Karol Walezjusz (hrabia Maine): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa linków |
Znacznik: Anulowanie edycji |
||
Linia 49: | Linia 49: | ||
* [[Karol IV Andegaweński|Karola]] ([[1436]] - [[11 grudnia]] [[1481]]), [[Andegawenowie|księcia Andegawenii]] |
* [[Karol IV Andegaweński|Karola]] ([[1436]] - [[11 grudnia]] [[1481]]), [[Andegawenowie|księcia Andegawenii]] |
||
[[9 stycznia]] [[1443]] poślubił Izabelę z Saint-Pol, hrabinę Guise (zm. [[1472]]), córkę Piotra, hrabiego Saint-Pol i Małgorzaty z Baux, |
[[9 stycznia]] [[1443]] poślubił Izabelę z Saint-Pol, hrabinę Guise (zm. [[1472]]), córkę Piotra, hrabiego Saint-Pol i Małgorzaty z Baux, córki Franciszka z Baux, księcia Apulii. Karol i Izabela mieli razem córkę Ludwikę ([[1445]] - [[1477]] w [[Carlat]]), żonę Jakuba Armagnac, [[Władcy Nemours|księcia Nemours]]. |
||
Karol miał również kilkoro nieślubnych dzieci: |
Karol miał również kilkoro nieślubnych dzieci: |
Wersja z 18:19, 12 cze 2020
hrabia Mortain | |
Okres |
od 1425 |
---|---|
Następca | |
hrabia Maine | |
Okres |
od 1441 |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia |
14 października 1414 |
Data i miejsce śmierci |
10 kwietnia 1472 |
Ojciec | |
Matka | |
Rodzeństwo | |
Karol Walezjusz (ur. 14 października 1414 w Château de Montils-lez-Tours, zm. 10 kwietnia 1472 w Neufvy-en-Touraine) – hrabia Maine, Mortain, Guise i Gien, młodszy syn księcia Andegawenii Ludwika II i Jolanty, córki króla Aragonii Jana I Myśliwego. Młodszy brat Ludwika III Andegaweńskiego i Rene Andegaweńskiego.
W 1425 został hrabią Mortain. Po 1432 otrzymał tytuł hrabiego Gien. W 1441 został hrabią Maine, a w 1444 Guise. Był ponadto wicehrabią Chatellerault, Martigne, panem La Ferte-Bernard, parem Francji, gubernatorem i kapitanem de la ville de Paris (1435) a od 1441 gubernatorem Langwedocji i Gujenny. Stronnik króla Karola VII. Brał udział w oblężeniach Montereau (1437) i Pontoise (1441); kampaniach w Normandii (1450) i Gujennie (1453). Po śmierci Karola VII w 1461 został stronnikiem jego syna, króla Ludwika XI. Nie przystąpił do możnowładczej "Ligi Dobra Publicznego". W 1465 w bitwie pod Montlhéry dowodził tylną strażą wojsk królewskich.
W 1434 poślubił Cobellę Ruffo (zm. 1442), córkę Carla Ruffa, hrabiego Montaldo, i Ceccarelli Sanseverino. Miał z nią jednego syna:
9 stycznia 1443 poślubił Izabelę z Saint-Pol, hrabinę Guise (zm. 1472), córkę Piotra, hrabiego Saint-Pol i Małgorzaty z Baux, córki Franciszka z Baux, księcia Apulii. Karol i Izabela mieli razem córkę Ludwikę (1445 - 1477 w Carlat), żonę Jakuba Armagnac, księcia Nemours.
Karol miał również kilkoro nieślubnych dzieci:
- Jana (zm. 1497), pana na Charroux
- Marię, żonę nieznanego z imienia pana d'Auricher
- Ludwika (zm. 1489), barona Mezieres, pan na Sainte-Neomaye, Pree i Seneche, szeneszala i gubernatora Maine, szambelana królewskiego, legitymizowanego w 1468, który ożenił się z Anną z Tremoille i miał z nią dzieci
Bibliografia
- Jean Favier , La guerre de Cent Ans, Paris: Fayard, 1980, ISBN 2-213-00898-1, OCLC 7115834 .
- Philippe Erlanger, Charles VII et son mystère, Paryż, Gallimard, 1945, Perrin, 2001, ISBN 2-262-01762-X
- Paul Murray Kendall, Louis XI, l’universelle araigne, [Fayard, 1974 (ISBN 2-213-00038-7) ;