce<ref name="sr"/>. |
Pierwszy start na igrzyskach olimpijskich zanotował w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1952|Helsinkach w 1952]]. W [[bieg na 100 metrów|biegu na 100 metrów]] odpadł w eliminacjach, natomiast wspólnie z [[Alain Porthault|Alainem Porthaultem]], [[Étienne Bally|Étienne'em Ballym]] oraz [[Yves Camus|Yves’em Camusem]] awansował do finału [[sztafeta 4 × 100 metrów|biegu sztafetowego 4 × 100 metrów]], w którym reprezentacja Francji zajęła 5. miejsce<ref name="sr"/>. |
||
Zdobył tytuł wicemistrzowski w biegu na 100 metrów na [[Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1954|mistrzostwach Europy w 1954]] w Bernie, przegrywając jedynie z [[Heinz Fütterer|Heinzem Füttererem]] z RFN, a wyprzedzając Brytyjczyka [[George Ellis (lekkoatleta)|George’a Elisa]]<ref>{{Cytuj| url = http://www.european-athletics.org/mm/Document/EventsMeetings/General/01/28/48/10/LAEM18_STATISTICS_HANDBOOK_A4_RZ_English.pdf | tytuł = Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook | opublikowany = [[European Athletics]] | s = 502–503, 506 | data dostępu = 2020-02-18 | język = en}}</ref>. Na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1956|igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne]] odpadł w ćwierćfinale biegu na 100 metrów i półfinale sztafety 4 × 100 metrów<ref name="sr"/>. |
Zdobył tytuł wicemistrzowski w biegu na 100 metrów na [[Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1954|mistrzostwach Europy w 1954]] w Bernie, przegrywając jedynie z [[Heinz Fütterer|Heinzem Füttererem]] z RFN, a wyprzedzając Brytyjczyka [[George Ellis (lekkoatleta)|George’a Elisa]], a sztafeta 4 × 100 metrów z jego udziałem odpadła w eliminacjach<ref>{{Cytuj| url = http://www.european-athletics.org/mm/Document/EventsMeetings/General/01/28/48/10/LAEM18_STATISTICS_HANDBOOK_A4_RZ_English.pdf | tytuł = Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook | opublikowany = [[European Athletics]] | s = 502–503, 506 | data dostępu = 2020-02-18 | język = en}}</ref>. Zajął 4. miejsce w biegu na 100 metrów na [[Igrzyska Śródziemnomorskie 1955|igrzyskach śródziemnomorskich w 1955]] w Barcelonie<ref>{{Cytuj| url =http://cdm.athle.com/upload/ssites/001059/jeux%20mediterraneens/annee26092018.pdf | tytuł = Jeux Méditerranéens| autor = Gérard Dupuy | s = 1 | opublikowany = cdm.athle | data = 2018-07-01 | data dostępu = 2020-02-18 | język = fr}}</ref>. Na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1956|igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne]] odpadł w ćwierćfinale biegu na 100 metrów i półfinale sztafety 4 × 100 metrów<ref name="sr"/>. |
||
Był mistrzem Francji w biegu na 100 metrów w 1951, 1952 i 1954, wicemistrzem na tym dystansie w 1953 i 1956 oraz brązowym medalistą w 1955<ref>{{cytuj| url = http://cdm.athle.com/upload/ssites/001059/championnats%20de%20france/1888196931012020.pdf | tytuł = Les finalistes des championnats de France – 1888 à 1969 | autor = Gérard Dupuy | data = 2020-01-31 | opublikowany = cdm.athle.com | s = 163, 166, 178, 186, 193, 200 | data dostępu = 2020-02-18 | język = fr}}</ref>. |
Był mistrzem Francji w biegu na 100 metrów w 1951, 1952 i 1954, wicemistrzem na tym dystansie w 1953 i 1956 oraz brązowym medalistą w 1955<ref>{{cytuj| url = http://cdm.athle.com/upload/ssites/001059/championnats%20de%20france/1888196931012020.pdf | tytuł = Les finalistes des championnats de France – 1888 à 1969 | autor = Gérard Dupuy | data = 2020-01-31 | opublikowany = cdm.athle.com | s = 163, 166, 178, 186, 193, 200 | data dostępu = 2020-02-18 | język = fr}}</ref>. |
||
Wersja z 08:22, 18 lut 2020
| Data i miejsce urodzenia |
14 stycznia 1930 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 sierpnia 2016 | |||||||||
| Wzrost |
176 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
René Joseph Bonino (ur. 14 stycznia 1930 w Saulieu, zm. 18 sierpnia 2016 w Autun[1][2][3]) – francuski lekkoatleta specjalizujący się w krótkich biegach sprinterskich, dwukrotny uczestnik letnich igrzysk olimpijskich.
Kariera sportowa
Pierwszy start na igrzyskach olimpijskich zanotował w Helsinkach w 1952. W biegu na 100 metrów odpadł w eliminacjach, natomiast wspólnie z Alainem Porthaultem, Étienne'em Ballym oraz Yves’em Camusem awansował do finału biegu sztafetowego 4 × 100 metrów, w którym reprezentacja Francji zajęła 5. miejsce[1].
Zdobył tytuł wicemistrzowski w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie, przegrywając jedynie z Heinzem Füttererem z RFN, a wyprzedzając Brytyjczyka George’a Elisa, a sztafeta 4 × 100 metrów z jego udziałem odpadła w eliminacjach[4]. Zajął 4. miejsce w biegu na 100 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1955 w Barcelonie[5]. Na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne odpadł w ćwierćfinale biegu na 100 metrów i półfinale sztafety 4 × 100 metrów[1].
Był mistrzem Francji w biegu na 100 metrów w 1951, 1952 i 1954, wicemistrzem na tym dystansie w 1953 i 1956 oraz brązowym medalistą w 1955[6].
24 sierpnia 1952 w Colombes wyrównał rekord Francji w biegu na 100 metrów czasem 10,5 s. Był to również najlepszy wynik w jego karierze. Dwukrotnie poprawiał rekord swego kraju w sztafecie 4 × 100 metrów do czasu 40,7 s, uzyskanego 13 października 1956 we Florencji[7].
Przypisy
- ↑ a b c René Bonino Biography and Olympic Results [online], sports-reference.com [dostęp 2020-02-18] (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Masculins A et B [online], cdm.athle.com, 31 października 2019, s. 23 [dostęp 2020-12-18] (fr.).
- ↑ RENE BONINO [online], Fédération française d'athlétisme [dostęp 2020-02-18] (fr.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 502–503, 506 [dostęp 2020-02-18] (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Jeux Méditerranéens [online], cdm.athle, 1 lipca 2018, s. 1 [dostęp 2020-02-18] (fr.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1888 à 1969 [online], cdm.athle.com, 31 stycznia 2020, s. 163, 166, 178, 186, 193, 200 [dostęp 2020-02-18] (fr.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 14 i 188. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).